iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mimas_(księżyc)
Mimas (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Mimas (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mimas
Ilustracja
Zdjęcie Mimasa przekazane przez sondę Cassini
Planeta

Saturn

Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

17 września 1789

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

185 539 km[1]

Mimośród

0,0196[1]

Perycentrum

181 900 km

Apocentrum

189 180 km

Okres obiegu

0,942 d[1]

Prędkość orbitalna

14,32 km/s

Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a

1,574°[1]

Długość węzła wstępującego

173,027°[1]

Argument perycentrum

332,499°[1]

Anomalia średnia

14,848°[1]

Własności fizyczne
Wymiary

414,8 × 394,4 × 381,4 km

Masa

(3,7493 ± 0,0031)×1019 kg

Średnia gęstość

1,17 g/cm³

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,0636 m/s²

Prędkość ucieczki

0,159 km/s

Okres obrotu wokół własnej osi

synchroniczny

Albedo

0,962 ± 0,004

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

12,5m

Temperatura powierzchni

64 K

Mimas (Saturn I ) – siódmy pod względem wielkości księżyc Saturna, odkryty razem z Enceladusem w 1789 przez Williama Herschela. Jest najmniejszym znanym ciałem zdolnym utrzymać kształt bliski kulistemu (znajdującym się w równowadze hydrostatycznej) dzięki własnej grawitacji.

Odkrycie i nazwa

[edytuj | edytuj kod]

Mimas został odkryty wraz z Enceladusem w 1789 roku przez W. Herschela, odkrywcę Urana. Nastąpiło to 105 lat po odkryciu Tetydy i Dione. Nazwy siedmiu znanych wówczas księżyców Saturna zasugerował w 1847 syn odkrywcy, John Herschel, w publikacji Rezultaty Astronomicznych Obserwacji. Nazwa wywodzi się z mitologii greckiej. Mimas był jednym z gigantów, brał udział w gigantomachii.

Mimas i pierścienie, zdjęcie z sondy Cassini

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

Mała gęstość Mimasa wskazuje, że jest księżycem lodowym, składającym się głównie z lodu wodnego z niewielką domieszką skał. Powierzchnia pokryta jest kraterami uderzeniowymi, z których największy – Herschel – ma średnicę 130 km, ponad 1/3 średnicy Mimasa, z sześciokilometrowej wysokości wzniesieniem centralnym. Pozostałe kratery mają rozmiary rzędu 40 km, z wyjątkiem rejonów bieguna południowego, gdzie zazwyczaj nie przekraczają 20 km.

Mimas krąży stosunkowo blisko Saturna, w obszarze pierścieni. Jest odpowiedzialny za istnienie Przerwy Cassiniego pomiędzy pierścieniami A i B. Ciała krążące na wewnętrznym skraju przerwy znajdują się w rezonansie 2:1 z Mimasem, a te, które znalazły się w obszarze przerwy, są z niej usuwane.

Badania Mimasa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1980 – Voyager 1 (pierwsze zdjęcia)
  • 16 stycznia 2005 – przelot sondy Cassini w odległości 213 000 km
  • 2 sierpnia 2005 – przelot sondy Cassini w odległości 48 842 km[2]
  • 13 lutego 2010 – przelot sondy Cassini w odległości 9520 km[2]

Ciekawostka

[edytuj | edytuj kod]

Ogromny krater Herschel na północnej półkuli sprawia, że Mimas przypomina z wyglądu Gwiazdę Śmierci (stację kosmiczną, zdolną niszczyć całe planety) z filmu Gwiezdne Wojny[3]. Pierwsze dokładne zdjęcia Mimasa ujrzały światło dzienne dopiero trzy lata po premierze filmu.[4]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2011-12-14. [dostęp 2012-08-05]. (ang.).
  2. a b Cassini. [w:] Loty kosmiczne [on-line]. [dostęp 2016-02-06].
  3. Tiny Moon is No Space Station. [w:] Astrobiology Magazine [on-line]. 2004-07-27. [dostęp 2012-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. (ang.).
  4. Kelly Young: Saturn's moon is Death Star's twin. New Scientist, 2005-02-11. [dostęp 2020-04-16]. Cytat: Saturn's diminutive moon, Mimas, poses as the Death Star – the planet-destroying space station from the movie Star Wars – in an image recently captured by NASA's Cassini spacecraft. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Mimas. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-21)].
  • Mimas. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).