Curling
Curling je zimski olimpijski sport tek od Nagana 1998., iako njegove početke možemo pronaći već na slikama znamenitog Petera Breugela iz 1565. U programu olimpijskih igara kao demonstracijski sport curling se pojavio 1924. godine.
Brojne su teorije o nastanku curlinga u kojemu dvije četveročlane momčadi nastoje uz pomoć »četki« i »metli« smjestiti po osam »kamenih kugli« (izvorno: »stones«) što bliže središtu »kuće« (»house«) označene krugovima na ledenoj površini. Vodeći (»lead«) prvi baca svoja dva »kamena« prema središtu »kuće«, drugi i treći igrač zovu se jednostavno »second« i »third«, dok posljednji baca »skiper« koji je ujedno i kapetan momčadi.
Curling je škotski nacionalni sport koji se proširio na Kanadu, SAD, Švedsku, Švicarsku, Norvešku, Dansku, Njemačku i Francusku, stoji u napisu »Klizeće kamenje« sedam desetljeća čekalo je olimpijsko priznanje.
Naziv igre nastao je »prema zvuku« bačenog kamenja – »the roaring game«. Breugelova platna – »Zimski krajolik s lovcima na ptice« i »Lovci u snijegu«, prikazuju »ice shooting«, bavarsku igru na ledu koja se smatra pretečom curlinga.
Autor prvih pisanih tragova o curlingu Škot je John McQuhin koji je u veljači 1540. godine zabilježio jedan ondašnji »dvoboj na ledu«. Prva pravila curlinga objavio je The Duddingston Club 1813. godine. Svjetska prvenstva u muškoj konkurenciji igraju se od 1959. godine, a u ženskoj od 1979. godine.
»Kamen« kojim se igra curling načinjen je od granita i teži otprilike 20 kilograma.
