Carl Bildt

Carl Bildt
Kryeministri i Suedisë
Në detyrë 4 tetor 1991 – 7 tetor 1994
Monarku	Carl XVI Gustaf
Zëvendës	Bengt Westerberg
Paraprirë nga	Ingvar Carlsson
Pasuar nga	Ingvar Carlsson
Ministër i Punëve të Jashtme
Në detyrë 6 tetor 2006 – 3 tetor 2014
Kryeministri	Fredrik Reinfeldt
Paraprirë nga	Jan Eliasson
Pasuar nga	Margot Wallström
Përfaqësuesi i Lartë për Bosnjë dhe Hercegovinën
Në detyrë 14 dhjetor 1995 – 17 qershor 1997
Paraprirë nga	Zyra u themelua
Pasuar nga	Carlos Westendorp
Kryetar Partisë së Moderuar
Në detyrë 23 gusht 1986 – 4 shtator 1999
Paraprirë nga	Ulf Adelsohn
Pasuar nga	Bo Lundgren
Të dhëna vetjake
U lind më	Nils Daniel Carl Bildt 15 korrik 1949 Halmstad, Halland, Suedi
Partia politike	Partia e Moderuar
Bashkëshortja/et	Kerstin Zetterberg (1974–1975) Mia Bohman (1984–1997) Anna Maria Corazza (1998–)
Fëmijët	3
Shkollimi	Universiteti i Stokholmit
Nënshkrimi

Carl Bildt (lindi më 15 korrik 1949) është një politikan dhe diplomat suedez i cili shërbeu si kryeministër i Suedisë nga viti 1991 deri më 1994. Ai ishte udhëheqësi i Partisë së Moderuar nga viti 1986 deri më 1999. Bildt shërbeu si Ministër i Punëve të Jashtme nga viti 2006 deri më 2014.

Ai ishte ndërmjetës në luftërat Jugosllave, duke shërbyer si i Dërguari Special i Bashkimit Evropian në ish-Jugosllavi nga qershori 1995, bashkë-kryetar i Konferencës së Paqes të Dejtonit në nëntor 1995 dhe Përfaqësues i Lartë për Bosnjë dhe Hercegovinën nga dhjetori 1995 në Qershor 1997, menjëherë pas Luftës së Bosnjës. Nga viti 1999 deri më 2001, ai shërbeu si i Dërguari Special i Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të BashkuaraSekretarit të Përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara për Ballkanin.

Jeta e hershme

Bildt lindi më 15 korrik 1949 në një familje të vjetër fisnike daneze-norvegjeze-suedeze me vendbanim tradicionalisht në qarkun Bohus. Gjyshi i gjyshit të tij, Gillis Bildt, ishte një politikan dhe diplomat konservator, ambasador për një kohë të gjatë në Perandorinë Gjermane dhe Kryeministër i Suedisë (1888–1889), i mbajtur mend kryesisht për politikat e tij proteksioniste tregtare. Bildt ka marrur pjesë në Universitetin e Stokholmit.

Karriera e hershme

Në maj 1968 Bildt kundërshtoi pushtimin e Ndërtesës së Unionit Studentor nga forcat e majta politike dhe bashkë-themeloi grupin Borgerliga Studenter – Opposition '68, i cili vazhdoi të fitonte zgjedhjet e Unionit Studentor në Stokholm për një numër vitesh. Ai shërbeu si kryetar i Konfederatës të Studentëve Suedezë Konservatore dhe Liberale FMSF, një organizatë studentore e qendrës së djathtë, në fillimin e viteve 1970, dhe gjithashtu kryesoi Studentët Demokratë Evropianë, duke sjellë së bashku organizata studentore me të njëjtin mendim nga e gjithë Evropa.

Kur qeveria jo-socialiste formoi qeverinë më 1976, Bildt shërbeu si kreu i Zyrës Koordinuese të Politikave në Ministrinë e Punëve Ekonomike dhe bashkëpunëtor i ngushtë i liderit të partisë dhe Ministrit të Ekonomisë Gösta Bohman. Bildt u bë anëtar i Riksdag në vitin 1979, megjithëse shërbeu si Sekretar i Shtetit për Koordinimin e Politikave në qeverinë e reformuar jo-socialiste pas atyre zgjedhjeve.

Si deputet në fillim të viteve tetëdhjetë, ai u bë i njohur si një debatues i përpiktë dhe luftarak për çështjet e jashtme. Ai ishte një anëtar i Komisionit të Mbrojtjes së Nëndetëseve duke hetuar ndërhyrjet e vitit 1982 të nëndetëseve të huaja në arkipelagun e Stokholmit dhe zonat e bazës detare, dhe shpesh e gjente veten të vendosur përballë kryeministrit Olof Palme. Bildt u zgjodh kryetar i Partisë së Moderuar në vitin 1986, duke pasuar Ulf Adelsohn.

Në zgjedhjet e përgjithshme të vitit 1991, Socialdemokratët u mundën nga një koalicion me katër parti i udhëhequr nga Partia e Moderuar e Bildt.

Konflikti ballkanik

Bildt (në të djathtë) dhe Richard Holbrooke para bisedimeve të paqes në Sarajevë në tetor 1995

Pas mandatit të tij si kryeministër, Bildt ishte aktiv si ndërmjetës në konfliktin e Ballkanit, duke shërbyer si i Dërguari Special i Bashkimit Evropian në ish-Jugosllavi nga qershori 1995, bashkë-kryetar i Konferencës së Paqes të Dejtonit që çoi në Marrëveshjet e Paqes të Dejtonit në nëntor 1995, dhe Përfaqësuesi i Lartë për Bosnjë dhe Hercegovinën nga dhjetori 1995 deri në qershor 1997 menjëherë pas Luftës së Bosnjës. Nga viti 1999 deri më 2001, ai shërbeu si i Dërguari Special i Sekretarit të Përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara për Ballkanin.

Kosova shpalli në mënyrë të njëanshme pavarësinë e saj nga Serbia më 17 shkurt 2008, pa miratimin e Këshillit të Sigurimit të OKB-së, dhe Suedia e njohu atë më 4 mars 2008. Më 8 mars 2008, Carl Bildt u bë ministri i parë i jashtëm që vizitoi zyrtarisht Kosovën pasi ajo deklaroi pavarësinë.