Tour de France 2007
| |||
Trasa Tour de France 2007 | |||
Data | |||
---|---|---|---|
Etapów |
21 | ||
Dystans |
3569,9 km | ||
Czas zwycięzcy |
91 h 00' 26" (39,226 km/h) | ||
Zgłoszenia |
189 kolarzy | ||
Ukończyło wyścig |
141 kolarzy | ||
Podium | |||
Pierwsze miejsce | |||
Drugie miejsce | |||
Trzecie miejsce |
Brak | ||
Pozostałe klasyfikacje | |||
Górska | |||
Punktowa | |||
Młodzieżowa | |||
Najaktywniejszych | |||
Drużynowa | |||
Strona internetowa |
94. Tour de France rozpoczął się 7 lipca 2007 roku w Londynie a zakończył się 29 lipca 2007 roku w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 20 etapów, w tym 9 etapów płaskich, 6 etapów górskich, 3 etapów pagórkowatych i 3 etapy indywidualnej jazdy na czas. Cała trasa liczyła 3569,9 km.
Klasyfikacje
[edytuj | edytuj kod]Klasyfikację generalną wygrał Hiszpan Alberto Contador, wyprzedzając Australijczyka Cadela Evansa i Amerykanina Leviego Leipheimera. W 2012 roku Leipheimer został jednak zdyskwalifikowany i odebrano mu wyniki z lipca 2007 roku. Na jego miejsce nie awansowano kolejnego zawodnika. Kolumbijczyk Mauricio Soler wygrał klasyfikację górską, Belg Tom Boonen wygrał klasyfikację punktową, a w klasyfikacji młodzieżowej najlepszy był Contador. Najaktywniejszym kolarzem został kolejny Hiszpan, Amets Txurruka[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była amerykańska drużyna Discovery Channel.
Drużyny kolarskie
[edytuj | edytuj kod]W tej edycji TdF wzięło udział 21[2] drużyn:
Faworyci przed wyścigiem
[edytuj | edytuj kod]W związku z tym, że w wyścigu nie brali udziału poprzedni triumfatorzy: Lance Armstrong i Floyd Landis faworytem według notowań bukmacherów był Aleksandr Winokurow, który nie wystartował w Tour de France 2006 z powodu braku zawodników w drużynie, ale w tym samym roku wygrał Vuelta a España. Pozostałymi faworytami do zwycięstwa to byli Andreas Klöden, trzeci w Tour de France 2006 oraz Alejandro Valverde drugi w Vuelta a España w 2006 roku.
Poniżej przedstawiono notowania bukmacherów[3] z dnia 7 lipca 2007, dnia startu 94. Tour de France, kolarzy którzy mieli największe szanse na wygranie wyścigu.
Afery dopingowe
[edytuj | edytuj kod]Już przed rozpoczęciem wyścigu atmosfera wokół niego nie była przyjemna. Wszyscy kolarze zgłoszeni do tegorocznego Touru musieli podpisać specjalne oświadczenia. Zawierały one m.in. stwierdzenia, że kolarz nie jest zamieszany w używanie niedozwolonego dopingu, a w przypadku potwierdzenia stosowania zabronionego dopingu oprócz sankcji wynikających z przepisów UCI kolarz poniesie karę finansową w wysokości rocznych zarobków.
Pomimo takich środków przedsięwziętych przez organizatorów wyścigu nie obyło się bez skandali dopingowych. Pierwszy skandal związany był z osobą niemieckiego kolarza Patrika Sinkiewitza z grupy T-Mobile Team. Do wiadomości publicznej 18 lipca 2007 dotarły informację, iż stwierdzono u niego podwyższony poziom testosteronu. Kolarz ten nie brał już udziału w wyścigu, gdyż w efekcie zderzenia z kibicem podczas 8. etapu, nie przystąpił kolejnego dnia do wyścigu. W efekcie ogłoszenia tych informacji, dwie publiczne niemieckie stacje ZDF oraz ARD wycofały się z relacjonowania wyścigu na żywo[4]. Testy antydopingowe, których wyniki były pozytywne przeprowadzono 8 czerwca podczas obozu treningowego w Pirenejach grupy T-Mobile Team. Niemiecki kolarz poprosił o analizę próbki B. Jednak zanim została ona zakończona, zrezygnował z niej i przyznał się do smarowania ramion maścią żelową zawierającą testosteron podczas obozu treningowego[5].
Kolejny skandal związany był z drużyną Astana, która po 15 etapie, w dzień odpoczynku 24 lipca, wycofała się z wyścigu w związku z przeciekiem informacji, iż w próbce A pobranej od Aleksandra Winokurowa po 13 etapie indywidualnej jazdy na czas, wygranym przez kazaskiego kolarza stwierdzono doping krwi. U Kazacha stwierdzono obecność dwóch różnych rodzajów czerwonych krwinek, czyli wykryto u niego transfuzję krwi od zgodnego dawcy. W momencie wycofania się drużyny zajmowała ona pierwsze miejsce w klasyfikacji drużynowej, a dwaj jej członkowie zajmowali wysokie miejsca w klasyfikacji generalnej. Andreas Klöden był 5 a Andriej Kaszeczkin był 8. Warto zaznaczyć, iż w świetle przepisów dopiero pozytywny wynik próbki B może być podany do wiadomości publicznej i w wyniku tego możliwa jest dyskwalifikacja. Dlatego w tym wypadku organizatorzy poprosili o wycofanie się ekipy Astana[6]. Aleksander Winokurow nie przyznał się do stosowania dopingu. W oświadczeniu jakie opublikował stwierdził, że "by zrobić, to o co się go oskarza trzeba być szalonym, a on szalony nie jest". Stwierdzenie to ma swoje podstawy, gdyż Winokurow nie miał już szans na wygranie wyścigu mając ponad 30 minutową stratę do lidera, a wygranie etapu oznacza konieczność poddania się kontroli antydopingowej. Ponadto kolarz dodał po rozmowach ze swoimi lekarzami, iż obecność dwóch rodzajów czerwonych krwinek może wynikać z wypadku jakiemu uległ Kazach podczas 5. etapu Touru. 30 lipca 2007 po opublikowaniu pozytywnego wyniku próbki B Winokurow został zwolniony przez Astanę[7].
Przed rozpoczęciem 16 etapu w dniu 25 lipca sześć ekip francuskich (AG2R, Agritubel, Bouygues Telecom, Cofidis, Crédit Agricole, Française des Jeux) i dwie niemieckie (Gerolsteiner, T-Mobile) siedząc na ziemi przez kilka minut po rozpoczęciu etapu protestowało przeciwko dopingowi w kolarstwie. Niestety wśród protestujących byli również winni. Włoski kolarz Cristian Moreni z ekipy Cofidis stosował doping. W próbce pobranej od niego po 11. etapie wykryto podwyższony poziom testosteronu. Francuska ekipa, nie czekając na prośby organizatorów wyścigu, wycofała się z niego. Włoski kolarz, nie prosząc o kontrekspertyzę, automatycznie przyznał się do winy[8].
Inny charakter miała afera związana z duńskim kolarzem Michaelem Rasmussenem. Na miesiąc przed rozpoczęciem Tour de France 2007 kolarz ten miał na koncie dwa ostrzeżenia od UCI związane z jego nieobecnością w miejscu jakie wskazał. Kolejne ostrzeżenie groziło sankcjami.Podczas trwania wyścigu, gdy po 16. etapie Rasmussen miał ponad 3 minutową przewagę nad drugim w klasyfikacji Alberto Contadorem oraz walczył o wygraną w klasyfikacji górskiej, został on wycofany przez ekipę Rabobank. Powodem tej decyzji było oszukanie kierownictwa ekipy, do której dotarły informacje od włoskiego dziennikarza. Stwierdził on, iż widział Duńczyka we Włoszech, w momencie, gdy ten poinformował swoją drużynę, że przygotowuje się w Meksyku, rodzinnym kraju żony[9].
Dzień po zakończeniu wyścigu, 30 lipca ogłoszono, iż u hiszpańskiego kolarza Ibana Mayo stwierdzono pozytywny wynik testu antydopingowego wykrywając u niego EPO. Próbki pobrane zostały 24 lipca podczas drugiego dnia odpoczynku[10].
W efekcie całego zamieszania związanego z dopingiem wokół wyścigu wzmogła się wojna pomiędzy organizatorami a unią kolarską. Organizatorzy wyścigu oskarżyli UCI między innymi o niesprawne działanie. Miało to związek ze sprawą Rasmussena, który nie zostałby dopuszczony do wyścigu w przypadku przekazania przez UCI odpowiednich informacji.
Trzeci w klasyfikacji generalnej Amerykanin Levi Leipheimer został w 2012 roku zdyskwalifikowany za doping. Jedną z sankcji było unieważnienie wszystkich wyników uzyskanych w latach 1999–2006 oraz lipcu 2007, w tym wyników z Tour de France[11].
Etapy
[edytuj | edytuj kod]Liderzy klasyfikacji po etapach
[edytuj | edytuj kod]Etap | Zwycięzca | Klasyfikacja generalna |
Klasyfikacja punktowa |
Klasyfikacja górska |
Klasyfikacja młodzieżowa |
Klasyfikacja drużynowa |
---|---|---|---|---|---|---|
P | Fabian Cancellara | Fabian Cancellara | Fabian Cancellara | Brak | Władimir Gusiew | Astana |
1 | Robbie McEwen | Robbie McEwen | David Millar | |||
2 | Gert Steegmans | Tom Boonen | ||||
3 | Fabian Cancellara | Stéphane Augé | ||||
4 | Thor Hushovd | |||||
5 | Filippo Pozzato | Erik Zabel | Sylvain Chavanel | Team CSC | ||
6 | Tom Boonen | Tom Boonen | ||||
7 | Linus Gerdemann | Linus Gerdemann | Linus Gerdemann | T-Mobile Team | ||
8 | Michael Rasmussen | Michael Rasmussen | Michael Rasmussen | Rabobank | ||
9 | Mauricio Soler | Alberto Contador | Caisse d’Épargne | |||
10 | Cédric Vasseur | Team CSC | ||||
11 | Robert Hunter | |||||
12 | Tom Boonen | |||||
13 | Cadel Evans | Astana | ||||
14 | Alberto Contador | Discovery Channel | ||||
15 | Kim Kirchen | Astana | ||||
16 | Michael Rasmussen | Mauricio Soler | Discovery Channel | |||
17 | Daniele Bennati | Alberto Contador | ||||
18 | Sandy Casar | |||||
19 | ||||||
20 | Daniele Bennati | |||||
Klasyfikacja końcowa | Alberto Contador | Tom Boonen | Mauricio Soler | Alberto Contador | Discovery Channel |
- Na pierwszym etapie Fabian Cancellara (zwycięzca prologu) jechał w żółtej koszulce, a Andreas Klöden w zielonej koszulce (drugi w prologu).
- Na ósmym etapie lider klasyfikacji generalnej, Linus Gerdemann, włożył żółtą koszulkę, a drugi w klasyfikacji młodzieżowej, Mauricio Soler włożył białą koszulkę.
- Na etapach od 9. do 16. lider klasyfikacji generalnej Michael Rasmussen nosi żółtą koszulkę. Na 9. etapie koszulkę lidera klasyfikacji górskiej włożył Sylvain Chavanel (drugi w klasyfikacji górskiej), a w etapach od 10. do 16. Mauricio Soler.
- 24 lipca Team Astana wycofała się po pozytywnym wyniku testu Aleksandra Winokurowa, wskazującym na nielegalną transfuzję krwi.
- 25 lipca, zaraz po zwycięstwie Rasmussena w 16. etapie, grupa Rabobank usunęła go z Tour de France za oszukiwanie swojej drużyny i podejrzenia o stosowanie dopingu.
- Podczas 17. etapu nikt nie nosił żółtej koszulki po wycofaniu Rasmussena.
- W etapach 18. do 20. lider klasyfikacji generalnej Alberto Contador nosił żółtą koszulkę. Białą koszulkę założył trzeci w klasyfikacji młodzieżowej Amets Txurruka, ponieważ drugi w tej klasyfikacji, Mauricio Soler, był liderem klasyfikacji górskiej.
- Freddy Bichot został wybrany najbardziej walecznym kolarzem 20. etapu. Po 19. etapie, jeździe indywidualnej na czas, Amets Txurruka został wybrany najbardziej walecznym kolarzem w całym wyścigu.
Klasyfikacje końcowe
[edytuj | edytuj kod]Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Czas |
---|---|---|---|
1 | Alberto Contador | Discovery Channel | 91 h 00' 26" |
2 | Cadel Evans | Predictor-Lotto | +23" |
DSQ | |||
4 | Carlos Sastre | Team CSC | +7' 08" |
5 | Haimar Zubeldia | Euskaltel-Euskadi | +8' 17" |
6 | Alejandro Valverde | Caisse d’Épargne | +11' 37" |
7 | Kim Kirchen | T-Mobile Team | +12' 18" |
8 | Jarosław Popowycz | Discovery Channel | +12' 25" |
9 | Mikel Astarloza | Euskaltel-Euskadi | +14' 14" |
10 | Óscar Pereiro | Caisse d’Épargne | +14' 25" |
Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
---|---|---|---|
1 | Tom Boonen | Quick Step | 256 |
2 | Robert Hunter | Barloworld | 234 |
3 | Erik Zabel | Team Milram | 232 |
4 | Thor Hushovd | Crédit Agricole | 186 |
5 | Sébastien Chavanel | FdJ | 181 |
6 | Daniele Bennati | Lampre-Fondital | 160 |
7 | Robert Förster | Team Gerolsteiner | 140 |
8 | Fabian Cancellara | Team CSC | 112 |
8 | Cadel Evans | Predictor-Lotto | 109 |
10 | Alberto Contador | Discovery Channel | 88 |
Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
---|---|---|---|
1 | Mauricio Soler | Barloworld | 206 |
2 | Alberto Contador | Discovery Channel | 128 |
3 | Jarosław Popowycz | Discovery Channel | 105 |
4 | Cadel Evans | Predictor-Lotto | 92 |
5 | Laurent Lefevre | Bouygues Télécom | 85 |
6 | Juan Manuel Garate | Quick Step | 77 |
7 | Carlos Sastre | Team CSC | 74 |
8 | Juan José Cobo | Saunier Duval-Prodir | 68 |
9 | |||
10 | Haimar Zubeldia | Euskaltel-Euskadi | 64 |
Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Czas |
---|---|---|---|
1 | Alberto Contador | Discovery Channel | 91 h 00' 26" |
2 | Mauricio Soler | Barloworld | +16' 51" |
3 | Amets Txurruka | Euskaltel-Euskadi | +49' 34" |
4 | Bernhard Kohl | Team Gerolsteiner | +1 h 13' 27" |
5 | Kanstancin Siucou | Barloworld | +1 h 15' 16" |
6 | Thomas Dekker | Rabobank | +1 h 30' 34" |
7 | Linus Gerdemann | T-Mobile Team | +1 h 30' 47" |
8 | Władimir Gusiew | Discovery Channel | +1 h 33' 50" |
9 | Thomas Lövkvist | FdJ | +2 h 22' 50" |
10 | Andrij Hrywko | Team Milram | +2 h 41' 41" |
Klasyfikacja drużynowa
[edytuj | edytuj kod]Pozycja | Drużyna | Czas |
---|---|---|
1 | Discovery Channel | 273 h 12' 52" |
2 | Caisse d’Épargne | +19' 36" |
3 | Team CSC | +22' 10" |
4 | Rabobank | +36' 24" |
5 | Euskaltel-Euskadi | +46' 46" |
6 | Saunier Duval-Prodir | +1 h 44' 33" |
7 | Predictor-Lotto | +1 h 50' 21" |
8 | Lampre-Fondital | +2 h 19' 41" |
9 | Crédit Agricole | +2 h 25' 44" |
10 | AG2R Prévoyance | +2 h 26' 08" |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS. prixantargazdelacombativite.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)]. (fr.).
- ↑ Les équipes du Tour de France 2007 (fr.)
- ↑ Notowania pochodzą ze strony skybet.com pobrane 7 lipca o godzinie 11
- ↑ International Herald Tribune: T-Mobile rider Patrik Sinkewitz tests positive before the Tour de France. iht.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-26)]. (ang.). – (18/07/2007)
- ↑ BBC: Sinkewitz fired after confession – (ang.) – (31/07/2007)
- ↑ Tour de France informacja prasowa: "Le Tour de France obtains the withdrawal of the Astana team" (ang.) – (25/07/2007)
- ↑ L'equipe: Vinokourov licencié (fr.) – (30/07/2007)
- ↑ Moreni contrôlé positif [online], L’Équipe, 25 lipca 2007 [dostęp 2007-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-23] (fr.).
- ↑ Rasmussen quitte le Tour [online], L’Équipe, 25 lipca 2007 [dostęp 2007-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-19] (fr.).
- ↑ Mayo positif et suspendu [online], L’Équipe, 30 lipca 2007 [dostęp 2007-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-03] (fr.).
- ↑ Six former Armstrong USPS teammates receive bans from USADA (ang.)
- ↑ Etap wygrał Aleksandr Winokurow, jednak nie przeszedł testu antydopingowego po 15. etapie i zwycięstwo w 13. etapie przyznano drugiemu na mecie Cadelowi Evansowi.
- ↑ Etap wygrał Aleksandr Winokurow, jednak nie przeszedł testu antydopingowego po 15. etapie i zwycięstwo w 15. etapie przyznano drugiemu na mecie Kimowi Kirchenowi.