iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://pl.wikipedia.org/wiki/Fausto_Coppi
Fausto Coppi – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Fausto Coppi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fausto Coppi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 września 1919
Castellania

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 1960
Tortona

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złoto Paryż 1947 Na dochodzenie
złoto Kopenhaga 1949 Na dochodzenie
srebro Amsterdam 1948 Na dochodzenie
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
złoto Lugano 1953 Start wspólny
brąz Kopenhaga 1949 Start wspólny
Autograf Coppiego na muretto we włoskim Alassio
Pomnik Fausto Coppiego na przełęczy Pordoi, Włochy

Fausto Coppi (ur. 15 września 1919 w Castellanii, zm. 2 stycznia 1960 w Tortonie) – włoski kolarz torowy i szosowy, trzykrotny medalista torowych oraz dwukrotny medalista szosowych mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Coppi, którego zwano „il Campionissimo”, był jednym z najbardziej utytułowanych i popularnych kolarzy w historii tego sportu. Dwa razy wygrał Tour de France oraz pięć razy Giro d’Italia. Swój pierwszy duży sukces Coppi odniósł w 1940, kiedy to w wieku 21 lat wygrał po raz pierwszy Giro d’Italia. W 1942 ustanowił nowy rekord świata w jeździe godzinnej (45,871 km), który był niepobity przez 14 lat, aż do czasu, kiedy zrobił to Jacques Anquetil w 1956. Jego obiecująca kariera została przerwana przez II wojnę światową. W 1946 wrócił do kolarstwa. W kolejnych latach odniósł serię zwycięstw, która przyćmiona została dopiero przez Eddy’ego Merckxa.

Coppi jako pierwszy kolarz w historii wygrał dwa wielkie toury w jednym roku – Giro d’Italia i Tour de France w 1949 i w 1952 roku. Pięciokrotnie „Campionissimo” wygrywał Giro i razem z Alfredo Bindą jest rekordzistą pod tym względem. Fausto Coppi dominował również w ciężkich wyścigach jednodniowych, mimo niezbyt dobrych predyspozycji sprinterskich: pięć razy zwyciężał w Giro di Lombardia, trzykrotnie w Mediolan-San Remo i raz w Paryż-Roubaix. W 1953 r. w Lugano zdobył mistrzostwo świata w wyścigu ze startu wspólnego. Wyścigi wygrywał często dzięki długim, samotnym ucieczkom.

Coppi odnosił również sukcesy w kolarstwie torowym, zwyciężając między innymi w indywidualnym wyścigu na dochodzenie zawodowców podczas torowych mistrzostw świata w Paryżu w 1947 roku oraz na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Kopenhadze. W tej samej konkurencji Fausto pięciokrotnie zdobywał złote medale na torowych mistrzostwach Włoch.

Coppi vs. Bartali

[edytuj | edytuj kod]

Czas aktywności Coppiego jest ogólnie określany jako początki „złotego wieku w kolarstwie”. Okres ten kojarzy się wielu z rywalizacją między Coppim i 5 lat od niego starszym Gino Bartalim. Szczególnie ciekawy pojedynek stoczyli oni na trasie Tour de France w 1949. Bartali, który wygrał Tour w poprzednim roku, był tu faworytem, a Coppi jechał jako pomocnik. Ostatecznie Coppi okazał się silniejszy i z przewagą ponad 10 minut wjechał na metę w Paryżu. Konkurencja tych dwóch włoskich kolarzy stworzyła słynny podział włoskich fanów kolarstwa na „bartalistów” i „coppistów”.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1951 roku, wskutek upadku zmarł jego młodszy brat Serse, również kolarz. Fausto również w ciągu swojej kariery wielokrotnie doznawał licznych złamań.

W 1953 roku wyszło na jaw, że Fausto Coppi opuścił żonę, aby związać się z zamężną Giulią Occhini, zwaną Dama Bianca. We Włoszech lat 50. XX w. było to uważane za wielki skandal. Coppi i jego towarzyszka zostali potępieni obyczajowo, jak i na drodze postępowań sądowych. Coppi kontynuował karierę, nie mógł jednak wrócić do swojej dawnej formy i nawiązać do dawnych sukcesów.

W końcu roku 1959 w trakcie wyścigu w afrykańskiej Górnej Wolcie (dziś Burkina Faso) został zarażony malarią. Po powrocie do Włoch choroba się rozwinęła, nie została jednak w porę rozpoznana w szpitalu i Coppi zmarł w wieku 40 lat.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]