HD125248
HD125248 | |
Каталог коды | HD 125248[1], HIP 69929[1], HR 5355[1], SAO 158481[1], 2MASS J14183825-1842575[1], GSC 06143-01695[1], FK5 1369[1], GC 19295[1], GCRV 8360[1], HIC 69929[1], N30 3240[1], PMC 90-93 958[1], PPM 228604[1], ROT 2050[1], TD1 17377[1], TYC 6143-1695-1[1], UBV 21649[1], CS Vir[1], YZ 0 6312[1], YZ 108 5331[1], uvby98 100125248[1], SBC9 809[1], SBC7 514[1], Gaia DR1 6284165971620008576[1], WEB 12162[1], Gaia DR2 6284165975916129280[1], UBV M 20104[1], Renson 35760[1], TIC 46095850[1], Gaia DR3 6284165975916129280[1], 236 Vir[1], GEN# +1.00125248[1], SKY# 26109[1], BD-18 3789[1] һәм WISEA J141838.21-184257.8[2] |
---|---|
Йолдызлык | Сөмбелә йолдызлыгы |
Җирдән ераклык | 86,979 ± 4,0558 парсек[3] |
Скорость вращения звезды | 18 km/s[4] |
Параллакс | 11,497 ± 0,5361 миллисекунда дуги[3] |
Склонение собственного движения | −46,004 ± 0,51 миллиарксекунд в год[3] |
Прямое восхождение собственного движения | −52,197 ± 0,5 миллиарксекунд в год[3] |
Радиаль тизлек | −8 ± 0,8 km/s[5] |
Тип переменной звезды | α² Гончих Псов[d][6] |
Спектраль сыйныф | ApSi(Cr)[7] |
Күренмә йолдызча зурлык | 5,9[8] |
Диаметры | 2 710 000 km[9] |
Чор | J2000.0[d][10][1] |
Туры калкулык | 214,65937733738 °[3] |
Авышлык | −18,71596258174 °[3] |
Оценка возраста объекта | 234 миллион лет |
HD125248 — Сөмбелә йолдызлыгында урнашкан ApSi(Cr)[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,9[8] тәшкил итә.
Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]
Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 CS Vir SIMBAD Astronomical Database
- ↑ Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
- ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
- ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
- ↑ Kukarkin B. V., Kholopov P. N., Pskovsky Y. P. һ.б. General Catalogue of Variable Stars, 3rd ed. — 1971.
- ↑ 7,0 7,1 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
- ↑ 8,0 8,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
- ↑ O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
- ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Әдәбият
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)
Шулай ук карагыз
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз. |