มุอาวิยะฮ์ที่ 1
มุอาวิยะฮ์ที่ 1معاوية | |||||
---|---|---|---|---|---|
เคาะลีฟะฮ์องค์ที่ 1 แห่งรัฐเคาะลีฟะฮ์อุมัยยะฮ์ | |||||
ครองราชย์ | มกราคม ค.ศ. 661 – เมษายน ค.ศ. 680 | ||||
ก่อนหน้า |
| ||||
ผู้สืบทอด | ยะซีดที่ 1 | ||||
ผู้ว่าการแห่งซีเรีย | |||||
ดำรงตำแหน่ง | 639–661 | ||||
ก่อนหน้า | ยะซีด อิบน์ อะบีซุฟยาน | ||||
ถัดไป | ยุบเลิกตำแหน่ง | ||||
ประสูติ | ป. ค.ศ. 597–605 มักกะฮ์ ฮิญาซ คาบสมุทรอาหรับ | ||||
สวรรคต | เมษายน ค.ศ. 680 (ประมาณ 75–83 พรรษา) ดามัสกัส รัฐเคาะลีฟะฮ์อุมัยยะฮ์ | ||||
ฝังพระศพ | บาบุศเศาะฆีร ดามัสกัส | ||||
คู่อภิเษก |
| ||||
พระราชบุตร |
| ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ซุฟยาน | ||||
ราชวงศ์ | อุมัยยะฮ์ | ||||
พระราชบิดา | อะบูซุฟยาน อิบน์ ฮัรบ์ | ||||
พระราชมารดา | ฮินด์ บินต์ อุตบะฮ์ | ||||
ศาสนา | อิสลาม |
มุอาวิยะฮ์ที่ 1 หรือชื่อจริงคือ มุอาวิยะฮ์ อิบน์ อะบีซุฟยาน (อาหรับ: معاوية بن أبي سفيان, อักษรโรมัน: Muʿāwiya ibn Abī Sufyān; ป. ค.ศ. 597, 603 หรือ 605 – เมษายน ค.ศ. 680) เป็นผู้ก่อตั้งและเคาะลีฟะฮ์องค์แรกของรัฐเคาะลีฟะฮ์อุมัยยะฮ์ ครองราชย์ใน ค.ศ. 661 จนกระทั่งสวรรคต
ต้นกำเนิดและชีวิตช่วงต้น
[แก้]ปีเกิดของมุอาวิยะฮ์ยังไม่เป็นที่กระจ่าย โดยข้อมูลอิสลามยุคแรกให้ปีเกิดที่ ค.ศ. 597, 603 หรือ 605[1] อะบูซุฟยาน อิบน์ ฮัรบ์ พ่อของเขา เป็นพ่อค้าชาวมักกะฮ์คนสำคัญที่นำกองคาราวานไปที่ซีเรีย ซึ่งในเวลานั้นเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิไบแซนไทน์[2] ในช่วงแรกของความขัดแย้งต่อศาสดามุฮัมมัด เขากลายเป็นผู้นำตระกูลบะนูอับด์ชัมส์ของเผ่ากุร็อยช์ ชนเผ่าที่โดดเด่นของมักกะฮ์[1] โดยมุฮัมมัดก็มาจากเผ่ากุร็อยช์และเป็นญาติห่าง ๆ กับอุมัยยะฮ์ผ่านอับด์มะนาฟ อิบน์ กุศ็อยย์ บรรพบุรุษฝ่ายพ่อของทั้งสอง[3] ฮินด์ บินต์ อุตบะฮ์ แม่ของมุอาวิยะฮ์ ก็เป็นสมาชิกตระกูลอับด์ชะมส์[1]
ใน ค.ศ. 624 มุฮัมมัดกับผู้ติดตามพยายามของท่านพยายามขัดขวางกองคาราวานมักกะฮ์ที่นำโดยพ่อของมุอาวิยะฮ์ ขณะเดินทางกลับจากซีเรีย ทำให้อะบูซุฟยานต้องเรียกกำลังเสริม[4] ภายหลังมีการส่งกองกำลังบรรเทาทุกข์ของกุร็อยช์ไปในยุทธการที่บะดัร โดย Hanzala พี่ชายของมุอาวิยะฮ์กับอุตบะฮ์ อิบน์ เราะบีอะฮ์ ตาของทั้งสอง ถูกฆ่าที่นั่น[2] อะบูซุฟยานจึงเข้ามาแทนที่อะบูญะฮัลที่ถูกฆ่าเมื่อสงครามก่อนหน้า และนำฝ่ายมักกะฮ์รบชนะต่อพวกมุสลิมในยุทธการที่อุฮุดใน ค.ศ. 625 หลังการปิดล้อมที่ไม่สำเร็จในยุทธการสนามเพลาะที่มะดีนะฮ์เมื่อ ค.ศ. 627 เขาจึงสูญเสียตำแหน่งผู้นำของเผ่ากุร็อยช์[1]
พ่อของมุอาวิยะฮ์ไม่ได้มีส่วนร่วมในการเจรจาสงบศึกที่ฮุดัยบียะฮ์ระหว่างเผ่ากุร็อยช์กับมุฮัมมัดใน ค.ศ. 628 ปีถัดมา มุฮัมมัดได้แต่งงานกับอุมม์ ฮะบีบะฮ์ พี่/น้องสาวหม้ายของมุอาวิยะฮ์ที่เข้ารับอิสลามเมื่อ 15 ปีที่แล้ว การแต่งงานนี้ลดความเป็นปรปักษ์ของอะบูซุฟยานต่อมุฮัมมัด และอะบูซุฟยานเดินทางมาเจรจากับท่านที่มะดีนะฮ์ใน ค.ศ. 630 หลังฝ่ายสมาพันธ์ของกุร็อยช์ละเมิดสนธิสัญญาฮุดัยบียะฮ์[2] เมื่อมุฮัมมัดยึดครองมักกะฮ์ใน ค.ศ. 630 ทั้งมุอาวิยะฮ์ พ่อของเขา และยะซีด พี่ชายของเขา เข้ารับอิสลาม ตามรายงานที่อ้างโดยอัลบะลาษุรีและอิบน์ ฮะญัร นักประวัติศาสตร์มุสลิมยุคแรก ความว่า คอนที่มีการเจรจาฮุดัยบียะฮ์ มุอาวิยะฮ์แอบเข้ารับอิสลาม[1]ใน ค.ศ. 632 มีการขยายอำนาจมุสลิมไปทั่วคาบสมุทรอาหรับโดยมีมะดีนะฮ์เป็นศูนย์กลางของรัฐบาลมุสลิม[5] มุอาวิยะฮ์ได้รับเลือกเป็นหนึ่งในกาติบ (อาลักษณ์) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามที่จะคืนดีกับเผ่ากุร็อยช์ของมุฮัมมัด เนื่องจากมุอาวิยะฮ์เป็นหนึ่งในสมาชิกเผ่ากุร็อยช์ 17 คนที่อ่านหนังสือออกในเวลานั้น[1] อะบูซุฟยานย้ายไปที่มะดีนะฮ์เพื่อรักษาอิทธิพลใหม่ในชุมชนมุสลิมที่เพิ่งได้รับการจัดตั้ง[6]
สวรรคต
[แก้]มุอาวิยะฮ์สวรรคตจากอาการพระประชวรที่ดามัสกัสในเดือนเราะญับ ฮ.ศ. 60 (เมษายนหรือพฤษภาคม ค.ศ. 680) โดยมีพระชนมพรรษาประมาณ 80 พรรษา[1][7] บันทึกในสมัยกลางระบุวันที่สวรรคตต่างกัน โดยฮิชาม อิบน์ อัลกัลบี (เสียชีวิต ค.ศ. 819) ระบุเป็นวันที่ 7 เมษายน อัลวากิดีระบุเป็นวันที่ 21 เมษายน และ al-Mada'ini ระบุเป็นวันที่ 29 เมษายน[8] อะบูมิคลัฟ (เสียชีวิต ค.ศ. 774) ระบุว่า ยะซีด (ตอนที่มุอาวิยะฮ์สวรรคต พระองค์ไม่ได้อยู่ที่ดามัสกัส)[9] จะสืบทอดอำนาจต่อจากพระองค์ในวันที่ 7 เมษายน ในขณะที่เอลียาห์แห่งนีซีบิส (เสียชีวิต ค.ศ. 1046) ผู้บันทึกเหตุการณ์จากกลุ่มเนสตอเรียน ระบุว่า เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันที่ 21 เมษายน[10] ศพของพระองค์ถูกฝังถัดจากประตูเมืองบาบุศเศาะฆีร
สุสานของมุวิยะฮ์กลายเป็นพื้นที่เยี่ยมชมในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 10 อัลมัสอูดีระบุว่า มีการสร้างสุสานเหนือหลุมฝังพระศพ และเปิดให้ผู้เข้าชมทุกวันจันทร์ถึงพฤหัสบดี อิบน์ ตัฆรีบิรดีระบุว่า อะห์มัด อิบน์ ฏูลูน ผู้ปกครองอิสระแห่งอียิปต์และซีเรียในคริสต์ศตวรรษที่ 9 สร้างโครงสร้างเหนือหลุมฝังพระศพใน ค.ศ. 883 หรือ 884 และว่าจ้างประชาชนให้อ่านอัลกุรอานเป็นประจำและจุดเทียนรอบหลุมฝังศพ[11]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 Hinds 1993, p. 264.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Watt 1960a, p. 151.
- ↑ Hawting 2000, pp. 21–22.
- ↑ Watt 1960b, p. 868.
- ↑ Wellhausen 1927, pp. 22–23.
- ↑ Wellhausen 1927, pp. 20–21.
- ↑ Morony 1987, p. 210, 212–213.
- ↑ Morony 1987, p. 210.
- ↑ Morony 1987, pp. 209, 213–214.
- ↑ Wellhausen 1927, p. 139.
- ↑ Grabar 1966, p. 18.
บรรณานุกรม
[แก้]- Athamina, Khalil (1994). "The Appointment and Dismissal of Khalid ibn al-Walid from the Supreme Command: A Study of the Political Strategy of the Early Muslim Caliphs in Syria". Arabica. Brill. 41 (2): 253–272. doi:10.1163/157005894X00191. JSTOR 4057449.
- Bosworth, C. Edmund (1991). "Marwān I b. al-Ḥakam". ใน Bosworth, C. E.; van Donzel, E. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume VI: Mahk–Mid. Leiden: E. J. Brill. pp. 621–623. ISBN 978-90-04-08112-3.
- Bosworth, C. Edmund (1996). "Arab Attacks on Rhodes in the Pre-Ottoman Period". Journal of the Royal Asiatic Society. 6 (2): 157–164. doi:10.1017/S1356186300007161. JSTOR 25183178. S2CID 163550092.
- Christides, Vassilios (2000). "ʿUkba b. Nāfiʿ". ใน Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E. & Heinrichs, W. P. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume X: T–U. Leiden: E. J. Brill. pp. 789–790. ISBN 978-90-04-11211-7.
- Crone, Patricia; Hinds, Martin (2003) [1986]. God's Caliph: Religious Authority in the First Centuries of Islam. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-32185-9.
- Crone, Patricia (1994). "Were the Qays and Yemen of the Umayyad Period Political Parties?". Der Islam. Berlin: Walter de Gruyter & Co. 71 (1): 1–57. doi:10.1515/islm.1994.71.1.1. ISSN 0021-1818. S2CID 154370527.
- Crone, Patricia (2003) [1980]. Slaves on Horses: The Evolution of the Islamic Polity. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-52940-9.
- Dixon, 'Abd al-Ameer A. (1971). The Umayyad Caliphate, 65–86/684–705: (a Political Study). London: Luzac. ISBN 978-0-7189-0149-3.
- Dixon, 'Abd al-Ameer A. (1978). "Kalb b. Wabara – Islamic Period". ใน van Donzel, E.; Lewis, B.; Pellat, Ch. & Bosworth, C. E. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume IV: Iran–Kha. Leiden: E. J. Brill. pp. 493–494. OCLC 758278456.
- Donner, Fred M. (2012) [2010]. Muhammad and the Believers, at the Origins of Islam. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-05097-6.
- Donner, Fred M. (2014) [1981]. The Early Islamic Conquests. Princeton: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-05327-1.
- Elad, Amikam (1999). Medieval Jerusalem and Islamic Worship: Holy Places, Ceremonies, Pilgrimage (2nd ed.). Leiden: Brill. ISBN 90-04-10010-5.
- Ende, Werner (1977) [1974]. Arabische Nation und islamische Geschichte: Die Umayyaden im Urteil arabischer Autoren des 20. Jahrhunderts. Beirut: Orient-Institut der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft.
- Gardet, Louis (1965). "Fitna". ใน Lewis, B.; Pellat, Ch. & Schacht, J. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume II: C–G. Leiden: E. J. Brill. pp. 930–931. OCLC 495469475.
- de Goeje, Michael Jan (1911). . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 5 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 23–54.
- Grabar, Oleg (1966). "The Earliest Islamic Commemorative Structures, Notes and Documents". Ars Orientalis. 6: 7–46. JSTOR 4629220.
- Fowden, Garth (2004). Quṣayr ʻAmra: Art and the Umayyad Elite in Late Antique Syria. Berkeley and Los Angeles: University of California Press. ISBN 0-520-23665-3.
- Foss, Clive (2016) [2010]. "Muʿāwiya's State". ใน Haldon, John (บ.ก.). Money, Power and Politics in Early Islamic Syria: A Review of Current Debates. London and New York: Routledge. ISBN 978-0-7546-6849-7.
- Foss, Clive (2009). "Egypt under Muʿāwiya Part II: Middle Egypt, Fusṭāṭ and Alexandria". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. 72 (2): 259–278. doi:10.1017/S0041977X09000512. JSTOR 40379004.
- Gibb, H. A. R. (1960). "ʿAbd al-Raḥmān b. Khālid b. al-Walīd". ใน Gibb, H. A. R.; Kramers, J. H.; Lévi-Provençal, E.; Schacht, J.; Lewis, B. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume I: A–B. Leiden: E. J. Brill. p. 85. OCLC 495469456.
- Halm, Heinz (2003). Die Kalifen von Kairo: Die Fatimiden in Ägypten, 973–1074 [The Caliphs of Cairo: The Fatimids in Egypt, 973–1074] (ภาษาเยอรมัน). Munich: C. H. Beck. ISBN 3-406-48654-1.
- Hasson, Isaac (1982). "Remarques sur l'inscription de l'époque de Mu'āwiya à Ḥammat Gader" [Notes on the inscription from the time of Mu'āwiya to Ḥammat Gader]. Israel Exploration Journal (ภาษาฝรั่งเศส). 32 (2/3): 97–102. JSTOR 27925830.
- Hasson, Isaac (2002). "Ziyād b. Abīhi". ใน Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E. & Heinrichs, W. P. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume XI: W–Z. Leiden: E. J. Brill. pp. 519–522. ISBN 978-90-04-12756-2.
- Hawting, G. R., บ.ก. (1996). The History of al-Ṭabarī, Volume XVII: The First Civil War: From the Battle of Siffīn to the Death of ʿAlī, A.D. 656–661/A.H. 36–40. SUNY Series in Near Eastern Studies. Albany, New York: State University of New York Press. ISBN 978-0-7914-2393-6.
- Hawting, Gerald R. (2000). The First Dynasty of Islam: The Umayyad Caliphate AD 661–750 (Second ed.). London and New York: Routledge. ISBN 0-415-24072-7.
- Hawting, Gerald R. (2002). "Yazīd (I) b. Muʿāwiya". ใน Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E. & Heinrichs, W. P. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume XI: W–Z. Leiden: E. J. Brill. pp. 309–311. ISBN 978-90-04-12756-2.
- Hinds, Martin (1972). "The Siffin Arbitration Agreement". Journal of Semitic Studies. 17 (1): 93–129. doi:10.1093/jss/17.1.93.
- Hinds, Martin (1991). "Makhzūm". ใน Bosworth, C. E.; van Donzel, E. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume VI: Mahk–Mid. Leiden: E. J. Brill. pp. 137–140. ISBN 978-90-04-08112-3.
- Hinds, Martin (1993). "Muʿāwiya I b. Abī Sufyān". ใน Bosworth, C. E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W. P. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume VII: Mif–Naz. Leiden: E. J. Brill. pp. 263–268. ISBN 978-90-04-09419-2.
- Hirschfeld, Yizhar (1987). "The History and Town-Plan of Ancient Ḥammat Gādẹ̄r". Zeitschrift des Deutschen Palästina-Vereins. 103: 101–116. JSTOR 27931308.
- Howard-Johnston, James (2010). Witnesses to a World Crisis: Historians and Histories of the Middle East in the Seventh Century. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-920859-3.
- Hoyland, Robert G. (1999). "Jacob of Edessa on Islam". ใน Reinink, G. J.; Klugkist, A. C. (บ.ก.). After Bardaisan: Studies on Continuity and Change in Syriac Christianity in Honour of Professor Han J. W. Drijvers. Leuven: Peeters Publishers. ISBN 90-429-0735-5.
- Hoyland, Robert G. (2015). In God's Path: the Arab Conquests and the Creation of an Islamic Empire. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-991636-8.
- Humphreys, R. Stephen (2006). Mu'awiya ibn Abi Sufyan: From Arabia to Empire. Oneworld. ISBN 1-85168-402-6.
- Hyder, Syed Akbar (2006). Reliving Karbala: Martyrdom in South Asian Memory. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-537302-8.
- Jandora, John W. (1986). "Developments in Islamic Warfare: The Early Conquests". Studia Islamica (64): 101–113. doi:10.2307/1596048. JSTOR 1596048.
- Jankowiak, Marek (2013). "The First Arab Siege of Constantinople". ใน Zuckerman, Constantin (บ.ก.). Travaux et mémoires, Vol. 17: Constructing the Seventh Century. Paris: Association des Amis du Centre d’Histoire et Civilisation de Byzance. pp. 237–320.
- Kaegi, Walter E. (1995) [1992]. Byzantium and the Early Islamic Conquests. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-41172-6.
- Kaegi, Walter E. (2010). Muslim Expansion and Byzantine Collapse in North Africa. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-19677-2.
- แม่แบบ:Cambridge History of Egypt
- แม่แบบ:Kennedy-The Armies of the Caliphs
- แม่แบบ:The Prophet and the Age of the Caliphates
- Kennedy, Hugh (2007). The Great Arab Conquests: How the Spread of Islam Changed the World We Live In. Philadelphia, Pennsylvania: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-81740-3.
- Kennedy, Hugh (2016). Caliphate: The History of an Idea. New York: Basic Books. ISBN 978-0-465-09439-4.
- Kohlberg, Etan (2020). In Praise of the Few. Studies in Shiʿi Thought and History. Leiden: Brill. ISBN 978-90-04-40697-1.
- Kraemer, Joel L. (1992) [1986]. Humanism in the Renaissance of Islam: The Cultural Revival During the Buyid Age (Second Revised ed.). Leiden, New York and Koln: Brill. ISBN 90-04-09736-8.
- Lammens, Henri (1960). "Baḥdal". ใน Gibb, H. A. R.; Kramers, J. H.; Lévi-Provençal, E.; Schacht, J.; Lewis, B. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume I: A–B. Leiden: E. J. Brill. pp. 919–920. OCLC 495469456.
- Lewis, Bernard (2002). Arabs in History. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-164716-1.
- Lilie, Ralph-Johannes (1976). Die byzantinische Reaktion auf die Ausbreitung der Araber. Studien zur Strukturwandlung des byzantinischen Staates im 7. und 8. Jhd [The Byzantine Response to the Spread of the Arabs. Studies on the structural change of the Byzantine state in the 7th and 8th centuries] (ภาษาเยอรมัน). Munich: Institut für Byzantinistik und Neugriechische Philologie der Universität München. OCLC 797598069.
- Lynch, Ryan J. (2016). "Cyprus and Its Legal and Historiographical Significance in Early Islamic History". Journal of the American Oriental Society. 136 (3): 535–550. doi:10.7817/jameroriesoci.136.3.0535. JSTOR 10.7817/jameroriesoci.136.3.0535.
- Madelung, Wilferd (1997). The Succession to Muhammad: A Study of the Early Caliphate. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-56181-7.
- Marsham, Andrew (2013). "The Architecture of Allegiance in Early Islamic Late Antiquity: The Accession of Mu'awiya in Jerusalem, ca. 661 CE". ใน Beihammer, Alexander; Constantinou, Stavroula; Parani, Maria (บ.ก.). Court Ceremonies and Rituals of Power in Byzantium and the Medieval Mediterranean. Leiden and Boston: Brill. pp. 87–114. ISBN 978-90-04-25686-6.
- Miles, George C. (1948). "Early Islamic Inscriptions Near Ṭāʾif in the Ḥijāz". Journal of Near Eastern Studies. 7 (4): 236–242. doi:10.1086/370887. JSTOR 542216. S2CID 162403885.
- Morony, M. (1986). "Kisrā". ใน Bosworth, C. E.; van Donzel, E.; Lewis, B. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume V: Khe–Mahi. Leiden: E. J. Brill. pp. 184–185. ISBN 978-90-04-07819-2.
- Pierce, Matthew (2016). Twelve Infallible Men: The Imams and the Making of Shiʿism. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-73707-5.
- Al-Rashid, Saad bin Abdulaziz (2008). "Sadd al-Khanaq: An Early Umayyad Dam near Medina, Saudi Arabia". Proceedings of the Seminar for Arabian Studies. Archaeopress. 38: 265–275. JSTOR 41223953.
- Morony, Michael G., บ.ก. (1987). The History of al-Ṭabarī, Volume XVIII: Between Civil Wars: The Caliphate of Muʿāwiyah, 661–680 A.D./A.H. 40–60. SUNY Series in Near Eastern Studies. Albany, New York: State University of New York Press. ISBN 978-0-87395-933-9.
- Shaban, M. A. (1976) [1971]. Islamic History, A New Interpretation: Volume 1, AD 600–750 (A.H. 132). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-29131-6.
- Shahid, Irfan (2000). "Tanūkh". ใน Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E. & Heinrichs, W. P. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume X: T–U. Leiden: E. J. Brill. pp. 190–192. ISBN 978-90-04-11211-7.
- Shahid, Irfan (2000). "Ṭayyīʾ". ใน Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E. & Heinrichs, W. P. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume X: T–U. Leiden: E. J. Brill. pp. 402–403. ISBN 978-90-04-11211-7.
- Sharon, Moshe (2018). "Witnessed by Three Disciples of the Prophet: The Jerusalem 32 Inscription from 32 AH/652 CE". Israel Exploration Journal. 68 (1): 100–111. JSTOR 26740639.
- Sourdel, D. (1965). "Filasṭīn – I. Palestine under Islamic Rule". ใน Lewis, B.; Pellat, Ch. & Schacht, J. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume II: C–G. Leiden: E. J. Brill. pp. 910–913. OCLC 495469475.
- Sprengling, Martin (1939). "From Persian to Arabic". The American Journal of Semitic Languages and Literatures. The University of Chicago Press. 56 (2): 175–224. doi:10.1086/370538. JSTOR 528934. S2CID 170486943.
- Stratos, Andreas N. (1978). Byzantium in the Seventh Century, Volume IV: 668–685. Amsterdam: Adolf M. Hakkert. ISBN 978-90-256-0665-7.
- Vaglieri, L. Veccia (1960). "ʿAlī b. Abī Ṭālib". ใน Gibb, H. A. R.; Kramers, J. H.; Lévi-Provençal, E.; Schacht, J.; Lewis, B. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume I: A–B. Leiden: E. J. Brill. pp. 381–386. OCLC 495469456.
- Watt, W. Montgomery (1960). "Abū Sufyān". ใน Gibb, H. A. R.; Kramers, J. H.; Lévi-Provençal, E.; Schacht, J.; Lewis, B. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume I: A–B. Leiden: E. J. Brill. p. 151. OCLC 495469456.
- Watt, W. Montgomery (1960). "Badr". ใน Gibb, H. A. R.; Kramers, J. H.; Lévi-Provençal, E.; Schacht, J.; Lewis, B. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume I: A–B. Leiden: E. J. Brill. pp. 866–867. OCLC 495469456.
- Wellhausen, Julius (1927). The Arab Kingdom and its Fall. แปลโดย Margaret Graham Weir. Calcutta: University of Calcutta. OCLC 752790641.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- Shahin, Aram A. (2012). "In Defense of Muʿāwiya ibn Abī Sufyān: Treatises and Monographs on Muʿāwiya from the Eighth to the Nineteenth Centuries". ใน Cobb, Paul M. (บ.ก.). The Lineaments of Islam: Studies in Honor of Fred McGraw Donner. Leiden and Boston: Brill. pp. 177–208. doi:10.1163/9789004231948_010. ISBN 978-90-04-21885-7.