Michael McFaul
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 października 1963 |
|---|---|
| Ambasador Stanów Zjednoczonych w Federacji Rosyjskiej | |
| Okres |
od 10 stycznia 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Michael Anthony McFaul (ur. 1 października 1963 w Glasgow) – amerykański naukowiec i polityk. W latach 2012–2014 ambasador Stanów Zjednoczonych w Federacji Rosyjskiej. Był jednym z głównych architektów polityki prezydenta Baracka Obamy wobec Rosji[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W okresie studiów dwukrotnie przebywał w ZSRR, w 1983 i 1985 uczył się języka rosyjskiego na Leningradzkim Uniwersytecie Państwowym oraz w Państwowym Instytucie Języka Rosyjskiego im. A.S. Puszkina. W 1986 zdobył bakalaureat w dziedzinie stosunków międzynarodowych i języków słowiańskich oraz tytuł Master of Arts studiów słowiańskich i wschodnioeuropejskich na Uniwersytecie Stanforda[2]. W 1991 uzyskał stopień doktora w St John’s College w Oksfordzie[3].
W 2009 dołączył do administracji prezydenckiej Baracka Obamy jako starszy doradca w Waszyngtonie, gdzie był architektem tzw. „polityki rosyjskiego resetu”. 17 grudnia 2011 Senat Stanów Zjednoczonych jednogłośnie zatwierdził jego kandydaturę na stanowisko ambasadora USA w Federacji Rosyjskiej[4]. Od 10 stycznia 2012 do 26 lutego 2014 McFaul pełnił powierzoną mu funkcję[5]. Po powrocie do kraju objął funkcję profesora nauk politycznych na Uniwersytecie Stanforda. Pracował również dla Hoover Institution.
Obecnie znajduje się na liście osób objętych sankcjami i zakazem wjazdu na teren Federacji Rosyjskiej[6].
Często krytycznie odnosił się do polityki Donalda Trumpa wobec Rosji. Popierał porozumienie nuklearne z Iranem[7].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Doktor honoris causa Montana State University (2015)[8][9]
- Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina, 2022)[10]
- Krzyż Kawalerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (Litwa, 2024)[11]
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Post-communist Politics: Democratic Prospects In Russia And Eastern Europe (1993)
- The Troubled Birth of Russian Democracy: Parties, Personalities, and Programs (1993)
- Understanding Russia's 1993 Parliamentary Elections: Implications for U.S. Foreign Policy (1995)
- Russia's 1996 Presidential Election: The End of Polarized Politics (1997)
- Russia's Unfinished Revolution: Political Change from Gorbachev to Putin (2001)
- Between Dictatorship and Democracy: Russian Post-Communist Political Reform (2010)
- Russia's Unfinished Revolution: Political Change from Gorbachev to Putin (2015)
- From Cold War to Hot Peace: An American Ambassador in Putin's Russia (2018)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Peter Baker, Policy Adviser Tapped to Become U.S. Ambassador to Russia (Published 2011), „The New York Times”, 29 maja 2011, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-01-28] (ang.).
- ↑ The Undiplomat [online], web.archive.org, 5 czerwca 2012 [dostęp 2021-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-05].
- ↑ Michael McFaul - CDDRL [online], web.archive.org, 20 lipca 2011 [dostęp 2021-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-20].
- ↑ U.S. Senate Periodical Press Gallery [online], web.archive.org, 27 grudnia 2011 [dostęp 2021-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-12-27].
- ↑ Andrew Roth, After 2 Years in Moscow, U.S. Envoy Is Resigning (Published 2014), „The New York Times”, 4 lutego 2014, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-01-28] (ang.).
- ↑ Michael McFaul, former ambassador to Russia, finds new voice criticizing Trump [online], The Mercury News, 9 września 2017 [dostęp 2021-01-28] (ang.).
- ↑ Max de Haldevang, Leaving the Iran deal would play right into Putin’s hands, says a former US ambassador to Russia [online], Quartz [dostęp 2021-01-28] (ang.).
- ↑ Montanan who became ambassador to Russia to receive MSU honorary doctorate [online], Montana State University [dostęp 2021-01-28] (ang.).
- ↑ Lewis Kendall, Speaker charges MSU's graduating class with making world a better place [online], Bozeman Daily Chronicle [dostęp 2021-01-28] (ang.).
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №595/2022 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 23 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-29]. (ukr.).
- ↑ 1K-1551 Dėl apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais [online], e-seimas.lrs.lt [dostęp 2024-02-28].