Areometar
Areometar je instrument kojim se brzo određuje gustina tečnosti. Konstrukcija areometra je zasnovana na zakonima ravnoteže u hidrostatici.
To je u stvari zatvorena staklena cev, proširena u osnovi. U prošireni deo se stavi olovna sačma ili živa, što omogućava areometru da vertikalno plovi u tečnosti. Gornji, uži deo areometra sadrži skalu, fabrički obeleženu sa jedinicama za gustinu.
Pri merenju sa areometrom on se potopi u tečnost čija se gustina meri. U zavisnosti od gustine tečnosti areometar tone. Što je gustina veća areometar manje tone, i obratno. Čitanje gustine se vrši tako što se na skalai čita podeljak koji se poklapa sa nivoom tečnosti. Pri tom areometar daje najtačniju vrednost kada se merenje vrši na temperaturi koja je ubeležena na njegovoj skali. Ova temperatura je označena na svakom areometru.
Pronalaženje areometra se pripisuje Hipati, grčkoj filozofkinji i matematičarci koja je živela u IV veku naše ere.
Različiti specijalni areometri upotrevljavaju se za određivanje gustoće pojedinih vrsta tekućina npr. alkoholometar, laktometar, urinometar, saharometar,bomrometar i dr.
Ljestvice na areometrima su različite:
- Bauméova - korištena kemijskoj industriji i farmakologiji
- Brixova - za mjerenje voćnih sokova, u dobivanju vina i u industriji šećera
- Oechsleova - za mjerenje gustoće vinskog mošta
- Platonova - za mjerenje gustoće prilikom raznih fermentacija
- Twaddellova - korištena u industriji izbjeljivača i bojila