Borzna

Borzna
Борзна
herb Borzny↗	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	czernihowski
Powierzchnia	107,8 km²
Populacja (2018); • liczba ludności; • gęstość	; 10 054; 110 os./km²
Nr kierunkowy	+380 4653
Kod pocztowy	16400
	Położenie na mapie Ukrainy Borzna
	Położenie na mapie obwodu czernihowskiego Borzna
	51°15′N 32°25′E/51,250000 32,416667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Borzna (ukr. Борзна) – miasto na Ukrainie w obwodzie czernihowskim, siedziba władz rejonu borzniańskiego.

Historia

Ślady archeologiczne

Archeolodzy odkryli w rejonie Borzny gród rodowy otoczony zabudowaniami datowany na VIII–XIII w. Przypuszcza się, że pierwsza osada o rozszerzonym charakterze została założona w XII wieku, co dało początek współczesnej nazwie. Gród został zdobyty przez Mongołów podczas podbijania przez nich ziem ruskich i zniszczony przez hordy Batu-chan w 1239 roku^[2].

W Wielkim Księstwie Moskiewskim oraz Rzeczypospolitej Obojga Narodów

Pod koniec XV wieku na terenie dzisiejszego miasta powstały gospodarstwa, które w połowie XVI wieku już stanowiły wieś Borzna. Borzna, jak i większa część księstwa czernihowsko-siewerskiego, należała wówczas do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego.

Po wojnie polsko-rosyjskiej 1609-1618 i rozejmie w Dywilinie w latach 1618–1648 Borzna weszła w skład Korony Królestwa Polskiego. Wtedy też nastąpił rozwój miasta, które w 1634 otrzymało miejskie prawa magdeburskie. Rzeczpospolita utraciła kontrolę nad miastem w czasie powstania Chmielnickiego w 1648 roku^[3].

W Carstwie Rosyjskim oraz ZSRR

Po likwidacji Hetmańszczyzny w 1781 Borzna stała się miastem ujezdnym w namiestnictwie czernihowskim, od 1796 – stolicą powiatu (ujezdu) w guberni małorosyjskiej, a od 1802 – guberni czernihowskiej.

W latach 1922–1991 miasto należało do Ukraińskiej SRR. W 1941 roku miasto zostało zajęte przez Niemców.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 11 września 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 300 osób. W lutym 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali^[4].

W niepodległej Ukrainie

Od 1991 należy do niepodległej Ukrainy. Jest ośrodkiem administracyjnym rejonu borzniańskiego w obwodzie czernihowskim.

Bardzo ważną rolę w mieście odgrywało rolnictwo, bowiem sprzyjały temu korzystne warunki naturalne, m.in. urodzajne gleby oraz sprzyjające warunki klimatyczne z długim okresem wegetacyjnym. Na terenie miasta działa kilka organizacji i instytucji, które wspierają rozwój rolnictwa.

W Borznie znajduje się Państwowa Szkoła Rolnicza, Gimnazjum im. Pantelejmona Kulisza, 4 szkoły gimnazjalne i podstawowe, Miejska Biblioteka Publiczna, Dom Kultury.

Borzna nie należy do znanych ośrodków turystycznych, takich jak Baturyn, Nieżyn, Nowogród Siewierski. Jednak w tym małym mieście jest coś do zwiedzania.

Zabytki


Cerkiew Narodzenia Pańskiego	Cerkiew św. Mikołaja

Historyczne muzeum Pantelejmona Kulisza „Hannyna Pustyń” (Futor Motroniwka);
Muzeum malarza Oleksandra Sajenki;
Muzeum Historyczne;
Cerkiew Św. Mikołaja (z połowy XVIII wieku, dzwon z XIX wieku);
Cerkiew Narodzenia Pańskiego(koniec XIX – pocz. XX wieku);
Cerkiew Św. Bazyla Wielkiego (pocz. XX w.).

Transport

Przez miasto przebiega trasa europejska E101, łącząca Kijów z Moskwą.

Przypisy

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.79
↑ Москаленко М. Зазираючи в товщу століть: літопис краю //Вісті Борзнянщини. – 1993. – 5 травня (ukr.).
↑ Історія міст і сіл Української РСР: В 26-ти т. Чернігівська область – К.: Українська Радянська Енциклопедія, 1972. – 779 с. (ukr.).
↑ Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1764 .

Linki zewnętrzne

Borzna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 221 .
Borzna na stronie Rady Najwyższej Ukrainy

[1] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.79

[2] Москаленко М. Зазираючи в товщу століть: літопис краю //Вісті Борзнянщини. – 1993. – 5 травня (ukr.).

[3] Історія міст і сіл Української РСР: В 26-ти т. Чернігівська область – К.: Українська Радянська Енциклопедія, 1972. – 779 с. (ukr.).

[4] Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1764 .

[1]

[2]

[3]

[4]