iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://tr.wikipedia.org/wiki/Panopolisli_Zosimos
Panopolisli Zosimos - Vikipedi İçeriğe atla

Panopolisli Zosimos

Vikipedi, özgür ansiklopedi
15. yüzyıl Bizans Yunanca el yazması Codex Parisinus 2327'den Zosimos'un damıtma ekipmanı.[1]

Panopolisli Zosimos (Yunanca: Ζώσιμος ὁ Πανοπολίτης; Latince adı Zosimus Alchemista, yani "Simyacı Zosimus" olarak da bilinir) MS 3. yüzyılın sonu ve 4. yüzyılın başında yaşamış bir Greko-Mısırlı simyacı ve Gnostik mistiktir. Panopolis'te (günümüzde Ahmim, Roma dönemi Mısır'ının güneyinde) doğmuş ve yaklaşık 300 yılında ölmüştür.[2] Simya üzerine bilinen en eski kitapları yazmıştır. Bu kitaplara Yunanca "elle yapılan şeyler" anlamına gelen "Cheirokmeta" adını vermiştir. Bu eserin parçaları orijinal Yunanca dilinde ve Süryanice ya da Arapça çevirileriyle günümüze ulaşmıştır. Muhtemelen MS 7. veya 8. yüzyılda Konstantinopolis'te bir araya getirilmiş olan ve kopyaları Venedik ile Paris'teki el yazmalarında bulunan bir simya yazıları derlemesinde temsil edilen yaklaşık 40 yazardan biridir. İskenderiyeli Stephen da bir diğeridir.

Zosimos'un metinlerinin Arapça çevirileri 1995 yılında İranlı bir simyacı olan İbn Al-Hassan İbn Ali Al-Tughra'i' tarafından yazılan Keys of Mercy and Secrets of Wisdom kitabının bir kopyasında keşfedilmiştir. Ne yazık ki, tercümeler tamamlanmamıştı ve görünüşe göre kelimesi kelimesine yapılmamıştı.[3] İbn El-Nadim'in ünlü Arapça kitaplar fihristi, Zosimos'un dört kitabının daha önceki tercümelerinden bahseder, ancak transliterasyondaki tutarsızlık nedeniyle bu metinler "Thosimos", "Dosimos" ve "Rimos" isimlerine atfedilmiştir; ayrıca bunlardan ikisinin aynı kitabın tercümesi olması da mümkündür. İslam bilimleri tarihçisi Fuat Sezgin, Tahran, Kahire, İstanbul, Gotha, Dublin ve Rampur'da olmak üzere altı kütüphanede Zosimos'un 15 el yazmasını bulmuştur. Michèle Mertens, Zosimos çevirisinde bu elyazmaları hakkında bilinenleri analiz etmiş, Arap geleneğinin son derece zengin ve umut verici göründüğü sonucuna varmış ve tercüme baskılar mevcut olana kadar bu materyallere erişimin zorluğundan üzüntü duymuştur.

Simya

[değiştir | kaynağı değiştir]
Makale serilerinden
Hermetizm
Hermes Trismegistus
Mitoloji
Hermetika
Tüm evrendeki bilgeliğin üç parçası
Hareketler
Tarikatlar
Konular
Kişiler

Zosimos simyanın ilk tanımlarından birini "suların bileşimi, hareket, büyüme, bedenlenme ve bedensizleşme, ruhları bedenlerden çekme ve ruhları bedenlere bağlama" çalışması olarak vermiştir.[4]

Genel olarak, Zosimos'un simya anlayışı Hermetik ve Gnostik ruhaniliklerin etkisini yansıtır. Düşmüş meleklerin evlendikleri kadınlara metalürji sanatını öğrettiklerini iddia etmiştir ki bu fikir Enoch'un Kitabı'nda da kaydedilmiştir. Bu fikir daha sonra Yuhanna'nın Gnostik Apokrifon'unda da tekrarlanmıştır.[5] Syncellus tarafından korunan bir fragmanda Zosimos şöyle yazmıştır:

Eski ve ilahi yazılar, meleklerin kadınlara aşık olduklarını ve aşağı inerek onlara doğanın tüm işlerini öğrettiklerini söyler. Bu nedenle, bu sanatlarla ilgili ilk gelenek, chema, onlardan gelir; çünkü bu kitaba chema adını verdiler ve kimya bilimi adını buradan alır."[6]

Metalik dönüşümün dışsal süreçlerinin - kurşun ve bakırın gümüş ve altına dönüşümü - her zaman içsel bir arınma ve kurtuluş sürecini yansıttığı söylenirdi. Zosimos, Mısırlı Sophe'nin ve İbranilerin ve Sabaoth Güçlerinin İlahi Efendisinin gerçek Kitabı Hakkında adlı eserinde şöyle yazmıştır:

İki ilim ve iki hikmet vardır: Mısırlılarınki ve İbranilerinki, ki bu ikincisi ilahi adalet tarafından onaylanmıştır. En mükemmel olanın bilimi ve bilgeliği, hem birine hem de diğerine hükmeder. Her ikisi de eski çağlarda ortaya çıkmıştır. Kökenleri kralsız, özerk ve gayri maddidir; maddi ve bozulabilir bedenlerle ilgili değildir, dua ve ilahi lütufla desteklenen yabancı etkilere boyun eğmeden çalışır.

Kimyanın sembolü, elementlere bağlı ilahi ruhu temizleyen ve kurtaran ve ilahi ruhu bedenle karışımından kurtaran üstatları tarafından yaratılıştan çıkarılmıştır.

Güneş, deyim yerindeyse, ateşin bir çiçeği ve (aynı zamanda) dünyanın sağ gözü olan göksel güneş olduğu için, bakır çiçek açtığında -yani arınma yoluyla altın rengini aldığında- güneşin cennetin kralı olduğu gibi yeryüzünün de kralı olan bir yeryüzü güneşi haline gelir.[7]

Yunan simyacılar hem ilahi su hem de kükürtlü su anlamına gelen ὕδωρ θεῖον adını verdikleri suyu kullanmışlardır.[8] Zosimos için simya kabı bir vaftiz çeşmesi olarak tasavvur edilmiş, cıva ve kükürdün tentürdiyot buharları Gnostik müridi mükemmelleştiren ve kurtaran vaftizin arındırıcı sularına benzetilmiştir. Zosimos, Hermetik imgeyi, Hermetik müridin göklere ve aşkın âlemlere doğru vizyoner bir yükseliş sırasında "vaftiz edildiği" ve arındığı ilahi zihnin bir sembolü olarak krater ya da karıştırma kabı imgesini kullanmıştır. Aşkın âlemin "sularında" ruhani vaftize dair benzer fikirler Nag Hammadi'de ortaya çıkarılan Sethian Gnostik metinlerinin karakteristik özelliğidir.[9] Vaftiz çeşmesi olarak simya kabına dair bu imge, aşağıda tartışılan Vizyonlar'ın merkezinde yer alır.

Carl Jung ve Zosimos'un Vizyonları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Zosimos'un metinlerinden biri Simya ile ilgili bir dizi rüya hakkındadır ve bu proto-bilimi daha çok dini bir deneyim olarak sunar. Rüyasında önce bir sunağa gelir ve kendisini "iç mabetlerin rahibi ve kendimi dayanılmaz bir işkenceye teslim ediyorum" diye çağıran Ion ile tanışır. Ion daha sonra Zosimos'la dövüşür ve onu "uyum kuralına uygun olarak" (dört bedene, doğaya ya da elemente bölünmeye atıfta bulunarak) parçalayarak bir kılıçla kazığa oturtur. Zosimos'un parçalarını sunağa götürür ve "bedenin dönüşümüyle ruh haline geldiğimi anlayana kadar (onları) sanatın ateşinde yaktım" der. Orada, İon kan ağlar, korkunç bir şekilde erir ve "kendisinin zıddına, sakatlanmış bir antropariona" dönüşür - Carl Jung bunu simya literatüründeki ilk homunculus kavramı olarak algılamıştır.[10]

Zosimos uyanır, kendi kendine "Bu suların bileşimi değil mi?" diye sorarak uykuya geri döner, ardından imgelemlere yeniden başlar - bu imgelemler sırasında sürekli uyanır, kendi kendine düşünür ve tekrar uykuya geri döner. Aynı sunağa varan Zosimos, canlı canlı kaynatılmakta olan ama hâlâ hayatta olan bir adam bulur ve ona şöyle der: "Gördüğün manzara giriş, çıkış ve dönüşümdür... Sanatı (ya da ahlaki mükemmelliği) elde etmek isteyenler buraya girerler ve bedenden kaçarak ruh olurlar" der - bu, insanın damıtılması olarak görülebilir; suyun damıtılması onu nasıl arındırıyorsa, bedenin damıtılması da onu arındırır. Daha sonra bir Brazen Man (başka bir homunculus, Jung'a göre metale atıf yapılarak tanımlanan her insan homunculus olarak algılanır), bir Leaden Man (bir "agathodaemon" ve aynı zamanda bir homunculus, ama ayrıca simyacı Agathodaemon'a da bir atıftır) görür. Zosimos ayrıca, giren herkesin hemen alevler içinde kaldığı ve kendilerini "dayanılmaz bir azaba" teslim ettiği bir "cezalandırma yeri" hayal eder.

Jung bu vizyonların bir tür Simya alegorisi olduğuna inanıyordu; işkence gören homunculuslar dönüşümleri kişileştiriyordu - başka bir şeye dönüşmek için kendilerini yakıyor ya da kaynatıyorlardı. Vizyonların merkezi imgesi, her bir Homunculus'un katlandığı Kurban Eylemi'dir. Simyada dyofizit doğa sürekli vurgulanır; birbirini dengeleyen iki prensip, aktif ve pasif, eril ve dişil, doğum ve ölümün ebedi döngüsünü oluşturur. Bu aynı zamanda kendi kuyruğunu ısıran ejderha (ve en erken Chrysopoeia'da görülen) uroboros figüründe de gösterilir. Kendi kendini yiyip bitirmek kendi kendini yok etmekle aynı şeydir, ancak ejderhanın kuyruğu ile ağzının birleşmesi aynı zamanda kendi kendini dölleme olarak da düşünülmüştür. Bu nedenle "Tractatus Avicennae" metninde "ejderha kendini öldürür, kendini evlendirir, kendini hamile bırakır" denmektedir. Görülerde, döngüsel düşünce kurban rahibinin kurbanıyla özdeşleşmesinde ve Ion'un dönüştüğü homunculus'un kendini yiyip bitirdiği fikrinde ortaya çıkar - kendi etinin dördüncüsünü kusar ve kendi dişleriyle kendini parçalar. Dolayısıyla homunculus, kendini yiyen ve kendini doğuran uroboros'u temsil eder. Homunculus Ion'un dönüşümünü temsil ettiğine göre, Ion, uroboros ve kurban edenin esasen aynı kişi olduğu sonucu çıkar.[11]

The Book of Pictures (Mushaf as-suwar)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu kitap 13 bölüme ayrılmış olup, her biri ayrı bir resimle tanıtılmaktadır. İki bölüm, - Zosimos'un ifadelerine göre - öğretisini daha iyi anlamak için üzerinde düşünülmesi gereken bir dizi imge içermektedir.[12]

Metnin tamamı simyacı bir çift, yani Zosimos ve kız öğrencisi Theosebeia arasında, Zosimos'un öğretisi hakkında geçen canlı bir diyaloğu aktarır. Theosebeia'nın Zosimos'un net olmayan ifadelerinden şikâyet etmesinin yanı sıra Zosimos'un da onun ifadelerini anlayamamasına duyduğu öfkeyi aktarır. Diyalog ilk bakışta Agathodaimon, Demokritos, İsis, Musa, Maria, Ostanes gibi simya filozoflarının ifadelerinin nasıl anlaşılacağı ve simya çalışmalarının teknik yönleriyle ilgili sorularla ilgilidir. Ancak Zosimos tekrar tekrar maddelerden ve süreçlerden madde olarak bahsetmediğini, bunların sembolik olarak anlaşılması gerektiğini vurgular. Zosimos simya çalışmasını bir dizi imge aracılığıyla anlatır ve Theosebeia'ya şöyle der: "Sana yazdıklarım, söylediklerim ve içinde benim olduğum sana yaptığım resimle bilmen gerekenleri verdim ve bu senin için yeterli olmalı.[12] Ayrıca bu imgelerin kendi içsel-psişik dönüşüm sürecini tasvir ettiğini belirtir.[12]

Zosimos'un öğretisi metinde bildirilen kendi rüya görülerine dayanır. Öğretisinin bir diğer kaynağı da Theosebeia'ya duyduğu tutkulu aşkın fiziksel olarak yaşanmasına izin verilmemesi nedeniyle çektiği acıdır. Bu onun simya çalışmasını psişik dönüşüm olarak anlamasına yol açmış ve ustanın cazibe ateşini tutmasını ve kontrol altına almasını sağlamıştır. Buna paralel olarak, Zosimos, Theosebeia'yı açıklamak için kendi ölümünün ve dirilişinin sembolik imgelerini çizmiştir.[12] Abt'ı takiben, kitap psişik dönüşüme dayalı bir simya çalışmasının en eski tarihsel açıklaması olarak kabul edilebilir. Sadece sorun değil, aynı zamanda dıştaki erkek ve dişi ile içteki ateş ve su arasındaki çekim, itim ve nihai uzlaşmanın anlamını anlamaya yönelik de bir özenli arayışın ifadesidir. Bu süreç çok temel, kolektif karakterini yansıtan ana maddelerle tarif edilen bir süreçtir.[12]

Bu kitapta, Zosimos'a atfedilen "Sülfürler"den ve onun "Theosebeia'ya Mektuplar"ından da bazı metinler yer almaktadır. Diyalog sırasında, bu parçaların Theosebeia'nın soruları ve ek açıklamalarla kesintiye uğradığı görülmektedir. Bu durum nedeniyle Zosimos'un öğretisi daha kolay ve anlaşılır bir şekilde sunulmaktadır.[12]

İçerik ve üslup açısından "Book of Pictures" ve "Book of Keys" arasında benzerlikler vardır.

Şimdiye kadar "Book of Pictures"ın sadece tek bir Arapça el yazması günümüze ulaşmıştır. "Bilgenin Rütbesi Kitabı"nın (Rutbetü'l-Hakîm) yazarı Mesleme el-Kurşubî, kitabının dördüncü bölümünde[13][14] "Book of Pictures"dan kapsamlı alıntılar yapar. Bu kitabı alıntılayan ilk yazar da Kurşubi'dir[14] ancak 2015 yılında yayınlanan versiyondan[15] farklı bir Yunanca orijinal kullanmaktadır.[16] Erken dönem Arap simyacı İbn Umail, sözde Rusam ve Theosebeia arasında geçen bir diyalog içeren "Kitab al-Habib" (Dostun/Sevgilinin Kitabı) ve Hermes Budasir ve Amnutasiya arasında benzer bir diyaloğu içeren "Risalat as-Sirr" (Sır Mektubu) yazarı simyacı "Dendera'lı Hermes" gibi birçok simyacıyı etkilemiştir. Eserin geleneksel olarak 12 bölüme ayrılması veya üstat ile soror mystica arasındaki içsel ve dışsal ilişkinin temsili (örneğin "Rosarium Philosophorum" ve "Mutus Liber") gibi Latin sembolik simyasının diğer özelliklerinin izi bu kitaba kadar sürülebilir. "Book of Pictures" metninin parçaları "Rosarium Philosophorum" ve "Artis Auriferae"de de bulunabilir[12][17]

Book of Pictures'un kendisi Antik Mısır düşüncesinden etkilenmiştir, ikonografisi firavun ikonografisiyle ilişkiler gösterir. Yunan-Roma dönemine kadar bilinen Amduat gibi Mısır yeraltı kitaplarıyla paralel motiflere sahiptir. Erkek ve kadın arasındaki ya da psişik erkek ve kadın yönleri arasındaki içsel ve dışsal ilişkiyle ilgili olarak, firavun düşünceleri ve Avrupa ortaçağ simyası arasında kültürel bir köprü oluşturur.[12]

The Book of the Keys of the Work (Kitāb Mafātīḥ aṣ-ṣan'a)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu kitap, Demokritos'a (Abderalı Demokritos ya da Sözde-Demokritos) atfedilen bir eser olan "the Book of the 10 Keys (10 Anahtar Kitabı)" üzerine 10 bölümlük bir tefsir olarak yazılmıştır.[17] Kitabın başında da yazdığı gibi, bu tefsir Zosimos'un Theosebeia için yazdığı son metindir. Kitap, Zosimos'un öğretilerinin bir özünü vermektedir. Önsözde de belirtildiği gibi, kitap o kadar açık ve anlaşılırdır ki, Theosebeia okuduktan sonra "[simya] işini anlamıştır".[18]

Günümüze ulaşan eserleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

"Œuvres de Zosime 19 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. "nin tamamı (1888 itibarıyla) M. Berthelot tarafından Les alchimistes grecs adıyla Fransızca olarak yayımlanmıştır. İngilizce çevirileri hâlâ bulunamamıştır.

Arapça The Book of the Keys of the Work (Kitāb Mafātīḥ aṣ-ṣan'a) ve The Book of Pictures'ın (Muṣḥaf aṣ-ṣuwar) İngilizce çevirileri Th. Abt ve W. Madelung tarafından yayımlanmıştır.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Marcelin Berthelot, Collection des anciens alchimistes grecs (3 vol., Paris, 1887–1888, p.161); F. Sherwood Taylor, "The Origins of Greek Alchemy," Ambix 1 (1937), 40.
  2. ^ Sherwood Taylor, F. (1937). "The Visions Of Zosimos". Ambix. 1 (1): 88-92. doi:10.1179/amb.1937.1.1.88. 
  3. ^ Prof. Hassan S. El Khadem (September 1996). "A Translation of a Zosimos' Text in an Arabic Alchemy Book". Journal of the Washington Academy of Sciences. 84 (3): 168-178. Note: A selected list of articles from this journal which were previously posted online have been removed. The page was captured multiple times on the Wayback Machine at archive.org, but it does not appear that the pdf was captured properly. If you wish to re-attempt this, the original link was: http://washacadsci.org/Journal/Journalarticles/ZosimosText.H.S.ElKhadem.pdf 19 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., and the following is a link to the page on the Wayback Machine.
  4. ^ Strathern, P. (2000). Mendeleyev's Dream—the Quest for the Elements. New York: Berkley Books. ISBN 9780312262044. 15 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2023. 
  5. ^ Stroumsa, Gedaliahu A. G. (1984). Another Seed: Studies in Gnostic Mythology. 24 of Nag Hammadi Studies. Brill Archive. ss. 139ff. ISBN 9004074198. 
  6. ^ Imuth, quoted in Syncellus, Chron. Drummond, William (1818). "On the Science of the Egyptians and Chaldeans". The Classical Journal. Londra: A. J. Valpy. 18: 299. 15 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2023. September and December, 1818 
  7. ^ Carl Gustav Jung; Elizabeth Welsh; Barbara Hannah (1960). Modern Psychology: November 1940-July 1941: Alchemy, vol. 1-2. University of California: K. Schippert & Co. ss. 44-45. 
  8. ^ Schorlemmer, Carl (1894). The Rise and Development of Organic Chemistry. Londra: Macmillan and Company. s. 6. 
  9. ^ Fraser, Kyle (2004). "Zosimos of Panopolis and the Book of Enoch: Alchemy as Forbidden Knowledge". Aries: Journal for the Study of Western Esotericism. 4 (2). 
  10. ^ Jung, C. G. (2003). Dört arketip. Zehra Aksu Yılmazer, M. Bilgin Saydam. İstanbul: Metis. s. 92. ISBN 975-342-414-0. OCLC 58530928. 
  11. ^ Jung, Carl (1983). "The Visions of Zosimos". Alchemical Studies. Princeton University Press. ISBN 0-691-01849-9. 
  12. ^ a b c d e f g h Abt, Theodor (2006), "Introduction", Zosimos, of Panopolis (Ed.), The Book of Pictures. Muṣḥaf as-suwar, Corpus Alchemicum Arabicum (CALA) II.2, Living Human Heritage Publications, Zurich (2011 tarihinde yayınlandı), ISBN 9783952260876 
  13. ^ For the discussion on the authorship, see W. Madelungs English "Introduction" to the Arabic edition: The Book of the Rank of the Sage. Rutbat al-Ḥakīm by Maslama al-Qurṭubī. p. 9-24.
  14. ^ a b Madelung, Wilferd (2016), "Introduction of the editor", al-Qurṭubī, Maslama (Ed.), The Book of the Rank of the Sage. Rutbat al-Ḥakīm. Arabic Text edited with an English Introduction by Wilferd Madelung, Corpus Alchemicum Arabicum (CALA) IV, Living Human Heritage Publications, Zurich, ISBN 978-3-9523880-0-6 
  15. ^ The Greek authorship has been debated, see the introduction of the English translation of 'The Book of Pictures' by Th. Apt. P. Lory states that Th. Abt has convincing arguments on the Greek authorship of the Book of Pictures. See his review on Th. Abt's Zosimos of Panapolis. The Book of Pictures. Mushaf as-suwar. In: Bulletin critique des Annales Islamologiques, BCAI 28 (2012), Institut français d'archéologie orientale (IFAO), Le Caire, p. 133.
  16. ^ For a list of such fragments see Manfred Ullmann: Die Natur- und Geheimwissenschaften im Islam. Handbuch der Orientalistik I. Abteilung, Ergänzungsband VI, zweiter Abschnitt. p. 161f. On the Risalat as-Sirr, see p.162f. On the Kitab al-Habib, see p.179.
  17. ^ a b Ullmann, Manfred (1972), "Introduction of the editor", Madelung, Wilferd (Ed.), Die Natur- und Geheimwissenschaften im Islam. Handbuch der Orientalistik: I. Abteilung, Ergänzungsband VI, zweiter Abschnitt, Brill, Leiden, ISBN 90-04-03423-4 
  18. ^ Abt, Theodor (2016), "Introduction", Zosimos, of Panopolis (Ed.), The Book of the Keys of the Work. Kitāb Mafātīh aṣ-ṣan'a, Corpus Alchemicum Arabicum (CALA) III, Living Human Heritage, Zurich, ISBN 9783952388068 

Bibliyografya

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fragmanlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

 

  • Berthelot, Marcelin (1888). Collection des Anciens Alchimistes Grecs (Fransızca). Paris: Steinheil. 20 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2023.  Vol. I (introduction) p. 119, 127—174, 209, 250; vol. II (Greek text) p. 28, 117—120; Vol. III (trans.) p. 117—242.
  • H. D. Saffrey & Zosime de Panopolis (trans. M. Mertens). Les alchimistes grecs, vol. IV.1: Mémoires authentiques (Fransızca). Les Belles-Lettres. ss. CLXXIII-348. ISBN 2-251-00448-3.  p. 1—49: I = Sur la lettre oméga; V = Sur l'eau divine; VI = Diagramme (ouroboros); VII = Sur les appareils et fourneaux

Arapça eserler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Zosimos, of Panapolis (2007). Abt, Theodor; Warburton, David (Ed.). The Book of Pictures. Mushaf as-suwar by Zosimos of Panapolis. Facsimile edition. Edited by W. Madelung with an introduction by Theodor Abt. Corpus Alchemicum Arabicum (CALA) II.1. Zurich: Living Human Heritage Publications. 
  • Zosimos, of Panapolis (2011). Abt, Theodor (Ed.). The Book of Pictures. Mushaf as-suwar by Zosimos of Panapolis. Edited with an introduction by Theodor Abt. Translated by Salwa Fuad and Theodor Abt. Corpus Alchemicum Arabicum (CALA) II.2. Zurich: Living Human Heritage Publications. ISBN 978-3-9522608-7-6. 
  • Zosimos, of Panapolis (2016). Abt, Theodor (Ed.). The Book of the Keys of the Work. Kitāb Mafātīh aṣ-ṣan'a by Zosimos of Panopolis. Arabic Facsimile and English Translation. Edited with an Introduction by Theodor Abt. Translated by Salwa Fuad and Theodor Abt. Corpus Alchemicum Arabicum (CALA) III. Zurich: Living Human Heritage Publications. ISBN 978-3-9523880-6-8. 

Çalışmalar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Abt, Theodor (2011). "Introduction to the Facsimile Edition, Introduction to the Translation," in: Zosimos, of Panapolis (2011). Abt, Theodor (Ed.). The Book of Pictures. Muṣḥaf aṣ-ṣuwar by Zosimos of Panapolis. Edited with an introduction by Theodor Abt. Translated by Salwa Fuad and Theodor Abt. Corpus Alchemicum Arabicum (CALA) II.2. Zurich: Living Human Heritage Publications. ISBN 978-3-9522608-7-6.  p. 17-139.
  • Abt, Theodor (2016): "Introduction", in: Zosimos, of Panapolis (2016). Abt, Theodor (Ed.). The Book of the Keys of the Work. Kitāb Mafātīh aṣ-ṣan'a by Zosimos of Panopolis. Arabic Facsimile and English Translation. Edited with an Introduction by Theodor Abt. Translated by Salwa Fuad and Theodor Abt. Corpus Alchemicum Arabicum (CALA) III. Zurich: Living Human Heritage Publications. ISBN 978-3-9523880-6-8.  p. 11-53.
  • Berthelot, Marcelin (1885). Les Origines de l'alchimie (Fransızca). Paris: Steinheil. ss. 177-187. 
  • Berthelot, Marcelin (1888). Collection des Anciens Alchimistes Grecs (Fransızca). Paris: Steinheil.  Vol. I (introduction) p. 119, 127—174, 209, 250.
  • Berthelot, Marcelin (1893). La Chimie au Moyen Âge (Fransızca). Paris: Steinheil.  Vol. II, p. 203—266; Vol. III, p. 28, 30, 41.
  • Mead, G.R.S (1906). "Zosimus on the Anthropos-Doctrine". Thrice Greatest Hermes: Studies in Hellenistic Theosophy and Gnosis. III. London and Benares: The Theosophical Publishing Society. ss. 273-284. 2 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2023. 
  • Jung, C. G. (1943). Psychology and Alchemy. 
  • Lindsay, Jack (1970). The Origins of Alchemy in Graeco-Roman EgyptÜcretsiz kayıt gerekli. ISBN 0-389-01006-5. 
  • Jackson, A. H. (1978). Zosimos of Panopolis. On the letter Omega. Missoula (Montana). 
  • Knipe, Sergio, "Sacrifice and self-transformation in the alchemical writings of Zosimus of Panopolis," in Christopher Kelly, Richard Flower, Michael Stuart Williams (eds), Unclassical Traditions. Vol. II: Perspectives from East and West in Late Antiquity (Cambridge, Cambridge University Press, 2011) (Cambridge Classical Journal, Supplemental Volume 35), 59-69.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

3:AM Magazine'de Andrew Barrett tarafından Zosimos'un Üç Vizyonu çevirisi

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Panopolisli_Zosimos&oldid=33018695" sayfasından alınmıştır