kuchenka
kuchenka (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. sprzęt kuchenny służący do dostarczania ciepła podczas gotowania
- (1.2) zdrobn. mała kuchnia
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kuchenka kuchenki dopełniacz kuchenki kuchenek celownik kuchence kuchenkom biernik kuchenkę kuchenki narzędnik kuchenką kuchenkami miejscownik kuchence kuchenkach wołacz kuchenko kuchenki
- przykłady:
- (1.1) Odgrzej sobie zupę, garnek stoi na kuchence.
- (1.2) Mama poszła do kuchenki • Przynieść befsztyk, kartofelki (…) (M. Konopnicka: Filuś, Miluś i Kizia: wesołe kotki)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kuchenka gazowa / elektryczna / dwupalnikowa
- synonimy:
- (1.1) maszynka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kuchnia ż, kucharstwo n, kucharz m, kucharka ż, kuchareczka ż, kuchcik m, kuchta ż, kucharzenie n
- czas. kucharzyć ndk., kucharzować ndk.
- przym. kuchenny, kucharski, kuchenkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- (1.2) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kuchnia
- angielski: (1.1) cooker, stove
- czeski: (1.1) sporák m
- francuski: (1.1) cuisinière ż
- hindi: (1.1) चूल्हा m (cūlhā)
- łotewski: (1.1) plīts ż
- norweski (bokmål): (1.1) komfyr m
- rosyjski: (1.1) плита ż; (1.2) кухонька ż
- szwedzki: (1.1) spis w
- ukraiński: (1.1) плита ż
- wilamowski: (1.2) kychła n
- źródła: