iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://th.wikipedia.org/wiki/เซบู_(เมือง)
เซบู (เมือง) - วิกิพีเดีย ข้ามไปเนื้อหา

เซบู (เมือง)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นครเซบู

Dakbayan sa Sugbu
Lungsod ng Cebu
นครหนาแน่น
นครเซบู
นครเซบู
สมญา: 
นครราชินีแห่งแดนใต้
เมืองหลวงแห่งแรก
เมืองที่เก่าที่สุดของประเทศ
ที่ตั้งในจังหวัดเซบู
ที่ตั้งในจังหวัดเซบู
ประเทศ ฟิลิปปินส์
เขตกิตนางคาบีซายาอัน
จังหวัดเซบู (ในเชิงภูมิศาสตร์เท่านั้น)
District1st (North) and 2nd (South) districts of Cebu City
รวมตัวเป็นนคร24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1937
บารังไกย์
รายการ
  • Adlaon
    Agsungot
    Apas
    Babag
    Bacayan
    Banilad
    Basak Pardo
    Basak San Nicolas
    Binaliw
    Bonbon
    Budlaan
    Buhisan
    Bulacao
    Buot-Taop
    Busay
    Calamba
    Cambinocot
    Capitol Site
    Carreta
    Cogon Pardo
    Cogon-Ramos
    Day‑as
    Duljo Fatima
    Ermita
    Guadalupe
    Guba
    Hipodromo
    Inayawan
    Kalubihan
    Kalunasan
    Kamagayan
    Kamputhaw
    Kasambagan
    Kinasang‑an
    Labangon
    Lahug
    Lorega-San Miguel
    Lusaran
    Luz
    Mabini
    Mabolo
    Malubog
    Mambaling
    Pahina Central
    Pahina San Nicolas
    Pamutan
    Parian
    Paril
    Pasil
    Pit‑os
    Poblacion Pardo
    Pulangbato
    Pung‑ol Sibugay
    Punta Princesa
    Quiot
    Sambag I
    Sambag II
    San Antonio
    San Jose
    San Nicolas Proper
    San Roque
    Santa Cruz
    Santo Niño
    Sapangdaku
    Sawang Calero
    Sinsin
    Sirao
    Suba (Suba San Nicolas)
    Sudlon I
    Sudlon II
    T. Padilla
    Tabunan
    Tag-bao
    Talamban
    Taptap
    Tejero (Villa Gonzalo)
    Tinago
    Tisa
    Toong
    Zapatera
การปกครอง
 • ประเภทSangguniang Panlungsod
 • นายกเทศมนตรีEdgardo Labella (PDP-Laban)
 • รองนายกเทศมนตรีMichael Rama (UNA)
พื้นที่[1]
 • นคร315.00 ตร.กม. (121.62 ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล1,062.88 ตร.กม. (410.38 ตร.ไมล์)
ความสูง5 เมตร (16 ฟุต)
ประชากร
 (ค.ศ. 2015)[2]
 • นคร922,611 คน
 • ความหนาแน่น2,900 คน/ตร.กม. (7,600 คน/ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล2,849,213 คน
 • ความหนาแน่นรวมปริมณฑล2,700 คน/ตร.กม. (6,900 คน/ตร.ไมล์)
 • ผู้เลือกตั้ง (2016)[3]630,003 คน
เดมะนิมCebuano
Cebuana
เขตเวลาUTC+8 (เวลามาตรฐานฟิลิปปินส์)
รหัสไปรษณีย์6000
ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์ +63 (0)32
ระดับรายได้ระดับที่ 1
PSGC072217000
เว็บไซต์www.cebucity.gov.ph

นครเซบู (เซบัวโน: Dakbayan sa Sugbu; ฟิลิปปินส์: Lungsod ng Cebu) เป็นนครหนาแน่นในจังหวัดเซบู เขตกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ แต่ปกครองอย่างอิสระจากตัวจังหวัด ใน ค.ศ. 2015 มีประชากร 922,611 คน เป็นนครที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 5 ของประเทศ และมากที่สุดในกลุ่มเกาะวิซายัส และใน ค.ศ. 2016 มีผู้ที่สามารถลงคะแนนเสียงเลือกตั้งได้ 630,003 คน นครเซบูถือเป็นศูนย์กลางสำคัญในด้านพาณิชยกรรม การค้า การศึกษา ของวิซายัส

นครเซบูตั้งอยู่ทางตะวันออกตอนกลางของเกาะเซบู และเป็นศูนย์กลางของเขตมหานครเซบู ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ของนครคาร์คาร์, ดาเนา, ลาปู-ลาปู, มันดาเว, นากา, ตาลิไซ และเทศบาลอีกหลายแห่ง เมโทรเซบูมีประชากร 2,849,213 คน (ค.ศ. 2015) เป็นเขตมหานครที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่สองของประเทศ รองจากเมโทรมะนิลาบนเกาะลูซอน[4]

นครเซบู เป็นนครที่เก่าแก่ที่สุดของฟิลิปปินส์ เนื่องจากจักรวรรดิสเปนเดินทางมาตั้งถิ่นฐานที่นี่เป็นที่แรก[5] และเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของประเทศ ที่นี่ถือศูนย์รวมคริสตศาสนิกชนแห่งตะวันออกไกล และเป็นมหานครที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของประเทศรองจากเมโทรมะนิลา[6][7][8][9]

นครเซบูมีท่าเรือขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ และเป็นที่ตั้งของบริษัทขนส่งหลายแห่ง ทางทิศตะวันออกของนครก็มีช่องแคบและเกาะมักตัน

ภูมิศาสตร์

[แก้]

นครเซบูมีพื้นที่ 315 ตารางกิโลเมตร (122 ตารางไมล์) มีอาณาเขตติดต่อกับนครและเมืองอื่น ๆ ดังนี้

  • ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ติดกับมันดาเว และเมืองโคนโซลาซิโอน
  • ทิศตะวันตก ติดกับนครโตเลโด เมืองบาลัมบัน และอัสตูรีอัส
  • ทิศใต้ ติดกับนครตาลีไซ และเมืองมิงลานิลลา
  • ทิศตะวันออก ติดกับช่องแคบมักตัน ซึ่งเป็นที่ตั้งของนครลาปู-ลาปู ถัดไปคือเกาะโบโฮล
  • ย่านทางทิศเหนือ
    ย่านทางทิศเหนือ
  • ย่านทางทิศเหนือ
    ย่านทางทิศเหนือ
  • ท่าเรือนครเซบู
    ท่าเรือนครเซบู

ภูมิอากาศ

[แก้]

นครเซบูมีภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน โดยจะมีฤดูฝนที่ยาว และฤดูแล้งที่สั้น ซึ่งฤดูแล้งมีเพียงสองเดือนเท่านั้น คือมีนาคมและเมษายน อุณหภูมิโดยเฉลี่ยต่อปีอยู่ที่ 27 องศาเซลเซียส (81 องศาฟาเรนไฮต์) ถึง 29 องศาเซลเซียส (84 องศาฟาเรนไฮต์) บริมาณน้ำฝนต่อปีอยู่ที่ 1,700 มิลลิเมตร (67 นิ้ว)

ประชากร

[แก้]
ภาษาในนครเซบู (2010)
ภาษา ผู้ใช้
เซบัวโน
  
 913,324
ตากาล็อก
  
 2,298
อังกฤษ
  
 1,356
ฮีลีไกโนน
  
 724
อื่น ๆ
  
 2,646

ใน ค.ศ. 2007 มีประชากร 799,762 คน ต่อมาใน ค.ศ. 2010 ประชากรเพิ่มขึ้นเป็น 866,171 คน จาก 161,151 ครัวเรือน และใน ค.ศ. 2016 มีผู้ที่สามารถลงคะแนนเสียงเลือกตั้งได้ 630,003 คน หมายความว่ามีประชากรร้อยละ 18 ที่มีอายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไป ประชากรส่วนใหญ่พูดภาษาเซบัวโน[11]

ศาสนา

[แก้]

ศาสนาหลักคือ ศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก โดยมีผู้นับถือ 80% ของประชากรทั้งหมด ชาวคริสต์ส่วนที่เหลือก็นับถือนิกายโปรเตสแตนต์ ศาสนาอื่น ๆ ได้แก่ ศาสนาอิสลาม ศาสนาฮินดู และศาสนาพุทธ

เศรษฐกิจ

[แก้]

คำว่า เซบู มาจากการรวมกันของ "เซบู" และ "บูม" เป็นคำที่ใช้สื่อถึงการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่รวดเร็วของจังหวัดเซบูและนครเซบูในช่วงคริสตทศวรรษ 1990[12]

นครเซบูมีเกาะ ชายหาด โรงแรม รีสอร์ต จุดดำน้ำ และสถานที่ทางประวัติศาสตร์หลายแห่ง ทำให้มีนักท่องเที่ยวเดินทางเข้ามามาก สามารถเดินทางมาที่นี่ได้โดยทางอากาศและทางทะเล นครเซบูยังเป็นประตูสู่ฟิลิปปินส์ตอนกลางและตอนใต้อีกด้วย ท่าเรือเซบูเป็นท่าเรือที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของประเทศ รองจากท่าเรือมะนิลา[13]

ตัวนครเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมการจ้างทำกระบวนการธุรกิจที่สำคัญ โดยใน ค.ศ. 2013 เซบูถูกจัดอันดับที่ 8 "จุดหมายปลายทางการจ้างทำกระบวนการธุรกิจ 100 แห่งของโลก" จัดทำโดยบริษัทโทลอนส์[14][15] ใน ค.ศ. 2012 มีรายได้จากการจ้างทำกระบวนการธุรกิจไอทีในเซบู 484 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[16]

การท่องเที่ยว

[แก้]

การท่องเที่ยวคือเป็นอุตสาหกรรมหลักที่สำคัญของนคร นครเซบูเคยเป็นเจ้าภาพการประชุมการท่องเที่ยวอาเซียนใน ค.ศ. 1998 และการประชุมการท่องเที่ยวเอเชียตะวันออกในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2002

มีสิ่งก่อสร้างในยุคอาณานิคมของสเปนหลายแห่ง อาทิ ป้อมซันเปโดร, Basilica del Santo Niño, Magellan's Cross และอาสนวิหารมหานครเซบู[17] นอกจากนี้ก็ยัง Museo Sugbo, พิพิธภัณฑ์คาซา โกโรร์โด และวัดเต๋าเซบู

การขนส่ง

[แก้]
ท่าอากาศยานนานาชาติมักตัน–เซบู

สามารถเดินทางอากาศยานมาลงที่ท่าอากาศยานนานาชาติมักตัน–เซบู ซึ่งตั้งอยู่ที่นครลาปู-ลาปู มีเที่ยวบินไปยังต่างประเทศโดยตรง อาทิ ฮ่องกง มาเลเซีย สิงคโปร์ ญี่ปุ่น จีน ไต้หวัน ดูไบ เกาหลีใต้ และรัสเซีย[18][19] นอกจากนี้ยังสามารถเดินทางไปยังจุดหมายในทวีปอื่น ๆ โดยการเปลี่ยนเครื่องบินที่ท่าอากาศยานนานาชาตินินอย อากีโน ส่วนการขนส่งทางทะเล ท่าเรือเซบูซึ่งให้บริการโดยการท่าเรือเซบู มีเรือเดินทางมาที่นี่ประมาณ 80% ของประเทศ และมีเส้นทางเรือให้บริการไปยังวิซายัสและมินดาเนา[13]

การขนส่งภายในตัวนคร ได้แก่ รถจี๊ปนีย์ รถโดยสารประจำทาง รถแท็กซี่ และมีโครงการรถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษตั้งแต่ ค.ศ. 2012[20][21] โครงการนี้คาดว่าจะมีผู้โดยสาร 330,000 คนต่อวัน และจะมีรถโดยสารให้บริการ 176 คัน จำนวนสถานีทั้งหมด 33 สถานี[22][23] โครงการนี้มีชื่อว่า ทรานส์เซบู และถูกตั้งเป้าให้เปิดใช้งานภายใน ค.ศ. 2017[24] แต่ปัจจุบันโครงการนี้ล่าช้ากว่ากำหนดประมาณสองปี และค่าใช้จ่ายโครงการเพิ่มสูงถึง 180 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[25]

เมืองพี่น้อง

[แก้]
ต่างประเทศ
ในประเทศ

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-13. สืบค้นเมื่อ 2018-04-26.
  2. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-05. สืบค้นเมื่อ 2018-04-26.
  3. ↑ "2016 National and Local Elections Statistics".
  4. ↑ "Highlights of the Philippine Population 2015 Census of Population | Philippine Statistics Authority". psa.gov.ph. สืบค้นเมื่อ 2016-10-31.
  5. ↑ "History of Cebu". Cebu City Tour. สืบค้นเมื่อ February 22, 2013.
  6. ↑ "Cebu & Philippines - International Eucharistic Congress 2016". สืบค้นเมื่อ 24 June 2016.
  7. ↑ "Cebu—Cradle of the Philippine Church and Seat of Far-East Christianity." International Eucharistic Congress 2016, December 4, 2014, accessed December 4, 2014, http://iec2016.ph/wp-content/uploads/2014/12/Cebu%E2%80%94Cradle-of-the-Philippine-Church-and-Seat-of-Far-East-Christianity.pdf
  8. ↑ "Cebu Archdiocese Philippines - Archdiocese of Cebu Philippines - Ucanews". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 24 June 2016.
  9. ↑ Aeon (29 December 2014). "'Cradle of Christianity' or 'Seat of Christianity' in the Far East?". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-09. สืบค้นเมื่อ 24 June 2016.
  10. ↑ "Climatological Normals of the Philippines (1951-1985) (PAGASA 1987)" (PDF). PAGASA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-05-16. สืบค้นเมื่อ 18 April 2016.
  11. ↑ "Statistical Tables on Sample Variables from the results of 2010 Census of Population and Housing - Cebu".
  12. ↑ Cebu Daily News, Fernando Fajardo (January 11, 2013). "Has 'Ceboom' returned?". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 13, 2013.
  13. ↑ 13.0 13.1 Victorina Zosa (August 2004). "Philippine – Japan Economic Linkages: A Case Study of Cebu" (PDF). Discussion Paper Series No. 2004-33. Philippine Institute for Development Studies. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-08-08. สืบค้นเมื่อ March 16, 2017.
  14. ↑ "Cebu rises to 8th best site for BPOs". Sun Star Cebu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-17. สืบค้นเมื่อ March 18, 2013.
  15. ↑ "Metro Manila, Cebu among top global BPO destinations". Yahoo! Philippines. สืบค้นเมื่อ March 18, 2013.
  16. ↑ "Non-voice overtakes voice operation in Cebu". Sun Star Cebu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-05. สืบค้นเมื่อ June 25, 2013.
  17. ↑ Department of Tourism Philippines official website page on Cebu เก็บถาวร 2009-05-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Accessed 28 September 2009.
  18. ↑ Cebu Pacific Air (18 กรกฎาคม 2549). "Cebu Pacific adds flights to Cagayan de Oro, Tacloban and Tagbilaran to meet demand". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-11-01. สืบค้นเมื่อ 2018-04-26.
  19. ↑ "Mactan Cebu airport to set aside P300M for expansion". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-16. สืบค้นเมื่อ 2018-04-26.
  20. ↑ Mosqueda, M. W. (30 May 2014). "NEDA okays bus rapid transit system for Cebu". Manila Bulletin. สืบค้นเมื่อ 23 September 2015.
  21. ↑ "Funding for Cebu Bus Rapid Transit system approved". Rappler. 27 August 2014. สืบค้นเมื่อ 23 September 2015.
  22. ↑ Agcaoili, L. (8 June 2015). "DOTC eyes consultant for P10.6-B bus rapid transit system in Cebu". The Philippine Star. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-06. สืบค้นเมื่อ 23 September 2015.
  23. ↑ "Gov't signs WB loan for Cebu bus rapid transit project". Rappler. 31 October 2014. สืบค้นเมื่อ 23 September 2015.
  24. ↑ Montalbo, C. M. (10 April 2015). "The dignity of travel: The Cebu BRT project". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-24. สืบค้นเมื่อ 23 September 2014.
  25. ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Cebu_City#CITEREFCebu_Daily_News2017
  26. ↑ "Cebu, Chengdu sign sister-city pact". SunStar. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-27. สืบค้นเมื่อ July 29, 2019.
  27. ↑ "International Friendship Commission". City of Chula Vista. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-21. สืบค้นเมื่อ July 29, 2019.
  28. ↑ "Sister Cities, Public Relations". Guadalajara municipal government. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 2, 2012. สืบค้นเมื่อ March 12, 2013.
  29. ↑ "International Relations and Sister-City Program: Cebu, Philippines". City of Honolulu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-21. สืบค้นเมื่อ July 29, 2019.
  30. ↑ "Haarlemmermeer Officials sojourn here". City of Cebu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 21, 2016. สืบค้นเมื่อ December 9, 2016.
  31. ↑ "Sister & Friendly Cities". Kaohsiung City Government. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 6, 2018. สืบค้นเมื่อ July 6, 2018.
  32. ↑ "Cebu City renews sister city ties with Belgium's Kortrijk". Cebu Daily News. สืบค้นเมื่อ July 29, 2019.
  33. ↑ "Cebu City renews sister ties after 18 years". The Philippine Star. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 22, 2015. สืบค้นเมื่อ July 29, 2019.
  34. ↑ "Cebu City, Sabrosa formalizes sister-city agreement in Ferdinand Magellan's birthplace". Embassy of the Philippines in Portugal. October 2, 2014. สืบค้นเมื่อ July 29, 2019.
  35. ↑ "Sister Cities". City of Salinas. July 15, 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-21. สืบค้นเมื่อ July 29, 2019.
  36. ↑ "Seattle International Sister City: Cebu, Philippines". City of Seattle. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 22, 2014. สืบค้นเมื่อ June 7, 2014.
  37. ↑ "Let's not reject old allies". SunStar Cebu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-27. สืบค้นเมื่อ December 10, 2016.
  38. ↑ "Russian-Philippines Relations". Embassy of the Russian Federation in the Philippines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 15, 2013. สืบค้นเมื่อ July 29, 2019.
  39. ↑ "Rama renews ties with Xiamen City". The Philippine Star. สืบค้นเมื่อ July 12, 2014.
  40. ↑ "Cebu Yokohama Cities joint survey mission". City of Cebu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 21, 2016. สืบค้นเมื่อ December 9, 2016.
  41. ↑ "Sokor execs in Cebu City to strengthen partnership". The Philippine Star. สืบค้นเมื่อ July 29, 2019.

บรรณานุกรม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เซบู_(เมือง)&oldid=11896831"