Harpun
Harpun je dugo koplje koji se koristi za ribolov ili za lov na morske životinje kao što su kitovi. Harpun se ispaljuje u životinju, a zatim se konopcem ili lancem vezanim za kraj harpuna lovina privlači na brod.
Harpun se u prošlosti izrađivao od od kosti, roga, slonovače za lov i ribolov. Najčešće se sastoji od jednog ili dva reda lateralnih zubaca, a može imati i perforiranu bazu. Javlja se od mlađeg magdalijena.
Zastupljen je u mnogim epipaleolitskim i mezolitskim, a tipičan je i za neke neolitske i kulture kasnijih perioda.
Oruđe ovog tipa konstatovano je na nalazištima Đerdapa, kao i na nalazištima vinčanske i starčevačke kulture.
Funkciju harpuna mogli su imati i neki delovi kompozitnog oruđa.
Harpun se pominje kod grčkog istoričara Polibija (203 - 120. godine pne.), gde je u njegovor „Istoriji“ opisan kao lovački mač za ribolov, sa nazubčenom ili razdvojenom glavom.
Bakarni harpuni su bili poznati tokom antike, a takođe i u ranim kulturama Indije i među Aboridžinima koji su naseljavali Andamanska i Nikobarska ostrva i koji su ga koristili za ribolov.
Danas je harpun poznat kao dugogodišnje oruđe za lov na kitove.
