iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://tr.wikipedia.org/wiki/Vardar_Nehri
Vardar Nehri - Vikipedi İçeriğe atla

Vardar Nehri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Vardar
Vardar ve Üsküp’ün meşhur köprüsü
Vardar ve Üsküp’ün meşhur köprüsü
Konum
Ülke(ler)  Kuzey Makedonya
 Yunanistan
Genel bilgiler
Kaynak Gostivar yakınları, Vrutok
Ağız Selanik yakınları, Ege Denizi
Uzunluk 388 km
(301 km Makedonya’da)
(87 km Yunanistan’da)
Havza alanı 20.535 km2
Debi 174 m³/s

Vardar Nehri (Slav Dilleri: Вардар, Yunanca: Ἀξιός {Aksiós} (veya Βαρδάρης), Latince: Axius), Kuzey Makedonya'nın su potansiyeli en yüksek nehridir.

1911 yılında Osmanlı döneminde Üsküp’te Vardar’ın üzerinde yapılan yeni köprü
Vardar’ın Köprülü şehrinden geçişi
Vardar haritası

“Vardar” sözünün kökenine dair görüşlerden birisine göre söz, Trak dilindeki “Bardários” sözünden kaynaklanmaktadır: *(s)wordo-wori- 'black water'[1] Bu söz, “Axios” sözünün Trakça çevirisi veya dengi olabilir: *n.-sk(e)i (Avesta dili axšaēna 'koyu renkli').[2] Tuna Nehri’nin ağzında “Axiopa” ‘koyu su’, Slavca “Crna Voda” ‘kara su’ şeklinde adlandırılmıştır.[3]

Türkçede kullanımı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Osmanlı Türkçesi imlası واردار (Vardar) şeklindedir.

Vardar, Osmanlı döneminden bugüne kadar Türkçede büyük bir üne sahip olmuştur. En meşhuru “Vardar Ovası” gibi birçok türküye ilham olmuştur.

Gostivar'a yakın bir köy olan Vrutok köyünde kaynamaktadır. Kuzey Makedonya'nın en uzun, Yunanistan'ın da en önemli nehirlerinden biridir. 301 kilometre Kuzey Makedonya, 87 kilometre Yunanistan topraklarındadır.

Vardar 174 m³/s gibi bir hızla akar. 20.535 km²'lik bir alanı kapsamaktadır. Gostivar, Üsküp, Köprülü, Gevgeli gibi şehirlerden geçmektedir. Ayrıca da Üsküp şehrini doğu ve batı olarak ikiye ayırır.

  1. ^ Vladimir Orel. A Handbook of Germanic Etymology, Leiden, Hollanda: Brill, 2003, s. 392 (İngilizce)
  2. ^ ibid, s. 146
  3. ^ Radoslav Katičić, Ancient Languages of the Balkans. Paris: Mouton, 1976: s. 149 (İngilizce)