IRM (album)

IRM
	Wykonawca albumu studyjnego
	Charlotte Gainsbourg
Wydany	7 grudnia 2009
Gatunek	Pop
Długość	41:42
Wydawnictwo	Because Music
Producent	Beck Hansen
	Oceny
	Album of the Year 73/100; AnyDecentMusic? 7.2/10; Metacritic 80/100; AllMusic ; The A.V. Club B+; BBC Music (pozytywna); Clash 8/10; Evening Standard ; FACT ; God Is in the TV 4/5; The Guardian ; laut.de ; musicOMH ; Pitchfork 8.4/10; PopMatters 9/10; Record Collector ; Rolling Stone ; Spin 7/10; The Telegraph ; The Times ; Under the Radar ;
	Album po albumie
	Single z albumu IRM
	„Heaven Can Wait”; Wydany: 17 listopada 2009; „Time of the Assassins”; Wydany: 12 kwietnia 2010;

IRM – trzeci studyjny album francuskiej piosenkarki i aktorki Charlotte Gainsbourg.

Wszystkie piosenki były napisane i wyprodukowane przez Becka, z wyjątkiem Le Chat Du Café Des Artistes Jean-Pierre Ferland. Albumu został zainspirowany procesem leczenia się Charlotte, któremu poddawała się po wykryciu u niej krwotoku mózgowego, a szczególnie dźwięku rezonansu magnetycznego, którego działaniu piosenkarka była wielokrotnie poddawana^[26]. Głównym utworem albumu jest "Heaven Can Wait", wykonany w duecie z Beckiem, wydany 2 listopada. Teledysk to utworu "Heaven Can Wait" został wyreżyserowany przez Keitha Schofielda i wydany 19 listopada 2009^[27]. Teledysk trafił na listę "20 Najlepszych Teledysków 2009" opracowaną przez magazyn Spin^[28].

Lista utworów

"Master's Hands"
"IRM"
"Le Chat du Café des Artistes"
"In the End"
"Heaven Can Wait"
"Me and Jane Doe"
"Vanities"
"Time of the Assassins"
"Trick Pony"
"Greenwich Mean Time"
"Dandelion"
"Voyage"
"La Collectionneuse"

Utwory bonusowe

14. Looking Glass Blues (2:42, wydanie cyfrowe)
15. Heaven Can Wait (Chris Taylor of Grizzly Bear Remix) (2:15, edycja iTunes)
lub
15. Heaven Can Wait (Jackson "Escalator" Mix) (7:06, edycja VirginMega)

Wydania

Region	Data	Wytwórnia	Format	Katalog
Belgia	4 grudnia 2009		CD
Francja	7 grudnia 2009	Because Music	CD
Kanada	8 grudnia 2009	Warner Music	CD
Niemcy	11 grudnia 2009		CD
Brazylia	22 stycznia 2010		CD	825646842476
Wielka Brytania	25 stycznia 2010	Because Music	CD	BEC5772602
			CD+DVD	BEC5772603
			Singel	BEC5772607
USA	26 stycznia 2010	Elektra	CD

Trasa promocyjna

^[29]^[30]^[31]

9 grudnia 2009 - Taratata we France 2
10 grudnia 2009 - Le Grand Journal w Canal+
11 grudnia 2009 - Taratata we France 4
19 stycznia 2010 - The Bell House, Gowanus, Brooklyn
20 stycznia 2010 - The Bell House
22 stycznia 2010 - Theater of Living Arts, Philadelphia
22 stycznia 2010 - Late Show with David Letterman
23 stycznia 2010 - Koncert i wywiad dla Canal+ (Francja)
23 stycznia 2010 - The Hiro Ballroom, Nowy Jork
28 stycznia 2010 - Morning Becomes Eclectic w KCRW
18 kwietnia 2010 - Festiwal Coachella
29 czerwca 2010 - Festiwal Malta w Poznaniu

Przypisy

↑ ^a ^b Charlotte Gainsbourg – IRM. Discogs. [dostęp 2023-09-25]. (ang.).
↑ Album of the Year: Charlotte Gainsbourg – IRM. Album of the Year. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ AnyDecentMusic?: Charlotte Gainsbourg: IRM. AnyDecentMusic?. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Metacritic: IRM by Charlotte Gainsbourg. Metacritic. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Heather Phares: IRM – Charlotte Gainsbourg. AllMusic. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Christian Williams: Charlotte Gainsbourg: IRM. The A.V. Club. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Recenzja BBC Music
↑ Nick Annan: Charlotte Gainsbourg – IRM. Clash. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ John Aizlewood: CDs of the week (Charlotte Gainsbourg: IRM). thisislondon.co.uk. [dostęp 2023-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-16)]. (ang.).
↑ Louise Brailey: Charlotte Gainsbourg: IRM. FACT. [dostęp 2023-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-11)]. (ang.).
↑ Alex Nelson: Charlotte Gainsbourg – IRM. God Is in the TV. [dostęp 2023-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-22)]. (ang.).
↑ Maddy Costa: Charlotte Gainsbourg: IRM. The Guardian. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Michael Schuh: Charlotte Gainsbourg – IRM. laut.de. [dostęp 2023-09-26]. (niem.).
↑ Tim Lee: Charlotte Gainsbourg – IRM. musicOMH. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Ryan Dombal: IRM: Charlotte Gainsbourg. Pitchfork. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ PopMatters Staff: Charlotte Gainsbourg: IRM. PopMatters. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Jason Draper: IRM | Charlotte Gainsbourg. Record Collector. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Rob Sheffield: Charlotte Gainsbourg: IRM. Rolling Stone. [dostęp 2023-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-10)]. (ang.).
↑ Jon Young: Review: Charlotte Gainsbourg, ‘IRM’. Spin. [dostęp 2023-09-27]. (ang.).
↑ Neil Mccormick: Charlotte Gainsbourg – IRM, review. The Telegraph. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Recenzja The Times
↑ Laura Studarus: Issue #29 - Year End 2009 - Best of the Decade Charlotte Gainsbourg: IRM. Under the Radar. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
↑ Heaven Can Wait by Charlotte Gainsbourg on iTunes
↑ Time of the Assassins by Charlotte Gainsbourg on Amazon
↑ Time of the Assassins single release. [dostęp 2010-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)].
↑ IRM Songfacts
↑ Teledysk w bazie Youtube
↑ The 20 Best Videos of 2009 | SPIN [online], www.spin.com [dostęp 2017-11-23] .
↑ Charlotte Gainsbourg Plays Her First-Ever Concert | SPIN [online], www.spin.com [dostęp 2017-11-23] .
↑ Charlotte Gainsbourg, Hiro Ballroom, Maritime Hotel, New York | Financial Times [online], www.ft.com [dostęp 2018-06-21] (ang.).
↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2010-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-27)].

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona. charlottegainsbourg.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-27)].

[Discogs-1] Charlotte Gainsbourg – IRM. Discogs. [dostęp 2023-09-25]. (ang.).

[2] Album of the Year: Charlotte Gainsbourg – IRM. Album of the Year. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[3] AnyDecentMusic?: Charlotte Gainsbourg: IRM. AnyDecentMusic?. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[4] Metacritic: IRM by Charlotte Gainsbourg. Metacritic. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[5] Heather Phares: IRM – Charlotte Gainsbourg. AllMusic. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[6] Christian Williams: Charlotte Gainsbourg: IRM. The A.V. Club. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[7] Recenzja BBC Music

[8] Nick Annan: Charlotte Gainsbourg – IRM. Clash. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[9] John Aizlewood: CDs of the week (Charlotte Gainsbourg: IRM). thisislondon.co.uk. [dostęp 2023-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-16)]. (ang.).

[10] Louise Brailey: Charlotte Gainsbourg: IRM. FACT. [dostęp 2023-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-11)]. (ang.).

[11] Alex Nelson: Charlotte Gainsbourg – IRM. God Is in the TV. [dostęp 2023-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-22)]. (ang.).

[12] Maddy Costa: Charlotte Gainsbourg: IRM. The Guardian. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[13] Michael Schuh: Charlotte Gainsbourg – IRM. laut.de. [dostęp 2023-09-26]. (niem.).

[14] Tim Lee: Charlotte Gainsbourg – IRM. musicOMH. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[15] Ryan Dombal: IRM: Charlotte Gainsbourg. Pitchfork. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[16] PopMatters Staff: Charlotte Gainsbourg: IRM. PopMatters. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[17] Jason Draper: IRM | Charlotte Gainsbourg. Record Collector. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[18] Rob Sheffield: Charlotte Gainsbourg: IRM. Rolling Stone. [dostęp 2023-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-10)]. (ang.).

[19] Jon Young: Review: Charlotte Gainsbourg, ‘IRM’. Spin. [dostęp 2023-09-27]. (ang.).

[20] Neil Mccormick: Charlotte Gainsbourg – IRM, review. The Telegraph. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[21] Recenzja The Times

[22] Laura Studarus: Issue #29 - Year End 2009 - Best of the Decade Charlotte Gainsbourg: IRM. Under the Radar. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[23] Heaven Can Wait by Charlotte Gainsbourg on iTunes

[24] Time of the Assassins by Charlotte Gainsbourg on Amazon

[25] Time of the Assassins single release. [dostęp 2010-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)].

[26] IRM Songfacts

[27] Teledysk w bazie Youtube

[28] The 20 Best Videos of 2009 | SPIN [online], www.spin.com [dostęp 2017-11-23] .

[29] Charlotte Gainsbourg Plays Her First-Ever Concert | SPIN [online], www.spin.com [dostęp 2017-11-23] .

[30] Charlotte Gainsbourg, Hiro Ballroom, Maritime Hotel, New York | Financial Times [online], www.ft.com [dostęp 2018-06-21] (ang.).

[31] Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2010-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-27)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

Filmy	Melancholia (2011) The Tree (2010) Antychryst (2009) Persécution (2009) I’m Not There. Gdzie indziej jestem (2007) City of Your Final Destination (2007) Jak we śnie (2006) Złote wrota (2006) Układ idealny (2006) Jeden odchodzi, drugi zostaje (2005) Leming (2005) I żyli długo i szczęśliwie (2004) Une star internationale (2004) 21 gramów (2003) Moja żona jest aktorką (2001) Felix i Lola (2001) Intruz (1999) Gwiazdkowy deser (1999) Jane Eyre (1996) Love, etc. (1996) Anna Oz (1996) Cementowy ogród (1993) Amoureuse (1992) Dziękuję ci życie (1991) Słońce także nocą (1990) Mała złodziejka (1988) Kung-Fu master (1987) Charlotte na zawsze (1986) Złośnica (1985) Słowa i muzyka (1984)
Albumy	Charlotte for Ever (1986) 5:55 (2006) IRM (2009)
Single	Lemon Incest (1984) The Songs That We Sing (2006) 5:55 (2007) IRM (2009)