Enrique Guaita

Enrique Guaita
Data i miejsce urodzenia	11 lipca 1910 ; Lucas González
Data i miejsce śmierci	18 maja 1959 ; Buenos Aires
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa świata
	Copa America
	Multimedia w Wikimedia Commons

Enrique Guaita także Enrico Guaita (ur. 11 lipca 1910 w Lucas González, zm. 18 maja 1959 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz, który występował na pozycji napastnika.

Król strzelców Serie A w sezonie 1934/1935, w którym strzelił 28 goli.

Kariera klubowa

Pierwszym klubem piłkarskim Guaity było Estudiantes La Plata. W pierwszej drużynie zadebiutował 12 kwietnia 1928 w spotkaniu przeciwko Independiente (4:4), w którym zdobył trzy gole^[1]. W trakcie gry dla Estudiantes współtworzył razem z Manuelem Ferreira, Alejandro Scopellim, Alberto Zozaya i Miguelem Laurim kwintet "Los Profesores" (Profesorowie), który w sezonie 1931 zdobył rekordowe 104 gole^[2].

W 1934 roku piłkarz przeniósł się do Włoch, zostając piłkarzem AS Romy. Do Włoch przeniósł się razem z Alejandro Scopellim oraz Andrésem Stagnaro. Tercet ten otrzymał przydomek "Tre moschettieri" (Trzej Muszkieterowie)^[3]. Pierwszy sezon zakończył z 14 golami w 32 spotkaniach, a AS Roma zajęła piąte miejsce. Kolejny sezon był znacznie lepszy. Guaita z 27 bramkami został ligowym królem strzelców, które pozwoliły zająć czwartego miejsce w lidze. Napastnik wsławił się zdobyciem trzech bramek w spotkaniu z AS Livorno^[4], po którym zyskał pseudonim "Il Corsaro Nero" (Czarny Korsarz) od czarnego koloru strojów jakie Roma nosiła w tym sezonie^[5].

Latem 1935 roku wybuchła wojna włosko-abisyńska. Chcący uniknąć powołania do armii, Guaita (razem ze Scopellim i Stagnaro) zdecydował się na powrót do Argentyny^[3]. W ojczyznie został piłkarzem Racing Clubu, w którym spędził dwa sezony. W 1938 roku ponownie został piłkarzem Estudiantes, gdzie występował do końca kariery w 1940 roku.

Kariera reprezentacyjna

Argentyna

W reprezentacji Argentyny zadebiutował w 1933 roku, w spotkaniu przeciwko Urugwajowi^[6]. Do kadry "Albicelestes" powrócił podczas turnieju Copa América 1937, gdzie rozegrał dwa spotkania przeciwko Brazylii i zdobył złoty medal^[7].


Reprezentacja	Rok	Mecze	Gole
Argentyna	1933	2	1
	1937	2	0

Włochy

W 1934 roku został powołany do reprezentacji Włoch na mecz przeciwko Austrii (2:4), w którym zdobył dwa gole^[5]^[8]. Uczestnik Mistrzostw Świata 1934. W trakcie turnieju pojawił się na boisku w czterech meczach i strzelił jedną bramkę w półfinałowym spotkaniu z Austrią. Łącznie w "Squadra Azzurra" rozegrał 10 spotkań i zdobył 5 bramek.


Reprezentacja	Rok	Mecze	Gole
Włochy	1934	8	5
	1935	2	0

Śmierć

Po zakończeniu kariery został kierownikiem więzienia w Bahia Blanca^[9]. Zmarł w biedzie i zapomnieniu w maju 1959 roku^[9].

Przypisy

↑ Enrique Guaita, de Los Profesores al “ganen o mueran” de la Italia de Mussolini [online], www.infocielo.com, 17 listopada 2022 [dostęp 2023-08-06] (hiszp.).
↑ MartínM. Estévez MartínM., Derrota digna: Estudiantes de La Plata (1928-1933): Los Profesores [online], Derrota digna, 10 stycznia 2008 [dostęp 2022-03-13] .
↑ ^a ^b Zapomniany prezes - Renato Sacerdoti [online], www.asroma.pl [dostęp 2022-03-12] .
↑ AS Roma - US Livorno, 2 gru 1934 - Serie A, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-03-12] .
↑ ^a ^b GUAITA Enrico: ascesa e caduta del Corsaro Nero [online], Storie di Calcio, 21 grudnia 2015 [dostęp 2022-03-12] (wł.).
↑ Players Appearing for Two or More Countries
↑ Enrique Guaita / Albicelestes [online], www.albicelestes.com [dostęp 2022-03-12] .
↑ Włochy - Austria, 11 lut 1934 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-03-12] .
↑ ^a ^b GUAITA Enrico: ascesa e caduta del Corsaro Nero [online], Storie di Calcio, 21 grudnia 2015 [dostęp 2022-03-12] (wł.).

Linki zewnętrzne

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Enrique Guaita, de Los Profesores al “ganen o mueran” de la Italia de Mussolini [online], www.infocielo.com, 17 listopada 2022 [dostęp 2023-08-06] (hiszp.).

[3] MartínM. Estévez MartínM., Derrota digna: Estudiantes de La Plata (1928-1933): Los Profesores [online], Derrota digna, 10 stycznia 2008 [dostęp 2022-03-13] .

[#1-4] Zapomniany prezes - Renato Sacerdoti [online], www.asroma.pl [dostęp 2022-03-12] .

[5] AS Roma - US Livorno, 2 gru 1934 - Serie A, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-03-12] .

[#2-6] GUAITA Enrico: ascesa e caduta del Corsaro Nero [online], Storie di Calcio, 21 grudnia 2015 [dostęp 2022-03-12] (wł.).

[7] Players Appearing for Two or More Countries

[8] Enrique Guaita / Albicelestes [online], www.albicelestes.com [dostęp 2022-03-12] .

[9] Włochy - Austria, 11 lut 1934 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-03-12] .

[:0-10] GUAITA Enrico: ascesa e caduta del Corsaro Nero [online], Storie di Calcio, 21 grudnia 2015 [dostęp 2022-03-12] (wł.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

1930–1940	1930: Meazza (31) 1931: Volk (29) 1932: Petrone, Schiavio (25) 1933: Borel (29) 1934: Borel (31) 1935: Guaita (27) 1936: Meazza (25) 1937: Piola (21) 1938: Meazza (20) 1939: Boffi, Puricelli (19) 1940: Boffi (24)
1941–1950	1941: Puricelli (20) 1942: Boffi (22) 1943: Piola (21) 1947: V. Mazzola (29) 1948: Boniperti (27) 1949: Nyers (26) 1950: Nordahl (35)
1951–1960	1951: Nordahl (34) 1952: Hansen (30) 1953: Nordahl (26) 1954: Nordahl (23) 1955: Nordahl (27) 1956: Pivatelli (29) 1957: Da Costa (22) 1958: Charles (28) 1959: Angelillo (33) 1960: O. Sívori (28)
1961–1970	1961: Brighenti (27) 1962: Altafini, Milani (22) 1963: Nielsen, Manfredini (19) 1964: Nielsen (21) 1965: S. Mazzola, Orlando (17) 1966: Vinício (25) 1967: Riva (18) 1968: Prati (15) 1969: Riva (20) 1970: Riva (21)
1971–1980	1971: Boninsegna (24) 1972: Boninsegna (22) 1973: Savoldi, Pulici, Rivera (17) 1974: Chinaglia (24) 1975: Pulici (18) 1976: Pulici (21) 1977: Graziani (21) 1978: Rossi (24) 1979: Giordano (19) 1980: Bettega (16)
1981–1990	1981: Pruzzo (18) 1982: Pruzzo (15) 1983: Platini (16) 1984: Platini (20) 1985: Platini (18) 1986: Pruzzo (19) 1987: Virdis (17) 1988: Maradona (15) 1989: Serena (22) 1990: van Basten (19)
1991–2000	1991: Vialli (19) 1992: van Basten (25) 1993: G. Signori (26) 1994: G. Signori (23) 1995: Batistuta (26) 1996: Protti, G. Signori (24) 1997: F. Inzaghi (24) 1998: Bierhoff (27) 1999: Amoroso (22) 2000: Szewczenko (24)
2001–2010	2001: Crespo (26) 2002: Hübner, Trezeguet (24) 2003: Vieri (24) 2004: Szewczenko (24) 2005: Lucarelli (24) 2006: Toni (31) 2007: Totti (26) 2008: Del Piero (21) 2009: Ibrahimović (25) 2010: Di Natale (29)
2011–2020	2011: Di Natale (28) 2012: Ibrahimović (28) 2013: Cavani (29) 2014: Immobile (22) 2015: Toni, Icardi (22) 2016: Higuaín (36) 2017: Džeko (29) 2018: Immobile, Icardi (29) 2019: Quagliarella (26) 2020: Immobile (36)
od 2021	2021: C. Ronaldo (29) 2022: Immobile (27) 2023: Osimhen (26) 2024: Martínez (24)