obszar
obszar (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ograniczona część powierzchni, zwykle dużych rozmiarów[1]
- (1.2) powierzchnia wyznaczona przez występowanie czegoś[2]
- (1.3) zakres jakiejś działalności
- (1.4) mat. zbiór otwarty i spójny[1]; zob. też obszar w Wikipedii
- (1.5) st.pol. nadwyżka gruntu[3]
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obszar obszary dopełniacz obszaru obszarów celownik obszarowi obszarom biernik obszar obszary narzędnik obszarem obszarami miejscownik obszarze obszarach wołacz obszarze obszary
- przykłady:
- (1.1) Cały obszar Wysp Kanaryjskich to strefa wolnocłowa, nie ma więc sensu odkładać zakupów perfum czy alkoholi na ostatnią chwilę przed odlotem[4].
- (1.2) …Europa jest od dawna znana na świecie jako obszar wojen i nienawiści…[5]
- (1.3) Sztuka interesuje mnie jako obszar dość niezdefiniowany, w którym sporo wolno i w którym w miarę gładko mogę funkcjonować[6].
- (1.4) Tak po polsku: obszar jednospójny to obszar ograniczony jedną krzywą zamkniętą. Jeśli dorysujesz wewnątrz następną krzywą zamkniętą, np. okrąg w okręgu, to pomiędzy nimi masz już obszar dwuspójny[7].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) obszar państwa • znajdować się na obszarze
- (1.2) obszar występowania • obszar ubóstwa / nędzy • obszar chronionego krajobrazu • obszar euro
- (1.3) obszar zainteresowań • obszar życia społecznego
- (1.4) obszar domknięty • obszar jednospójny / dwuspójny / trzyspójny / wielospójny
- synonimy:
- (1.1) obręb, strefa, terytorium, zona
- (1.3) dziedzina, domena, dyscyplina, dział, działka, gałąź, krąg, niwa, obręb
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) powierzchnia
- (1.4) zbiór
- hiponimy:
- (1.1) biotop, diaspora, dorzecze, enklawa, kawał, okolica, prowincja, region, teren, tropik, zagranica, zlewisko[8]
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obszarnictwo n, obszarnik m, obszarniczka ż
- przym. obszarowy, obszarniczy
- przysł. obszarowo, obszernie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. abszar, st.pol. habszar, st.pol. aberszar, st.pol. oberszar, st.pol. obyrszar → 'część gospodarstwa rolnego poza wymierzonym łanem, grunt przyległy, należący dodatkowo do gospodarstwa, nadwyżka ziemi, powstała przy podziale na łany' < swn. oberschar → 'działka oddzielona, nadwyżka gruntu pozostała po jego pomiarze'.
- Na gruncie pierwotnego znaczenia 'działka pola' rozwinęło się ogólne 'przestrzeń, rozległy teren'[2].
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) area
- arabski: (1.1) منطقة ż
- białoruski: (1.1) абшар m, абшарышча n
- chiński standardowy: (1.3) 方面 (fāngmiàn)
- duński: (1.1) område n
- esperanto: (1.1) tereno, areo
- fiński: (1.1) ala
- francuski: (1.1) zone
- hiszpański: (1.1) zona ż
- islandzki: (1.1) svæði n
- joruba: (1.1) agbègbè
- kaszubski: (1.1) òbéńda ż; (1.2) òbéńda ż
- kataloński: (1.1) àrea ż, zona ż, espai m
- łaciński: (1.1) area
- niderlandzki: (1.1) gebied n
- niemiecki: (1.1) Raum m, Gebiet n; (1.3) Gebiet n
- nowopruski: (1.1) areālin n
- rosyjski: (1.1) территория ż; район m; площадь ż; пространство n; зона ż
- sanskryt: (1.1) अर्ध
- turecki: (1.1) alan
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „obszar” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „obszar” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.
- ↑ Cosmopolitan, nr 11, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Słowa obcego, Bronisław Świderski, 1998 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Ozon, nr 5, Warszawa, 2005 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ www.matematyka.pl
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
