FC Metz

FC Metz

Pełna nazwa	Football Club de Metz
Przydomek	Les Grenats (Kasztanowi)
Barwy	kasztanowo-białe
Data założenia	1919
Debiut w najwyższej lidze	1932
Liga	Ligue 2
Państwo	Francja
Region	Lotaryngia
Adres	3 allée Saint Symphorien, Boite Postale 40292, 57006 Metz
Stadion	Stade Saint-Symphorien (Pojemność: 24 500)
Sponsor techniczny	Kappa
Właściciel	Bernard Serin
Prezes	Bernard Serin
Trener	Ladislau Bölöni
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój
Strona internetowa

Football Club de Metz – francuski klub piłkarski z siedzibą w Metz (departament Mozela), założony w 1919 roku.

Historia

Początki

Klub powstał w 1932 z połączenia dwóch amatorskich klubów z Metz. Jednym z nich był CAM (Cercle Athlétique Messin), a drugim ASM (Association Sportive Messine). Z początku w klubie grali robotnicy i urzędnicy pracujący w mieście. 15 kwietnia 1932 doszło do porozumienia w sprawie fuzji. W latach 30. klub miał status półprofesjonalny.

Pierwszy sezon i pierwszy spadek

FC Metz grało w pierwszym sezonie od powstania Ligue 1. Zajęli wówczas 9. miejsce w grupie B i musieli się pożegnać z elitą. Powrót nastąpił po dwóch latach przerwy. Na nowego prezydenta zostaje mianowany Lotaryńczyk Reymond Herloy. Mimo nieudanych meczów utrzymał klub w D1 aż do sezonu 1949-50. Wówczas „Smoki” zajęły 18. (ostatnie) miejsce i musiały się pożegnać z Ligue 1 na sezon.

Po zatrudnieniu byłego szkoleniowca Nice Elly Rousa powrócili bardzo szybko do elity. Kolejna relegacja miała miejsce w sezonie 1957/58. Mimo że do zespołu zakupiono zdolnego Argentyńczyka Roberto Aballaya, który poprzednio występował w Nancy.

Czyściec trwał aż do sezonu 1966/1967, po którym piłkarze prowadzeni przez Maksymiliana Schirchina wywalczyli awans. W pierwszym powrotnym meczu zremisowali 1:1 na wyjeździe z Red Star. W 1978 do klubu przybywa działacz Carlo Molinari. Prezydent FC Metz stawia ze cel piłkarzom i trenerowi piękną grę, która opierałaby się na zasadzie fair play. Ich pierwszym rywalem w europejskich pucharach było niemieckie HSV. Wschodni rywale Francuzów rozprawili się z nimi 4:1 i 3:2. Gdyby nie szczęście, FC Metz pożegnałoby się z D1 już w sezonie 1981/1982. Wówczas wyprzedzili Valenciennes o zaledwie 2 pkt.

Historyczna data

Historyczną datą dla kibiców FC Metz będzie 11 maja 1984 gdy ich pupile zmierzyli się w finale Pucharu Francji z AS Monaco, który wówczas odnosił sukcesy. Na Parc de Princes 20 000 Lotaryńczyków oglądało zwycięstwo swoich piłkarzy. Był to pierwszy sukces na arenie piłkarskiej we Francji. Kilka miesięcy później niespodziewanie wygrali z FC Barcelona w pierwszej rundzie Pucharu Zdobywców Pucharów. Na stałe do annałów FCM zapisał się ówczesny trener, Henryk Kasperczak.

Ten sezon był udany z racji występów ligowych. Następca Kasperczaka, Marcel Husson zajął ze swoimi piłkarzami 5. miejsce, które dawało im możliwość gry w Pucharze UEFA. Widać, że rozpoczynała się era Metz. W Pucharze UEFA nie sprostali oni Hajdukowi Split. W lidze zajęli 6. miejsce.

W Pucharze Francji w 1988 ekipa Metz wyeliminowała po drodze do triumfu takie drużyny jak Moulouse, Quimper i Amiens. W finale okazali się silniejsi od Sochaux. W PZP nie sprostali Anderlechtowi, który oba mecze wygrał. Pierwszy 3:1, a drugi 2:0.

W sezonie 1990/1991 rozpoczynała się era Joela Mullera, który wiele dobrego zrobił dla FC Metz. Pierwszy swój sezon rozegrał lepiej, niż jego poprzednik, który zajął 14. miejsce. On podskoczył o 2. miejsca. Kibice we Francji śmiali się i żartowali, że działacze FCM wykupili 12. miejsce, bo 3 sezony z rzędu za czasów rządów Mullera klub zajmował tę lokatę. W sezonie 1994/1995 było już lepiej o 4. miejsca. Sezon później gracze Joela byli już na 4. miejscu. Rok później Metz miało skład na miarę mistrza. W zespole z Lotaryngii grali tacy piłkarze jak Letizi, Serredszum, Blanchard, Song, Pirès oraz Terrier. Zajęli 5. miejsce.

Najlepszy był sezon 1997/1998, w którym to zostali wicemistrzami Francji, przegrywając z Lens tylko różnicą bramek. Był to początek końca. 10., 11., 12., a następnie 17. miejsce w lidze sprawiły o spadku nie tylko moralnym, ale i o degradacji do D2. Jednak pograli tam tylko przez rok, po czym wrócili, by straszyć najsilniejsze ekipy z D1 (aktualnie Ligue 1).

Sukcesy

Ligue 1

• Drugie miejsce: 1997/1998

Ligue 2

• Pierwsze miejsce: 1934/1935, 2006/2007, 2013/2014, 2018/2019
• Drugie miejsce: 1950/1951, 1960/1961, 1966/1967

Puchar Francji

• Pierwsze miejsce: 1983/1984, 1987/1988
• Drugie miejsce: 1937/1938

Puchar Ligi Francuskiej

• Pierwsze miejsce: 1986, 1995/1996
• Drugie miejsce: 1998/1999

Puchar Intertoto UEFA

• Drugie miejsce: 1999

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel: Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Sezon	Rozgrywki	Runda	Przeciwnik	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1968/69	Puchar Miast Targowych	1R	Hamburger SV	1–4	2–3	3–7
1969/70	Puchar Miast Targowych	1R	SSC Napoli	1–1	1–2	2–3
1984/85	Puchar Zdobywców Pucharów	1R	FC Barcelona	2–4	4–1	6–5
		1/8	Dynamo Drezno	0–0	1–3	1–3
1985/86	Puchar UEFA	1R	Hajduk Split	2–2	1–5	3–7
1988/89	Puchar Zdobywców Pucharów	1R	RSC Anderlecht	1–3	0–2	1–5
1995	Puchar Intertoto	Grupa 6	LASK Linz	1–0		1. miejsce
			NK Zagreb		1–0
			Partick Thistle	1–0
			ÍBK Keflavík		2–1
		1/8	Ceahlăul Piatra Neamț	2–0 (W)
		1/4	RC Strasbourg	0–2 (D)
1996/97	Puchar UEFA	1R	FC Tirol Innsbruck	1–0	0–0	1–0
		2R	Sporting CP	2–0	1–2	3–2
		1/8	Newcastle United	1–1	0–2	1–3
1997/98	Puchar UEFA	1R	Excelsior Mouscron	4–1	2–0	6–1
		2R	Karlsruher SC	0–2	1–1	1–3
1998/99	Liga Mistrzów	2Q	HJK Helsinki	1–1	0–1	1–2
	Puchar UEFA	1R	Crvena zvezda	2–1	1–2	3–3, k: 3–4
1999	Puchar Intertoto	2R	MŠK Žilina	3–0	1–2	4–2
		3R	KSC Lokeren	0–1	2–1	2–2, w.
		1/2	Polonia Warszawa	5–1	1–1	6–2
		F	West Ham United	1–3	1–0	2–3

Piłkarze

Obecny skład

Stan na 9 lutego 2020

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Paul Delecroix
2	2 obrońcaOB	Dylan Bronn
3	2 obrońcaOB	Matthieu Udol
4	3 pomocnikPO	Kévin N'Doram (wyp. z AS Monaco FC)
5	3 pomocnikPO	Victorien Angban
6	2 obrońcaOB	Mamadou Fofana
7	4 napastnikNA	Ibrahima Niane
8	3 pomocnikPO	Boubacar Traoré
9	4 napastnikNA	Thierry Ambrose (wyp. z Manchester City F.C.)
10	3 pomocnikPO	Marvin Gakpa
11	4 napastnikNA	Opa Nguette
14	3 pomocnikPO	Vincent Pajot (wyp. z Angers SCO)
16	1 bramkarzBR	Alexandre Oukidja

Nr	Poz.	Piłkarz
17	2 obrońcaOB	Thomas Delaine
18	2 obrońcaOB	Fabien Centonze
19	3 pomocnikPO	Habib Maïga
20	4 napastnikNA	Habib Diallo
21	2 obrońcaOB	John Boye
22	3 pomocnikPO	Sami Lahssaini
24	3 pomocnikPO	Renaud Cohade (kapitan)
25	3 pomocnikPO	Adama Traoré (wyp. z AS Monaco FC)
26	4 napastnikNA	Pape Ndiaga Yade
27	4 napastnikNA	Farid Boulaya
28	2 obrońcaOB	Manuel Cabit
30	1 bramkarzBR	Guillaume Dietsch

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr	Poz.	Piłkarz
	2 obrońcaOB	Laurent Jans (wyp. do SC Paderborn 07)
	3 pomocnikPO	Gerónimo Poblete (wyp. do CA San Lorenzo de Almagro)
	3 pomocnikPO	Raouf Mroivili (wyp. do Royal Football Club Seraing)
	3 pomocnikPO	Vincent Thill (wyp. do US Orléans)
	4 napastnikNA	Adama Traoré (wyp. do Al-Adalah FC)

Nr	Poz.	Piłkarz
	4 napastnikNA	Cheikh Tidiane Sabaly (wyp. do Pau FC)
	4 napastnikNA	Gauthier Hein (wyp. do Valenciennes FC)
	4 napastnikNA	Ablie Jallow (wyp. do AC Ajaccio)
	4 napastnikNA	Amadou Ndiaye (wyp. do FC Sochaux-Montbéliard)

Bibliografia

• FC Metz, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2020-11-18] .
• FC Metz, [w:] baza Soccerway (drużyny) [dostęp 2021-01-01] .

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa klubu (fr.)