Vlagzalm
Vlagzalm Thymallus thymallus | |||
---|---|---|---|
Niet bedreigd | |||
Leefgebied | Noord-, West- en Midden-Europa | ||
Leefomgeving | koele meren, snelstromende beken en riviertjes met veel zuurstof | ||
Behoort tot de | Zalmachtigen (Salmoniformes), Zoetwatervissen, Beenvissen, Vissen | ||
|
De vlagzalm (Thymallus thymallus), is een soort zoetwatervisuit die behoort tot de Zalmachtigen (Salmoniformes). Het is de enige soort van het geslacht Thymallus (de vlagzalm) afkomstig uit Europa, waar het wijdverbreid is van het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk tot het Oeralgebergte in Rusland en de Balkan in het zuidoosten, maar komt niet voor in de zuidelijke delen van het continent. Het werd geïntroduceerd in Marokko in 1948, maar het lijkt daar niet te zijn ingeburgerd.
De vlagzalm groeit tot een maximale lengte van 60 cm en een maximaal gewicht van 6,7 kg. Individuen van de soort kunnen een leeftijd bereiken van wel 14 jaar. De soort heeft een zogeheten vetvin en de rugvin is opvallend lang en hoog en grijsrood gevlekt of gestreept. Het heeft zilverkleurige tot bruingrijze zijkanten met daarop enkele wit-omrande vlekjes. De vis ruikt naar tijm (plantje). De vlagzalm geeft de voorkeur aan koud, schoon, stromend rivierwater, maar komt ook voor in meren en bij uitzondering in brakke wateren rond de Oostzee. Ze leven in grote beken en riviertjes met een harde bodem van zand, grind of stenen. Het is een alleseter, de vis voedt zich met plantaardig materiaal, maar ook met schaaldieren, insecten en spinnen, weekdieren, plankton en kleinere vissen, zoals Voornen. Vlagzalm is ook een prooi voor grotere vissen, waaronder de Donauzalm (Hucho hucho).
Ze paaien in ondiep snelstromend water boven grindbanken waarin een nestkuil gemaakt wordt.
De vlagzalm is een beschermde diersoort die is opgenomen in bijlage III van de Berner Conventie. Het is ernstig bedreigd geworden in de Oostzee. In Nederland zijn ze uitgezet in enkele beken in Limburg.