Gjuha Oti
Gjuha Otí, e njohur edhe si Chavante ose Euchavante, është një gjuhë e izoluar, i folur dikur në shtetin e Sao Paulo, Brazil, midis lumenjve Peixe dhe Pardo[1]. Gjuha u zhduk në fillim të shekullit të 20-të, dhe Oti i fundit etnik vdiq në vitin 1988[2]. Janë ruajtur vetëm disa lista me fjalë.[3]
Greenberg e klasifikonte Oti si një gjuhë makro-ge, por ai nuk ofroi pothuajse asnjë të dhënë mbështetëse dhe nuk u pasua nga studiues të tjerë.[4]
Historia
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Oti u shfaros në masë të madhe në fund të shekullit të 19-të, nga frika se ata ishin Kaingang.[5] Nimuendajú vlerësoi se kishte rreth 50 Oti në 1890.[6] Deri në vitin 1903 kishte vetëm 8, të ndara në dy vende, disa kilometra në lindje nga Indiana dhe në lindje të Presidente Prudente, midis lumenjve Peixe dhe Paranapanema dhe një në Platina, rreth 50 km në veriperëndim të Ourinhos. Tokat tradicionale Oti deri në 1870 ishin vendosur në mes të këtyre dy vendeve.[7]
Burimet
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ Lyle Campbell, 1997. American Indian Languages: The Historical Linguistics of Native America.Oxford: Oxford University Press. ISBN 0195094271
- ^ CEDI 1991. Oti-Xavante. CEDI 1991: 580–581.
- ^ Glottolog
- ^ Aryon Rodrigues, "Macro-Jê", in RMW Dixon, 1999,The Amazonian Languages
- ^ Ute Ritz-Deutch, 2008. Alberto Vojtech Fric, the German Diaspora, and Indian Protection in Southern Brazil, 1900–1920
- ^ Nimuendajú, Curt 1942. The Šerente. Los Angeles.
- ^ Fabre (2009)