Piacenza
Pjačenca je grad u severnoj Italiji u regiji Emilija-Romanja. Po proceni iz 2004. ima 99.150 stanovnika.
Grad su najpre nastanjivali Kelti i Ligurci. Etrurci su se bavili ovčarstvom. Pjačenca je osnovana 218. pne. kao jedna od prvih vojnih kolonija antičkoga Rima. Pre se zvala ( Placentia ). U Pjačencu i obližnju Kremonu poslano je 6.000 kolonista. Hanibal je pobedio u bici kod Trebije 218. pne. u tom području, ali Pjačenca nije bila osvojena. Teritorija grada je bila isušena i osnovana je luka na reci Po, pa je grad napredovao kao centar proizvodnje žitarica i vune. Iako je bio pljačakan i razaran nekoliko puta grad se uvek oporavljao, a u 6. veku Prokopije iz Cezareje ga naziva pricezom svih gradova na Via Emiliji. U razdoblju kasne antike širi se hrišćanstvo. Sadašnji svetac zaštitnik grada sveti Antonin je bio bivši rimski legionar, koji je prešao na hrišćanstvo, a ubijen je za vreme cara Dioklecijana.
Pjačenca je opljačkana tokom Gotskoga rata (535.-552.). Nakon kratkog perioda vlasti Vizantije osvojili su je Langobardi. U gradu je bilo sedište vojvode. Nakon franačkih osvajanja u 9. veku grad se počinje oporavljati, posebno zbog toga što se nalazio na važnom drumu Via Francigeana, koji je povezivao Sveto rimsko carstvo i Rim. Značaj grada raste posle 1000., a vlast sve više prelazi u ruke novu gradske poduzetničke klase. Sabor u Pjačenci je 1095. proglasio Prvi krstaški rat. Od 1126. Pjačenca je bila slobodan grad i značajan član Lombardske lige. Sudeluje u ratu protiv cara Fridriha Barbarose i u bici kod Lenjana 1176. Borila se i sa okolnim gradovima Kremonom, Pavijom i Parmom i širila je svoje posede. Pjačenca je od grofova Malaspina i biskupa Bobija preuzela kontrolu trgovačkih puteva prema Đenovi. Iako je vodila neuspešan rat protiv Fridriha II Pjačenca je u 13. veku uspela da zauzme neka uporišta na lombardijskoj obali reke Po. Poljoprivreda i trgovina su cvetale, pa je Pjačenca postala jedan od najbogatijih gradova Evrope. Kao i u većini srednjovekovnih italijanskih gradova od druge polovine 13. veka u Pjačenci su česte unutrašnje borbe, tako da su se smenjivali vladari. Milanski Viskontiji su držali grad do 1447. Pjaćenca je bila pod Sforcama do 1499. Pod Francuzima su do 1521, a onda su kratko bili deo Papske države. Konačno 1545. je u novostvorenom vojvodstvu Parme i Pjačence pod vođstvom familije Farneze. Jedno vreme je bila glavni grad vojvodstva. Najteže godine su bile pod vojvodom Odoardom Farnezeom (1622.-1646.). Oko 13.000 stanovnika od ukupno 30.000 umrlo je od gladi i kuge. Gradom i okolicom harale su bande i francuski vojnici. Od 1732. Parmom i Pjačencom vladaju Burboni. Napoleon je 1802, anektirao grad Francuskoj, a mladići su regrutovani u Napoleonovu vojsku da se bore po celoj Evropi. Habzburška vlada Marije Lujze 1816.-1847. je sagradila nekoliko mostova. U Pjačenci je 1848. izbila pobuna i održan je plebiscit na kome je 37.089 glasača od 37.585 glasalo za pripajanje kraljevini Sardiniji.
- Palata Komunale je poznata i kao il Gotiko, a sagrađena je 1281. Danas služi kao gradska većnica. Rađena je po Broleto modelu i predstavlja jednu od najbolje očuvanih primera srednjevekovnih građevina
- Palata Farneze, čija izgradnja je započela 1568.
- Palata Landi
- Katedrala Pjačence građena je od 1122. do 1233. i jedan je od najboljih primera romanseksne katedrale u severnoj Italiji. Ima vredne freske iz 14. do 16. veka.
- Crkva svetoga Franje na trgu Kavali je iz 12. veka
- Bazilika svetoga Antonina je primer romaneskne arhitekture. Karakteristična je po oktogonalnom tornju. Gradnja je završena 375.
- liberta.it Newspaper of the city of Piacenza
- Comune di Piacenza (in Italian)
- Piacentine dialect page from Bettola site Arhivirano 2009-02-03 na Wayback Machine-u
- piacenzareset.it Arhivirano 2007-05-23 na Wayback Machine-u
