iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starfield
Starfield – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Starfield

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Starfield
Ilustracja
Producent

Bethesda Game Studios

Wydawca

Bethesda Softworks

Reżyser

Todd Howard

Kompozytor

Inon Zur

Silnik

Creation Engine 2

Wersja

1.14.74
(19 listopada 2024) [±]

Data wydania

6 września 2023[1]

Gatunek

fabularna gra akcji

Wymagania sprzętowe
Platforma

Windows, Xbox Series X/S

Strona internetowa

Starfield – komputerowa fabularna gra akcji w reżyserii Todda Howarda, wyprodukowana przez Bethesda Game Studios. Premiera gry odbyła się 6 września 2023 roku w wersjach na platformy Windows i Xbox Series X/S.

Produkcja gry rozpoczęła się po wydaniu Fallout 4 w 2015 roku. Jest to pierwsza gra działająca na silniku Creation Engine 2.

We wrześniu 2024 roku wydano rozszerzenie Shattered Space.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Gracz wciela się w rolę górnika kosmicznego pracującego dla firmy Argos Extractors, której Konstelacja - grupa galaktycznych odkrywców - zleciła zlokalizowanie zakopanego pod ziemią artefaktu. Po jego wydobyciu postać gracza doświadcza wizji po czym zasypia. Po przebudzeniu dowiaduje się, że ich klient jest w drodze, aby odebrać artefakt. Wkrótce po spotkaniu z klientem i obronie bazy wydobywczej przed atakiem Karmazynowej Floty, gracz podróżuje do Nowej Atlantydy, stolicy Zjednoczonych Kolonii, aby dostarczyć przedmiot do Loży - głównej siedziby Konstelacji. Będąc na miejscu gracz dołącza do nich i planuje odnaleźć inne artefakty[2].

Gracz zostaje skierowany do zbadania anomalii, która odpowiada obecności artefaktu, ale jest znacznie silniejsza. Tam odkrywa starożytną świątynię i aktywuje ją, co daje graczowi możliwość korzystania z unikalnych mocy. Podczas dalszych poszukiwań po odzyskaniu artefaktu na planecie Neon, zostaje zaatakowany przez nieznaną i nierozpoznawalną istotę nazywającą siebie Astrianem. Żąda on artefaktu, ale bohaterowi udaje się uciec[2].

W celu zwiększenia zasięgu skanowania i zlokalizowania większej liczby artefaktów, gracz zostaje skierowany do pomocy w naprawie Oka, satelity Konstelacji na orbicie. Podczas tej misji gracz otrzymuje wiadomość, że Loża jest atakowana przez Astrian. Gracz może wybrać pomiędzy obroną Oka lub Loży. W zależności od miejsca, do którego udaje się gracz, jedna osoba należąca do Konstelacji ginie podczas ataku. Członkowie grupy uciekają z artefaktami, ku zaskoczeniu atakującego Astriana, „Łowcy”, który pozwala graczowi odejść, obiecując, że spotkają się ponownie[2].

Podążając za serią wskazówek, gracz tropi Łowcę, który spotyka się z innym Astrianem, zwanym Wysłannikiem. Gracz wchodzi na pokład statku, w którym się znajdują i dowiaduje się, że nie są kosmitami, ale ludźmi z równoległych wszechświatów. Wysłannik jest równoległą wersją dowolnego członka Konstelacji, który zginął w ataku Łowcy. Wysłannik i Łowca ujawniają, że ktokolwiek będzie w stanie zebrać wszystkie artefakty w danym wszechświecie, będzie w stanie dotrzeć do tzw. Jedności, centrum tego wszechświata i bramy do innych równoległych światów[2].

Gracz udaje się do ruin centrum kosmicznego Canaveral na Ziemi. Tam dowiaduje się o roli artefaktów w stworzeniu pierwszego napędu grawitacyjnego i o tym, jak jego rozwój doprowadził do zniszczenia ziemskiej magnetosfery. Wkrótce potem gracz otrzymuje wybór między pomocą Łowcy, Wysłannikowi lub odmową pomocy[2]. Niezależnie od wyboru, gracz zbiera pozostałe artefakty, które nie są jeszcze w ich posiadaniu i konfrontuje się z nimi w świątyni. Po zwycięstwie gracz dociera do Jedności i napotyka równoległą wersję siebie. Ta równoległa wersja wyjaśnia, że wchodząc do Jedności, gracz stanie się Astrianem, ale opuści swój rodzimy wszechświat na zawsze i wejdzie do innego, pozwalając graczowi na ponowne rozpoczęcie fabuły w równoległym wszechświecie[2].

Rozgrywka

[edytuj | edytuj kod]

Gra rozpoczyna się od stworzenia swojej postaci. Gracz dokonuje wyboru płci, wyglądu, umiejętności czy przeszłości. Gracz może obserwować świat zarówno z perspektywy pierwszej, jak i trzeciej osoby. Na świat gry składa się ponad sto układów planetarnych, w których istnieje łącznie ponad tysiąc planet i księżyców[1].

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Prace nad grą rozpoczęto po premierze poprzedniej produkcji firmy Fallout 4 w listopadzie 2015 roku[3]. Produkcja gry została oficjalnie zapowiedziana podczas targów E3 2018[4]. Jest to pierwsza gra wykorzystująca silnik Creation Engine w wersji drugiej[5]. Najobszerniejsze miasto dostępne w grze, New Atlantis, jest największym fikcyjnym miastem stworzonym przez Bethesdę[6]. Ścieżkę dźwiękową opracował Inon Zur (Baldur’s Gate II, seria Fallout)[7].

We wrześniu 2024 roku wydano dodatek Shattered Space. Wprowadza on nową planetę Va’Ruun’kai oraz wątek fabularny powiązany z rodem Va’Ruun[8].

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]
 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Game Informer 8,5/10[9]
GameSpot 7/10[10]
IGN 7/10[11]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
Metacritic

PC: 88/100 (z 52 recenzji[12])
XSXS: 86/100 (z 55 recenzji[13])

Reakcja krytyków na grę była generalnie pozytywna, co przełożyło się na średnią ocen w agregatorze recenzji Metacritic wynoszącą 88/100 (dla wersji na PC[12]).

Linia fabularna i dostępne zadania były przedmiotem krytyki. Zdaniem Michaela Highama z GameSpotu ambitny projekt i rozmiar gry sprowadzają się do płytkich historii, które nie wykorzystują potencjału podróży kosmicznych. Opowiedziana historia pozbawiona jest mocnych motywacji z perspektywy narracyjnej, a struktura misji opiera się w dużej mierze na przewidywalnej formule[10]. Dan Stapleton z IGN zauważył, że świat gry jest pełen historii o wojnach pomiędzy trzema głównymi frakcjami. Przypomniał też, że podobnie do poprzednich gier firmy, wątek główny jest liniowy, ale za to zadania poboczne umożliwiają prawdziwe wybory moralne[11]. Matt Miller z czasopisma „Game Informer” pozytywnie ocenił warstwę fabularną. Dialogi postaci i opowiadanie historii są na najwyższym poziomie, z nowatorskimi osobowościami i interakcjami na każdym kroku. Zadania frakcji i kompanów różnią się i nawiązują do różnych schematów typowych dla fantastyki naukowej[9].

Recenzenci skomentowali też eksplorację planet i podróż między nimi. Miller dobrze wspomina moment lądowania na nowych planetach i poznawanie nieznanej fauny, jednak negatywnie ocenił interfejs podróżowania i określił go jako niedoskonały[9]. Higham zauważył, że lądowanie na planetach możliwe jest tylko na predefiniowanych lokacjach, a sam proces polega na klikaniu i oglądaniu krótkiej animacji[10]. Stapleton porównał grę do No Man’s Sky (2016), innej produkcji o zbliżonej tematyce, pochlebnie wyrażając się o tej drugiej. Dostępne planety w Starfield opisał jako ilustracje, do których nigdy gracz nie będzie mógł dotrzeć[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Starfield [online], GRY-Online.pl [dostęp 2023-08-31] (pol.).
  2. a b c d e f Starfield - Poradnik, Solucja, „Eurogamer.pl”, 2 września 2023 [dostęp 2024-10-02] (pol.).
  3. Keza MacDonald, The Elder Scrolls VI, Starfield and the future of video game giant Bethesda, „The Guardian”, 18 lipca 2018 [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  4. Tom Phillips, Bethesda announces Starfield, its "next generation" RPG, „Eurogamer.net”, 11 czerwca 2018 [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  5. Christopher Livingston, Starfield: Everything we know about Bethesda's space RPG, „PC Gamer”, 3 listopada 2022 [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  6. Andy Brown, 'Starfield' will include the biggest city Bethesda has ever made [online], NME, 16 czerwca 2022 [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  7. Matt Gardner, ‘Starfield’ Soundtrack Handed To Legendary ‘Fallout’ Composer [online], Forbes [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  8. Starfield: Shattered Space [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-10-02] (pol.).
  9. a b c Matt Miller, Starfield Review – Overwhelming Scope [online], Game Informer [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  10. a b c Michael Higham, Starfield Review – To Infinity, But Not Beyond [online], GameSpot [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  11. a b c Dan Stapleton, Starfield Review [online], IGN, 31 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  12. a b Starfield PC [online], Metacritic [dostęp 2023-09-06] (ang.).
  13. Starfield Xbox XS [online], Metacritic [dostęp 2023-09-06] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]