Poitou
| Poitou Pictaviensis | |
|---|---|
.svg) | |
Poitou (latinski: Pictaviensis, Pictavia) je ime za historijsku regiju i nekadašnju provinciju Kraljevine Francuske.[1]
Poitou se nalazi na zapadu zemlje, prostirao se po današnjim departmanima Vendée, Deux-Sèvres i Vienne.[1]
Najveći urbani centri su Poitiers (prijestolnica), Châtellerault, Niort i La Roche-sur-Yon.
Ime je dobio po galskom plemenu Pictones (ili Pictavi), koji su kao civitas, bili dio Rimske provincije Gallia Aquitania. [1] Kao granica prema Akvitaniji vijekovima je bio poprište velikih bitaka, počevši od one kod Vouilléa 507., pa one kod Toursa u kojoj je Karlo Martel pobjedio Maure 732., do one kod Poitiersa 1356. za Stogodišnjeg rata, sve do one kod Moncontoura 1569. za Hugenotskih ratova.[1]
Poitou je od 778. bio dio domena grofova od Poitiersa. Kao kraj u kom su se mješali utjecaji kultura sjevera i juga Poitou je svoje zlatno doba imao u periodu 11.–12. vijek. kad je cvjetala njegova škola romaničke arhitekture, [[skulptura|skulpture i slikarstva.[1]
Grofove od Poitiersa koji su od sredine 10. vijeka nosili i titulu Akvitanskih vojvoda, naslijedili su članovi Ažuvinske dinastije engleski kraljevi u 12. vijeku. Francuski kraljevi Philippe III i Louis VIII zauzeli su Poitou, početkom 13. vijeka, ali je on Ugovorom iz Brétignya 1360. vraćen Kraljevini Engleskoj, pod čijom je vlašću bio do 1375. kad su ga Francuzi ponovno zauzeli.[1]
Poitou je poprilično stradao za Hugenotskih ratova, ali je njegova kasnija historija bila mirnija, osim za Rata u Vendéeu za Francuske revolucije.[1]
Geografski se dijeli na dvije manje regije; Haut Poitou (Gornji Poitou) na jugu Armoričkog masiva i Bas Poitou (Donji Poitou) na sjeveru Vendéea. Na sjeveru prevladavaju male raštrkane farme, za razliku od tog na jugu većina stanovnika živi u kompaktnim selima.[1]
Većina stanovnika su katolici ali postoje i protestantske enklave u Vienneu.[1]
| Velike provincije i grofovije |
|  |
|---|---|---|
| Manje provincije i regije | ||
