kayın

參見：Kayın 和 kayın-

土耳其語

詞源1

kayın

源自古突厥語 kadıŋ，源自原始突厥語 *Kadɨŋ (“樺樹”)。

名詞

kayın (定宾格 kayını，复数 kayınlar)

1. 樺樹 (Fagus)

詞源2

源自古突厥語 kadın，源自原始突厥語 *Kādɨn (“親家”)。與kadın, hatun無關。

名詞

kayın (定宾格 kaynı，复数 kayınlar)

1. 親家（的）

變格

變格
主格	kayın
定賓格	kaynı
	單數	複數
主格	kayın	kayınlar
定賓格	kaynı	kayınları
與格	kayna	kayınlara
方位格	kayında	kayınlarda
奪格	kayından	kayınlardan
屬格	kaynın	kayınların
所有格形式 單數 複數 第一人稱單數 kaynım kayınlarım 第二人稱單數 kaynın kayınların 第三人稱單數 kaynı kayınları 第一人稱複數 kaynımız kayınlarımız 第二人稱複數 kaynınız kayınlarınız 第三人稱複數 kayınları kayınları

派生詞

• kaynana (“岳母，婆婆”)
• kaynata (“岳父，公公”)
• kayınbirader (“舅子，叔子”)

詞源3

動詞

kayın

1. kaymak 的第二人稱複數命令式