ไวโอลินคอนแชร์โต (เม็นเดิลส์โซน)
ไวโอลินคอนแชร์โต ในบันไดเสียง อี ไมเนอร์ (อังกฤษ: Violin Concerto in E minor, Op. 64) เป็นผลงานประพันธ์ชิ้นใหญ่สำหรับบรรเลงด้วยวงออร์เคสตรา ชิ้นสุดท้ายของเฟลิคส์ เม็นเดิลส์โซน เป็นคอนแชร์โตสำหรับไวโอลินชิ้นหนึ่งที่ได้รับความนิยม และนำมาบรรเลงบ่อยครั้งที่สุด [1][2]
เม็นเดิลส์โซนเริ่มแต่งคอนแชร์โตบทนี้ในปี ค.ศ. 1838 ตามคำแนะนำของเฟอร์ดินานด์ เดวิด เพื่อนสนิทและนักดนตรีวงออเคสตร้าเกวานเฮ้าส์ แห่งเมืองไลพ์ซิจ ใช้เวลาแต่งถึง 6 ปี โดยลงวันที่ในต้นฉบับตรงกับวันที่ 16 กันยายน ค.ศ. 1844 แต่เม็นเดิลส์โซนยังคงสอบถามความเห็นของเดวิด และปรับปรุงผลงานเรื่อยมา จนถึงวันแสดงรอบปฐมทัศน์ 13 มีนาคม ค.ศ. 1845 โดยเฟอร์ดินานด์ เดวิด เล่นไวโอลินโซโล [3] แต่เม็นเดิลส์โซนไม่ได้อำนวยเพลงด้วยตนเอง เนื่องจากป่วยกะทันหัน [4]
คอนแชร์โตชิ้นนี้ จัดเป็นไวโอลินคอนแชร์โตชิ้นแรกๆ ในยุคโรแมนติก ซึ่งมีอิทธิพลต่อผลงานของศิลปินอื่นๆ ในยุคนั้น แบ่งออกเป็น 3 มูฟเมนต์ ได้แก่
- I. Allegro molto appassionato (E minor)
- II. Andante (C major)
- III. Allegretto non troppo – Allegro molto vivace (E major)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "BBC Mendelssohn Profile". สืบค้นเมื่อ 2007-04-26.
- ↑ Dane, J. "Facility & Mastery: Felix Mendelssohn". University of Chicago. สืบค้นเมื่อ 2007-04-28.
- ↑ Ferdinand David, Musical Times Vol. 47, No. 761
- ↑ Steinberg, M. The Concerto: A Listener's Guide, OUP (1998)
แหล่งข้อมุลอื่น
[แก้] | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |