Pieter van Anraedt
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1635 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Pieter van Anraedt (ur. ok. 1635 w Utrechcie, poch. 13 kwietnia 1678 w Deventer)[1] – holenderski malarz barokowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Życie i twórczość malarza są mało znane, wymienił go między innymi holenderski historiograf sztuki Arnold Houbraken w swoim dziele De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen[2].
Nauczycielem Anraedta był prawdopodobnie Gerard ter Borch[1]. Wiadomo też, że przyjaźnił się z farmaceutą i poetą Janem van der Veenem, którego córkę Antonię poślubił w 1663; para miała sześcioro dzieci[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Anraedt specjalizował się w tworzeniu portretów, zwłaszcza zbiorowych (Regenci przytułku Huiszittenhuis, 1675)[3]. Małował też martwe natury. Jego najwcześniejszym znanym dziełem jest Martwa natura z dzbanem i szklanką piwa (1658)[3]. Na jego twórczość wpływ mieli Gerard ter Borch, Jan Treck i Caspar Netscher[1].
Prace artysty posiadają m.in. Frans Hals Museum w Haarlemie, Mauritshuis w Hadze i Rijksmuseum w Amsterdamie.
Wybrane dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Stara kobieta, Berlin,
- Rodzina, Amsterdam,
- Portret Lamberta Reynsta, 1673, Amsterdam
- Regenci, 1675, Amsterdam.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Pieter van Anraedt [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-04-16] (ang. • niderl.).
- ↑ Biogram Pietera van Anraedta w: Arnold Houbraken, De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718), dostęp online w Digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren.
- ↑ a b Antoni Ziemba , Anraedt lub Anraadt, Pieter van, [w:] Robert Genaille, Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 18, ISBN 83-221-0686-6 (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Genaille (red.), Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 13 .