iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hans-Valentin_Hube
Hans-Valentin Hube – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Hans-Valentin Hube

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans-Valentin Hube
Ilustracja
generał pułkownik generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia

29 października 1890
Naumburg (Saale)

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1944
Obersalzberg

Przebieg służby
Lata służby

1909−1944

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Reichswehra
Wehrmacht

Stanowiska

dowódca:
16 Dywizja Grenadierów Pancernych
1 Armii Pancernej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa: †

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu, mieczami i brylantami Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza) Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 Odznaka za służbę w Wehrmachcie klasy I Odznaka za służbę w Wehrmachcie klasy IV Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze Czarna odznaka za rany (Cesarstwo Niemieckie) Order Fryderyka (Anhalt) Order Sabaudzki Wojskowy III Klasy

Hans-Valentin Hube (ur. 29 października 1890 w Naumburg (Saale), zm. 21 kwietnia 1944 w Obersalzbergu) – niemiecki oficer w stopniu generała, służył w armii podczas pierwszej i drugiej wojny światowej. Jeden z 27 oficerów odznaczonych Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębowymi, Mieczami i Diamentami. Zginął w katastrofie lotniczej.

Wiosną 1944, dowodząc 1 Armią Pancerną, udało mu się przerwać pierścień radzieckiego okrążenia i dołączyć na północ od Czerniowców do pozostałych jednostek niemieckich. Wyrażając swoje uznanie, Hitler awansował go do stopnia generała pułkownika i nadał Brylanty do posiadanego Krzyża Rycerskiego, rozważając ponadto zamiar mianowania Hubego na stanowisko naczelnego dowódcy wojsk lądowych. Tragiczna śmierć generała zniweczyła te zamiary[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nikolaus Below, von: Byłem adiutantem Hitlera 1937-1945. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1990, s. 353. ISBN 83-11-07767-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]