pożar
pożar (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) niekontrolowane rozprzestrzenianie się ognia; zob. też pożar w Wikipedii
- (1.2) gwałtowne uczucie miłości
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pożar pożary dopełniacz pożaru pożarów celownik pożarowi pożarom biernik pożar pożary narzędnik pożarem pożarami miejscownik pożarze pożarach wołacz pożarze pożary
- przykłady:
- (1.1) Pięć osób zginęło we wczorajszym pożarze w Łodzi.
- (1.1) Polacy gaszą pożary na południu Turcji.
- składnia:
- (1.1) pożar + D.
- kolokacje:
- (1.1) wywołać / wywoływać / gasić pożar • pożar wybucha / rozprzestrzenia się • pożar zewnętrzny
- (1.2) pożar serca
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) uczucie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pożarnictwo n, pożarnik mos, pożarowość ż
- czas. żarzyć ndk., żec ndk.
- przym. pożarny, pożarowy, pożarniczy, przeciwpożarowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fire, blaze
- arabski: (1.1) حريق ,لهيب
- baskijski: (1.1) sute
- białoruski: (1.1) пажар m (pažar)
- bułgarski: (1.1) пожар m (požar)
- chorwacki: (1.1) požar m
- duński: (1.1) brand w
- esperanto: (1.1) incendio, brulego
- francuski: (1.1) incendie m, feu m
- galicyjski: (1.1) incendio m
- hiszpański: (1.1) incendio m
- interlingua: (1.1) incendio
- islandzki: (1.1) eldsvoði m, bruni m
- japoński: (1.1) 火事 (かじ)
- kazachski: (1.1) өрт (ört)
- niemiecki: (1.1) Brand m, Feuer n
- norweski (bokmål): (1.1) brann m
- nowogrecki: (1.1) πυρκαγιά ż (pyrkagiá)
- osmański: (1.1) آتش (âteş)
- portugalski: (1.1) incêndio m
- rosyjski: (1.1) пожар m (požar)
- rumuński: (1.1) incendiu n
- słowacki: (1.1) oheň m, požiar m
- ukraiński: (1.1) пожежа ż (požeža)
- wilamowski: (1.1) brant m, fojer n, faojer n
- włoski: (1.1) fuoco m
- źródła: