chuj

chuj (język polski)

wymowa:

(1-3) IPA: [xuj], AS: [χui ̯], ​, homofon: huj

(4.1) ‹czuch›

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) wulg. penis, członek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przen. wulg. bardzo obraźliwa forma zwrotu do mężczyzny

wykrzyknik

(3.1) wulg. wykrzyknik, gdy coś się nie udało, nie wyszło, poszło nie po naszej myśli

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(4.1) jęz. język z rodziny języków majańskich; zob. też język chuj w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chuj	chuje
dopełniacz	chuja	chujów
celownik	chujowi	chujom
biernik	chuja	chuje
narzędnik	chujem	chujami
miejscownik	chuju	chujach
wołacz	chuju	chuje

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chuj	chuje
dopełniacz	chuja	chujów
celownik	chujowi	chujom
biernik	chuja	chujów
narzędnik	chujem	chujami
miejscownik	chuju	chujach
wołacz	chuju	chuje

(3.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Heniek narysował chuja na płocie.

(2.1) Zapierdolę tego chuja za złodziejstwo!

(2.1) I to on to sprawił, ten ciemny chuj morowy, w generalskim, zalepionym orderami mundurze.

(3.1) Chuj, nic z tego nie wyszło.

(3.1) No i chuj! Wszystko się zjebało.

(4.1) Język chuj jest używany przez niektórych mieszkańców Meksyku i Gwatemali.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wulg. ciul, pyta, pytong, kutas, frędzel, faja, fajfus, fujara, fiut, lacha, pała, kapucyn, laga; posp. pindol, wacek; pot. siusiak, siurek, siutek, ptaszek, reg. śl. siusiok; przest. reg. kuśka; st.pol. kiep; neutr. fallus, przyrodzenie, prącie, penis

(2.1) wulg. kutas, kutafon, fiut, skurwiel, skurwysyn, jebaniec; obraź. palant, debil; st.pol. kiep

(4.1) czuh

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1-3)

rzecz. chujnia ż, chujoza ż, chujowizna ż, chujowość ż, przechuj mzw, ochujenie n, wychujanie n

zdrobn. chujek mzw, chuik mzw, chujeczek mzw

czas. ochujeć dk., wychujać dk.

przym. chujowy

przysł. chujowo

związki frazeologiczne:

(1-3) chuj babski • chuj bombki strzelił, choinki nie będzie • chuj ci na imię • chuj ci w oko / chuj w oko • chuj w dupę • chuj w duszę • chuj, dupa i kamieni kupa • chuj go wie • chuj ostry • chuj sflaczały • chuj strzela • chuj syberyjski • chuj z tym • chuj złamany • ciąć w chuja • czarny chuj • do chuja pana • do chuja wacława • gadać bez sensu, jak chuj do kredensu • inteligentny w chuj • iść na chuj / iść w chuj • ki chuj • latać koło chuja • mieć chuja w uchu • na chuj • ni chuja • nie ma chuja we wsi • od chuja • od chuja i trochę / od chuja i jeszcze trochę • po chuj • po chuju • po kiego chuja • pozamieniać się z chujem na łby • robić w chuja / zrobić w chuja • rozmowa chuja z butem • sto chujów w dupę • stać jak chuj na weselu • w chuj • za chuja • walić w chuja

etymologia:

(1-3) Staropolska nazwa osobowa „chuj” wywodzona jest od prasł. *xujь → cierń, kolec (w korelacji z prasł. *xvoja, *xvojь → choina, chojna, gałęzie szpilkowe), od praindoeur. *skhujā → kolec (stąd np. litew. skujà → choinka).

ogsłow., por. ros. хуй → chuj • białor. хуй → chuj • ukr. хуй → chuj • bułg. хуй → chuj • czes. chuj → chuj • kasz. chùj → chuj • słc. chuj → chuj

uwagi:

(1-3) Językoznawcy zalecają używać formy z „ch” (co zgodne jest z etymologią wyrazu). Wątpliwości dotyczące pisowni mogą wynikać z faktu, że istnieje również słowo „huj” oznaczające okrzyk.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dick, prick, cock, amer. pecker; (2.1) dick; (3.1) fuck, shit, damn, darn, dash it, bugger
• arabski: (1.1) زبر m (zubr)
• bułgarski: (1.1) кур m, хуй m
• chiński standardowy: (1.1) 鸟 (diǎo); (4.1) 祖赫語 (zǔhèyǔ)
• chorwacki: (1.1) kurac m
• czeski: (1.1) čurák m, kokot m, péro n, pták m; (2.1) chuj m
• duński: (1.1) pik w, tissemand w; (2.1) pik w
• esperanto: (1.1) kaco
• estoński: (1.1) munn, türa
• fiński: (1.1) kyrpä, mulkku
• francuski: (1.1) bite ż, dard m, gourdin m, tige ż; (2.1) con m
• gruziński: (1.1) ყლე (q'le), კლე (k'le)
• hiszpański: (1.1) carajo m, polla ż, pija ż; (2.1) gilipollas m; (4.1) chuj m
• indonezyjski: (1.1) kontol
• japoński: (1.1) 肉棒 (にくぼう, nikubō)
• jidysz: (1.1) שמאָק m (szmok), פּאָץ m (poc)
• kataloński: (1.1) cigala ż, titola ż
• kazachski: (1.1) қотақ
• koreański: (1.1) 좆 (chot)
• litewski: (1.1) bybys m
• łotewski: (1.1) pipele ż, pimpis m
• macedoński: (1.1) кур m
• niderlandzki: (1.1) lul m; (2.1) lul m
• niemiecki: (1.1) Schwanz m
• norweski (bokmål): (1.1) kuk m, pikk m
• nowogrecki: (1.1) πούτσος m, πέος n; (2.1) βλάκας m
• portugalski: (1.1) caralho m, porra ż
• rosyjski: (1.1) хуй m; (2.1) хуй m
• rumuński: (1.1) pulă ż
• serbski: (1.1) курац m
• slovio: (1.1) hui (хуи)
• słowacki: (1.1) čurák m, kokot m, cicina ż
• słoweński: (1.1) kurec m
• staroruski: (1.1) хоуи m
• szwedzki: (1.1) kuk w, pitt w
• turecki: (1.1) yarak / yarrak, çük, sik
• ukraiński: (1.1) хуй m
• węgierski: (1.1) fasz, farok, pöcs
• włoski: (1.1) cazzo m; (2.1) coglione m; (3.1) cazzo m

źródła:

chuj (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wulg. chuj, kutas

(1.2) wulg. o osobie: chuj

(1.3) jęz. język czuh

odmiana:

przykłady:

(1.3) Chuj je název pro dva indiánské jazyky mayské jazykové skupiny. → Czuh jest nazwą dwóch języków z grupy języków majańskich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

chuj (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. język czuh

odmiana:

przykłady:

(1.1) A língua chuj é uma língua da família das línguas maias, falada por cerca de 40 000 pessoas na Guatemala e 10 000 no México. → Język czuh jest językiem z rodziny języków majańskich, używanym przez 40 000 osób w Gwatemali i 10 000 w Meksyku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. chujeano

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

chuj (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) wulg. chuj, kutas

(1.2) jęz. język czuh

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(2.1) wulg. o osobie: chuj

odmiana:

przykłady:

(1.2) Chuj je súhrnný názov pre dva jazyky patriace do kanjobalskej (kanjobalsko-chujskej) vetvy mayských jazykov, ktorými sa hovorí v provincii Huehuetenango v Guatemale a v Mexiku. → Czuh to wspólna nazwa dwóch języków należących do kanjobalskiej (kanjobalsko-czuhańskiej) rodziny języków majańskich, którymi mówi się w prowincji Huehuetenango w Gwatemali i w Meksyku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: