Chantal Bournissen
| Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1967 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
Skiclub Héremence | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
171 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
4.12 1987, Val d’Isère (10. miejsce – zjazd) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
5.12 1987, Val d’Isère | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Chantal Bournissen (ur. 6 kwietnia 1967 w Arolla) – szwajcarska narciarka alpejska, mistrzyni świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1984 roku, kiedy wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Sugarloaf. Wywalczyła tam brązowy medal w kombinacji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Jasnej trzecie miejsce zajmowała w zjeździe i slalomie.
Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 4 grudnia 1987 roku w Val d’Isère, zajmując dziesiąte miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła dzień później w tej samej miejscowości, wygrywając rywalizację w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedziła dwie reprezentantki RFN: Marinę Kiehl i Ulrike Stanggassinger. Łącznie 14 razy stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym jeszcze sześć zwycięstw: 16 grudnia 1990 roku w Meiringen była najlepsza w supergigancie, a 8 lutego 1991 roku w Garmisch-Partenkirchen, 16 marca 1991 roku w Vail, 14 grudnia 1991 roku w Santa Caterina, 19 grudnia 1992 roku w Lake Louise i 22 stycznia 1993 roku w Haus triumfowała w zjazdach. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1990/1991, kiedy zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej i drugie w klasyfikacji supergiganta. Ponadto w sezonie 1988/1989 była siódma w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji zjazdu wywalczyła Małą Kryształową Kulę. Była też między innymi piąta w klasyfikacji kombinacji w sezonie 1989/1990.
W 1989 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Vail, gdzie zajęła dwudzieste miejsce w zjeździe, a kombinacji nie ukończyła. Największy sukces w karierze osiągnęła podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Saalbach-Hinterglemm, gdzie zwyciężyła w kombinacji. Pokonała tam Austriaczkę Ingrid Stöckl i swą rodaczkę, Vreni Schneider. Był to jednak jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Na tych samych mistrzostwach była też piąta w supergigancie i czwarta w zjeździe, gdzie walkę o podium przegrała o 0,09 sekundy ze Swietłaną Gładyszewą z ZSRR. Była też dziesiąta w kombinacji na mistrzostwach świata w Morioce w 1993 roku. W 1988 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Calgary, kończąc zjazd na jedenastej pozycji. Podczas igrzysk w Albertville cztery lata później zajęła czwarte miejsce w kombinacji. Tym razem w walce o brązowy medal lepsza okazała się Francuzka Florence Masnada, wyprzedzając Szwajcarkę o 3,6 pkt. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie w swoim jedynym starcie nie ukończyła rywalizacji w supergigancie.
W 1995 roku zakończyła karierę.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11. | 19 lutego | 1988 |  Calgary
|
Zjazd | 1:25,86 | +1,60 |  Marina Kiehl
|
| 4. | 13 lutego | 1992 |  Albertville
|
Kombinacja | 2,55 pkt | +22,43 pkt |  Petra Kronberger
|
| DNF | 15 lutego | 1992 | Albertville
|
Zjazd | 1:52,55 | - | Kerrin Lee-Gartner
|
| DNF | 18 lutego | 1992 | Albertville
|
Supergigant | 1:21,22 | - |  Deborah Compagnoni
|
| DNF | 15 lutego | 1994 |  Lillehammer
|
Supergigant | 1:22,15 | - |  Diann Roffe
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF | 2 lutego | 1989 | Vail
|
Kombinacja | 5,65 pkt | - | Tamara McKinney
|
| 20. | 5 lutego | 1989 | Vail
|
Zjazd | 1:46,50 | +2,69 |  Maria Walliser
|
| 1. | 26 stycznia | 1991 | Saalbach
|
Zjazd | 1:29,12 | +0,60 | Petra Kronberger
|
| 5. | 29 stycznia | 1991 | Saalbach
|
Supergigant | 1:08,72 | +0,54 | Ulrike Maier
|
1.
|
31 stycznia | 1991 | Saalbach
|
Kombinacja | 26,45 pkt | - | - |
| 10. | 5 lutego | 1993 |  Morioka
|
Kombinacja | 3,39 pkt | +54,41 pkt | Miriam Vogt
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
3.
|
3 marca | 1984 | Sugarloaf
|
Kombinacja | ? | ? | Veronika Wallinger
|
| 3.
|
28 lutego | 1985 |  Jasná
|
Zjazd | 1:22,12 | +0,42 | Astrid Geisler
|
| 3.
|
3 marca | 1985 | Jasná
|
Slalom | 1:40,47 | +0,52 | Anita Wachter
|
Puchar Świata
[edytuj | edytuj kod]Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1987/1988: 34.
- sezon 1988/1989: 23.
- sezon 1989/1990: 42.
- sezon 1990/1991: 4.
- sezon 1991/1992: 18.
- sezon 1992/1993: 18.
- sezon 1993/1994: 93.
- sezon 1994/1995: 46.
Miejsca na podium w zawodach
[edytuj | edytuj kod]
Val d’Isère – 5 grudnia 1987 (zjazd) – 1. miejsce
Steamboat Springs – 24 lutego 1989 (zjazd) – 3. miejsce
Meiringen – 16 grudnia 1990 (supergigant) – 1. miejsce- Morzine – 21 grudnia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
Bad Kleinkirchheim – 6 stycznia 1991 (zjazd) – 3. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 8 lutego 1991 (zjazd) – 1. miejsce
Furano – 24 lutego 1991 (zjazd) – 2. miejsce
Lake Louise – 9 marca 1991 (zjazd) – 2. miejsce- Vail – 15 marca 1991 (zjazd) – 3. miejsce
- Vail – 16 marca 1991 (zjazd) – 1. miejsce
Santa Caterina – 14 grudnia 1991 (zjazd) – 1. miejsce- Grindelwald – 1 lutego 1992 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 19 grudnia 1992 (zjazd) – 1. miejsce
- Haus – 22 stycznia 1993 (zjazd) – 1. miejsce
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na stronie Alpine Ski Database (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)]. (ang.).