iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://pl.wikipedia.org/wiki/Virginie_Razzano
Virginie Razzano – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Virginie Razzano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Virginie Razzano
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1983
Dijon

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

20 maja 2019[1]

Trener

Alexia Dechaume-Balleret

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

16 (14 września 2009)

Australian Open

3R (2001, 2006, 2008, 2009)

Roland Garros

4R (2009)

Wimbledon

4R (2009)

US Open

4R (2006)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

82 (12 lutego 2001)

Australian Open

2R (2002, 2010, 2012)

Roland Garros

3R (2000)

Wimbledon

3R (2001, 2005)

US Open

QF (2008)

Virginie Razzano (ur. 12 maja 1983 w Dijon) – francuska tenisistka, zwyciężczyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych: Australian Open 1999 w singlu i deblu oraz French Open 2000 w singlu[2], reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem.

W karierze wygrała dwa tytuły singlowe (Kanton i Tokio) oraz jeden deblowy (Paryż) z cyklu WTA. W rankingu gry pojedynczej zajmowała najwyżej 16. miejsce (14 września 2009), w rankingu deblowym była 82. (12 lutego 2001).

Historia jej występów w turniejach wielkoszlemowych sięga roku 1999, kiedy to wzięła udział we French Open, ale zakończyła go już na pierwszej rundzie. W roku 2009 grała w czwartej rundzie tego turnieju. W tym samym roku grała też w czwartej rundzie Wimbledonu. W Australian Open była czterokrotnie na etapie trzeciej rundy (2001, 2006, 2008 i 2009). Od 2001 roku startowała w US Open, a najlepszy wynik zanotowała w 2006 roku, osiągając czwartą rundę zawodów.

Ma na koncie pięć triumfów singlowych w cyklu rozgrywek ITF. Po raz pierwszy zwyciężyła w 1999 roku w Deauville, a rok później w Cergy-Pontoise, w 2002 roku była najlepsza w Lexington, a w 2004 roku w Bordeaux. Oprócz tego zwyciężyła także w pięciu turniejach deblowych tej kategorii.

Pod koniec września 2007 roku wygrała swój pierwszy turniej WTA w chińskim Kanton. W finale pokonała Izraelkę Cipporę Obziler. Tydzień później odniosła zwycięstwo w turnieju w Tokio. W drodze po wygraną pokonała m.in. Sanię Mirzę, Flavię Pennettę i Venus Williams.

W 2012 roku podczas French Open zwyciężyła w pierwszej rundzie z rozstawioną z numerem piątym Sereną Williams. W następnej rundzie uległa natomiast Arantxie Rus.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Trenerką zawodniczki była Alexia Dechaume-Balleret, a jej przygotowaniem fizycznym zajmował się Bernard Cabassol. Jej rodzice to Thérèse i François, ma też młodszą siostrę Aurelie. Za tenisowy wzór stawia sobie Gabrielę Sabatini. Grę w tenisa rozpoczęła w wieku siedmiu lat.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 6 (2-4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 17 października 2004 Taszkent Twarda Czechy Nicole Vaidišová 7:5, 3:6, 2:6
Finalistka 2. 25 sierpnia 2007 Forest Hills Twarda Argentyna Gisela Dulko 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 30 września 2007 Kanton Twarda Izrael Cippora Obziler 6:0, 6:3
Zwyciężczyni 2. 6 października 2007 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Venus Williams 4:6, 7:6(7), 6:4
Finalistka 3. 21 lutego 2009 Dubaj Twarda Stany Zjednoczone Venus Williams 4:6, 2:6
Finalistka 4. 20 czerwca 2009 Eastbourne Trawiasta Dania Caroline Wozniacki 6:7(5), 5:7

Gra podwójna 1 (1-0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 11 lutego 2001 Paryż Dywanowa (hala) Chorwacja Iva Majoli Stany Zjednoczone Kimberly Po
Francja Nathalie Tauziat
6:3, 7:5

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1999 Australia Australian Open Twarda Słowacja Katarína Bašternáková 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 2000 Francja French Open Ceglana Argentyna María Emilia Salerni 5:7, 6:4, 8:6

Gra podwójna (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1999 Australia Australian Open Twarda Grecja Eleni Daniilidu Południowa Afryka Natalie Grandin
Południowa Afryka Nicole Rencken
6:1, 6:1

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Retired players since 2015. Międzynarodowa Federacja Tenisowa, 2019-07-04. [dostęp 2019-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-13)]. (ang.).
  2. Profil na stronie Junior ITF. itftennis.com. [dostęp 2022-03-22]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]