ประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียม

ประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียม
ประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียม; Communauté française de Belgique (ฝรั่งเศส)
	ประชาคม
	สหพันธ์วอลโลเนีย-บรัสเซลส์
	; ธง ; ตราอาร์ม
ประเทศ	เบลเยียม
แคว้น	วอลลูน, ; นครหลวงบรัสเซลส์
ก่อตั้ง	ค.ศ. 1980
เมืองหลวง	บรัสเซลส์
การปกครอง
• ฝ่ายบริหาร	รัฐบาลประชาคมฝรั่งเศส
• พรรคร่วมฯ; (2019–2024)	PS, MR และ Ecolo
• มุขมนตรี	Pierre-Yves Jeholet (MR)
• ฝ่ายนิติบัญญัติ	สภาประชาคมฝรั่งเศส
• ประธานสภา	รูว์ดี เดอม็อต (PS)
ประชากร
• ทั้งหมด	±4,500,000 คน
วันเฉลิมฉลอง	27 กันยายน
ภาษา	ฝรั่งเศส
เว็บไซต์	www.cfwb.be
	ธงวอลลูนได้รับเลือกให้เป็นธงสัญลักษณ์ประจำประชาคมฯ ใน ค.ศ. 1975 และต่อมาภายหลังใน ค.ศ. 1998 ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของแคว้นวอลลูนอีกแห่งหนึ่ง

ประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียม (อังกฤษ: French Community of Belgium; ฝรั่งเศส: Communauté française de Belgique; ดัตช์: Franse Gemeenschap van België; เยอรมัน: Französische Gemeinschaft Belgiens) หรือ ประชาคมฝรั่งเศส (อังกฤษ: French Community; ฝรั่งเศส: Communauté française; ดัตช์: Franse Gemeenschap; เยอรมัน: Französische Gemeinschaft) หรือเรียกอย่างไม่เป็นทางการได้ว่า สหพันธ์วอลโลเนีย-บรัสเซลส์ (อังกฤษ: Wallonia-Brussels Federation; ฝรั่งเศส: Fédération Wallonie-Bruxelles; ดัตช์: Federatie Wallonië-Brussel; เยอรมัน: Föderation Wallonie-Brüssel) เป็นหนึ่งในสามประชาคมอย่างเป็นทางการของเบลเยียม (ร่วมกับประชาคมเฟลมิชและประชาคมผู้พูดภาษาเยอรมันแห่งเบลเยียม) มีอำนาจหน้าที่รับผิดชอบชาวเบลเยียมผู้ใช้ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาหลัก (มิใช่ชาวฝรั่งเศสที่พำนักอยู่ในเบลเยียม) บางครั้งจึงเรียกว่า ประชาคมผู้พูดภาษาฝรั่งเศสแห่งเบลเยียม^[3] เพื่อความชัดเจน ประชาคมฯ มีสภาและรัฐบาลปกครองเป็นของตนเอง โดยสภาของประชาคมฯ ประกอบด้วยสมาชิกจากสภาวอลลูนและสภาของแคว้นนครหลวงบรัสเซลส์

ธงสัญลักษณ์ของประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียมใช้ธงสัญลักษณ์ของแคว้นวอลลูนที่ซึ่งกว่าร้อยละ 80 ของประชากรใช้ภาษาฝรั่งเศสในการดำรงชีพ โดยมีเมืองหลวงของประชาคมฯ อยู่ที่นครบรัสเซลส์

ความสำคัญ

ประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียมประกอบด้วยประชากรชาวเบลเยียมกว่า 4.3 ล้านคน ในจำนวนนี้

3.4 ล้านคน (ร้อยละ 80) อาศัยอยู่ในแคว้นวอลลูน (เกือบเป็นสัดส่วนทั้งหมดของประชากรในแคว้นวอลลูน ยกเว้นผู้ที่อาศัยอยู่ในเขตคอมมูนที่ใช้ภาษาเยอรมันซึ่งมีจำนวนประมาณ 70,000 คน)
0.9 ล้านคน^[4] (ร้อยละ 20) อาศัยอยู่ในแคว้นนครหลวงบรัสเซลส์ (จากประชากรรวมทั้งหมดในเขตกว่า 1.1 ล้านคน)

ส่วนประชากรที่ใช้ภาษาฝรั่งเศสเป็นหลักซึ่งอาศัยอยู่ในแคว้นเฟลมิชนั้นไม่ถูกนับรวมในประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียมเพราะแคว้นดังกล่าวอยู่นอกเขตอำนาจของประชาคมฯ และไม่สามารถยืนยันจำนวนประชากรได้อย่างถูกต้อง แต่มีการประมาณคร่าว ๆ ว่ามีถึง 120,000 คน^[5] บางแห่งประมาณการว่า 200,000 คน^[6] จนถึง 300,000 คน^[7]

ประชากรของประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียมนั้นคิดเป็นประชากรทั้งหมดถึงร้อยละ 41 ของประชากรเบลเยียม โดยประชากรเบลเยียมส่วนที่เหลือร้อยละ 58 อยู่ในประชาคมเฟลมิช และร้อยละ 1 อยู่ในประชาคมผู้พูดภาษาเยอรมัน

ดูเพิ่ม

แคว้นวอลลูน

อ้างอิง

↑ "Le Drapeau - Communauté française de Belgique".
↑ Décret déterminant le jour de fête et les emblèmes propres à la Communauté française de Belgique (D. 03-07-1991, M.B. 15-11-1991)
↑ "French-speaking Community of Belgium, Université catholique de Louvain". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-07. สืบค้นเมื่อ 2021-05-30.
↑ Xavier Deniau, La francophonie, Presses universitaires de France, 1995, page 27
↑ Frédéric Lasserre, Aline Lechaume, Le territoire pensé: géographie des représentations territoriales, Presses de l'Université du Québec, 2005, page 104
↑ Catherine Lanneau, L'inconnue française : la France et les Belges francophones, 1944-1945, Peter Lang Verlagsgruppe, collection : Enjeux internationaux, 2008, page 25
↑ L'année francophone internationale, volume 15, Groupe d'études et de recherches sur la francophonie, Université Laval, 2005, page 25

แหล่งข้อมูลอื่น

เว็บไซต์ทางการ
รัฐสภาของประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียม, เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ

บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] "Le Drapeau - Communauté française de Belgique".

[2] Décret déterminant le jour de fête et les emblèmes propres à la Communauté française de Belgique (D. 03-07-1991, M.B. 15-11-1991)

[3] "French-speaking Community of Belgium, Université catholique de Louvain". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-07. สืบค้นเมื่อ 2021-05-30.

[4] Xavier Deniau, La francophonie, Presses universitaires de France, 1995, page 27

[5] Frédéric Lasserre, Aline Lechaume, Le territoire pensé: géographie des représentations territoriales, Presses de l'Université du Québec, 2005, page 104

[6] Catherine Lanneau, L'inconnue française : la France et les Belges francophones, 1944-1945, Peter Lang Verlagsgruppe, collection : Enjeux internationaux, 2008, page 25

[7] L'année francophone internationale, volume 15, Groupe d'études et de recherches sur la francophonie, Université Laval, 2005, page 25

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน
นานาชาติ	ISNI VIAF 2
ประจำชาติ	เยอรมนี อิสราเอล สหรัฐ เช็กเกีย 2