Manoel de Oliveira

Manoel de Oliveira

Prawdziwe imię i nazwisko	Manoel Cândido Pinto de Oliveira
Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1908 Porto
Data i miejsce śmierci	2 kwietnia 2015 Porto
Zawód	reżyser, scenarzysta, montażysta
Lata aktywności	1927–2015
Odznaczenia

Manoel Cândido Pinto de Oliveira (ur. 11 grudnia 1908 w Porto, zm. 2 kwietnia 2015 tamże) – portugalski reżyser, scenarzysta i montażysta filmowy.

Życiorys

Urodził się w Porto, w rodzinie przemysłowców. Debiutował jako aktor w 1928. W 1930 zadebiutował jako reżyser-dokumentalista. Pierwszy film fabularny stworzył w 1942 – Aniki-Bobó. Opowiadał o życiu codziennym dzieci w Porto.

W swojej długoletniej karierze wielokrotnie współpracował z aktorami Leonor Silveirą i Luísem Miguelem Cintrą, a także producentem Paulo Branco.

Filmografia (po portugalsku)

Reżyseria

• 1931 – Douro, Faina Fluvial
• 1932 – Estátuas de Lisboa
• 1938 – Miramar, Praia das Rosas
• 1938 – Já se Fabricam Automóveis em Portugal
• 1941 – Famalicão
• 1942 – Aniki-Bobó
• 1956 – O Pintor e a Cidade
• 1963 – Acto da Primavera (dokumentalny)
• 1964 – A Caça
• 1965 – As Pinturas do meu irmão Júlio (dokumentalny)
• 1966 – O Pão (dokumentalny)
• 1972 – O Passado e o Presente
• 1974 – Benilde ou a Virgem Mãe
• 1979 – Amor de Perdição (filme)
• 1981 – Francisca
• 1982 – Visita ou Memórias e Confissões
• 1983 – Nice - À propos de Jean Vigo
• 1983 – Lisboa Cultural
• 1985 – Atłasowy trzewiczek (Le soulier de satin)
• 1985 – Simpósio Internacional de Escultura em Pedra
• 1986 – O Meu Caso
• 1988 – Os Canibais
• 1990 – Non, ou a Vã Glória de Mandar
• 1991 – Boska komedia (A Divina Comédia)
• 1992 – O Dia do Desespero
• 1993 – Vale Abraão
• 1994 – A Caixa
• 1995 – Klasztor (O Convento)
• 1996 – Party (film)
• 1997 – Viagem ao Princípio do Mundo
• 1998 – Inquietude
• 1999 – A Carta
• 2000 – Palavra e Utopia
• 2001 – Porto da Minha Infância
• 2001 – Vou para Casa
• 2002 – Momento
• 2002 – O Princípio da Incerteza
• 2003 – Ruchome słowa (Um Filme Falado )
• 2004 – O Quinto Império
• 2005 – Do Visível ao Invisível
• 2005 – Espelho Mágico
• 2006 – Belle Toujours
• 2006 – O Improvável não é Impossível
• 2007 – Cristóvão Colombo – O Enigma
• 2008 – Romance de Vila do Conde
• 2008 – O Vitral e a Santa Morta
• 2009 – Singularidades de uma Rapariga Loura
• 2010 – Cinema 3
• 2010 – Dziwny przypadek Angeliki (O Estranho Caso de Angélica)
• 2011 – Painéis de São Vicente de Fora - Visão Poetica
• 2012 – Mundo Invisível
• 2012 – Gebo et l'ombre
• 2013 – Centro Histórico
• 2013 – A Missa do Galo
• 2014 – Chafariz das Virtudes
• 2014 – O Velho do Restelo

Jako aktor

• 1928 – Fátima Milagrosa, reż. Rino Lupo
• 1933 – A Canção de Lisboa, reż. Cotinelli Telmo
• 1980 – Conversa Acabada, reż. João Botelho
• 1994 – Lisbon Story, reż. Wim Wenders

Filmy dokumentalne

• 1937 – Os Últimos Temporais: Cheias do Tejo
• 1958 – O Coração
• 1964 – Villa Verdinho: Uma Aldeia Transmontana
• 1987 – Mon Cas
• 1987 – A Propósito da Bandeira Nacional

Nagrody

• Europejska Nagroda Filmowa
  • Nagroda FIPRESCI: 1997 Viagem ao Princípio do Mundo
  • Nagroda Honorowa: 2007
• Nagroda na MFF w Cannes Nagroda FIPRESCI: 1997 Viagem ao Princípio do Mundo
• Nagroda na MFF w Wenecji
  • Nagroda Specjalna Jury: 1991 Boska komedia
  • Nagroda UNESCO: 2001 Porto da Minha Infância
  • Nagroda SIGNIS: 2003 Um Filme Falado
  • Honorowy Złoty Lew za całokształt twórczości: 2004
• David di Donatello Nagroda im. Luchino Viscontiego: 1994

Linki zewnętrzne

• Manoel de Oliveira w bazie IMDb (ang.)