iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bo_Derek
Bo Derek – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Bo Derek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bo Derek
Ilustracja
Bo Derek (2018)
Imię i nazwisko

Mary Cathleen Collins

Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1956
Long Beach, Kalifornia

Zawód

aktorka, modelka, producentka

Współmałżonek

John Derek
(1976–1998; jego śmierć)
John Corbett
​(od 2020)

Lata aktywności

od 1977

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Bo Derek, właściwie Mary Cathleen Collins[1][2] (ur. 20 listopada 1956 w Long Beach) – amerykańska aktorka, producentka filmowa i modelka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Long Beach[3][4][5] w Kalifornii w rodzinie rzymskokatolickiej pochodzenia irlandzkiego, niemieckiego, holenderskiego i walijskiego[6]. Jej matka, Norma (z domu White), była kosmetyczką, a ojciec, Paul Collins, pracował jako sprzedawca katamaranów firmy Hobie Cat[7]. Wychowywała się z dwiema siostrami – Kerry i Kelly oraz bratem Colinem, basistą Camel. W 1969 jej rodzice rozwiedli się, matka wyszła ponownie za mąż za kaskadera i aktora Bobby’ego Bassa. Ukończyła Narbonne High School w Harbor City[8] w stanie Kalifornia.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]
Bo Derek, 1998

Wiele osób doradzało jej, by została modelką, choć szczególnie jej to nie interesowało, dopóki nie zaplanowała kupić nowej deski surfingowej. W wieku 15 lat rozpoczęła karierę modelki, pojawiała się w reklamach. Podczas jednego z pokazów Ann-Margret w Las Vegas, spotkała agenta teatralnego, który nalegał, że powinna przyjść na zdjęcia próbne do filmu King Kong[9]. Ostatecznie odmówiła, a rolę tę przyjęła Jessica Lange.

Jej pierwszym występem na dużym ekranie był dreszczowiec Michaela Andersona Orka – wieloryb zabójca (Orca, 1977)[10]. Kolejna rola Jenny, obiektu fascynacji seksualnej głównego bohatera w komedii romantycznej Blake’a Edwardsa Dziesiątka (10, 1979), którą miały zagrać Melanie Griffith i Heather Thomas, została nominowana do nagrody Złotego Globu dla nowej gwiazdy[11]. Została wymieniona jako jeden z dwunastu „Obiecujących nowych aktorów 1979” w Screen World Johna Willisa (tom 31). Pojawiła się potem u boku Shirley MacLaine i Anthony’ego Hopkinsa w melodramacie Zmiana pór roku (A Change of Seasons, 1980)[12]. Była wielokrotnie na okładce magazynu „Playboy”, a we wrześniu 1980 pozowała nago do 62. numeru brazylijskiej wersji magazynu[13]. Była na okładkach magazynów takich jak „US Magazine” (w styczniu 1980), „Bunte” (w styczniu 1980), „People” (w lutym 1980), „Lui” (w maju 1980 i grudniu 1984), „Intimidades” (w sierpniu 1980), „High Society” (w lutym 1981), „France-Soir” (w marcu 1984), „Ekran” (w styczniu 1989), „Esquire” (w lipcu 2011) i „Southern Seasons” (we wrześniu 2017)[14].

Jej karierą ekranową zaczął kierować mąż John Derek, powierzając jej rolę Jane Parker w swoim filmie sensacyjno-przygodowym Tarzan – człowiek małpa (Tarzan, the Ape Man, 1981), który zebrał fatalne recenzje, pięć nominacji do Złotej Maliny, a Bo przyniósł Złotą Malinę dla najgorszej aktorki[15]. Grażyna Stachówna, pisząc o tym filmie, stwierdziła, że W tej wersji ważniejsza od Tarzana okazała się Jane, grana przez Bo Derek, której nagość zdominowała film[16].

Potem zagrała główną postać Anastazji w drugiej produkcji męża, dramacie Fantazje (Fantasies, 1981). Następny występ w melodramacie soft-core Johna Dereka Bolero (1984) otrzymał sześć Złotych Malin (w tym dla najgorszej aktorki), a ostatnia produkcja fantasy Dereka Duchy tego nie robią (Ghosts Can't Do It, 1990) zebrała cztery Złote Maliny (m.in. dla najgorszej aktorki). W 1990 przyznano jej jeszcze jedną Złotą Malinę dla najgorszej aktorki dekady. Kandydowała do roli Stacey Sutton w filmie o Jamesie Bondzie Zabójczy widok (1985), którą ostatecznie zagrała Tanya Roberts[17] i Jane Spencer w komedii Naga broń: Z akt Wydziału Specjalnego (1988), którą otrzymała Priscilla Presley.

Występowała później na małym ekranie, m.in. w sitcomie ABC Oni, ona i pizzeria (Two Guys, a Girl and a Pizza Place, 2001), serialu CBS Siódme niebo (7th Heaven, 2003-2005) jako pani Kinkirk oraz serialu 20th Century Fox Fashion House: Kobiety na krawędzi (Fashion House, 2006) w roli Marii Gianni, bezlitosnej potężnej kobiety interesu i właścicielki domu mody[18].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1974 poznała starszego od niej o 30 lat reżysera Johna Dereka[19], który rozwiódł się z aktorką Lindą Evans i 10 czerwca 1976 ożenił się z nią[20][21]. John Derek zmarł 18 maja 1998[22].

W 2002 związała się z aktorem Johnem Corbettem[23][24], za którego wyszła za mąż w grudniu 2020[25].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
filmy fabularne
Rok Tytuł Rola Reżyser
1977 Orka – wieloryb zabójca (Orca) Annie Nolan Michael Anderson
1979 Dziesiątka (10) Jenny Blake Edwards
1980 Zmiana pór roku (A Change of Seasons) Lindsey Rutledge Richard Lang
1981 Fantazje (Fantasies) Anastasia John Derek
Tarzan – człowiek małpa (Tarzan, the Ape Man) Jane John Derek
1984 Bolero Ayre „Mac” MacGillivery John Derek
1990 Duchy tego nie robią (Ghosts Can't Do It) Katie O'Dare Scott John Derek
1992 Gorąca czekolada (Hot Chocolate, TV) BJ Cassidy Josée Dayan
1993 Kobieta pożądana (Woman of Desire) Christina Ford Robert Ginty
1994 Zabójcza intryga (Shattered Image, TV) Helen Allgood Fritz Kiersch
1995 Tomcio Grubasek (Tommy Boy) Beverly Peter Segal
2000 Morderstwo na festiwalu w Cannes (Murder at the Cannes Film Festival) Thada Pryce Harvey Frost
2001 Life in the Balance Kathryn Garr Adam Weissman
Nielegalny spadek (Sunstorm) Victoria Warren Mike Marvin
Horror 101 Pani Allison James James Glenn Dudelson
W szponach lęku (Frozen with Fear) Katherine Sullivan Paul Lynch
2002: Mistrz kamuflażu (The Master of Disguise) w roli samej siebie Perry Andelin Blake
2003 Raperzy z Malibu (Malibu's Most Wanted) Bess Gluckman John Whitesell
Boom w roli samej siebie Kaizad Gustad
2005 Konkwistador (Crusader, TV) Nicola Markham Bryan Goeres
2011 Zabójca z autostrady I-5 (Hunt for the I-5 Killer, TV) Seaver Allan Kroeker
2013 Highland Park Destiny Andrew Meieran
2015 Rekinado 3 (Sharknado 3: Oh Hell No!, TV) May Wexler Anthony C. Ferrante
seriale TV
Rok Tytuł Rola
1993 Kobiety Hollywood (Hollywood Women) w roli samej siebie
1998 Wind on Water Ciel Connolly
1999 The Drew Carey Show w roli samej siebie
2000 Sprawy rodzinne 2 (Family Law) Camille Weller
Królowa miecza (Queen of Swords) Mary Rose
2001 Bob – swój chłop (Bob Patterson) w roli samej siebie
Oni, ona i pizzeria (Two Guys, a Girl and a Pizza Place) Susan Bergen
2003 Lucky Joan
2003-05 Siódme niebo (7th Heaven) Pani Kinkirk
2005 Byle do przodu (Still Standing) Pani Rose Grundy
2006 Fashion House: Kobiety na krawędzi (Fashion House) Maria Gianni
2012 Chuck w roli samej siebie
CSI: Kryminalne zagadki Miami (CSI: Miami) Joanna Toring

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Bo Derek Actor. TV Guide. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  2. ↑ Bo Derek. Listal. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  3. ↑ Bo Derek. MYmovies. [dostęp 2016-11-25]. (wł.).
  4. ↑ Bo Derek - Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2016-11-25]. (węg.).
  5. ↑ Personalidade: Bo Derek (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2016-11-25]. (port.).
  6. ↑ Bo Derek - What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2019-11-25]. (ang.).
  7. ↑ Bo Derek Biography (1956-). Film Reference. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  8. ↑ Bo Derek - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-11-25]. (rum.).
  9. ↑ Bo Derek. Turner Classic Movies. [dostęp 2016-11-25].
  10. ↑ Hal Erickson: Bo Derek Biography. AllMovie. [dostęp 2019-11-25]. (ang.).
  11. ↑ Bo Derek Awards. AllMovie. [dostęp 2016-11-25].
  12. ↑ Bo Derek (20 de Novembro de 1956). Filmow. [dostęp 2016-11-25]. (port.).
  13. ↑ Bo Derek. TV.com. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  14. ↑ Bo Derek Magazines. FamousFix. [dostęp 2021-08-08]. (ang.).
  15. ↑ Bo Derek Awards. FamousFix. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  16. ↑ Grażyna Stachówna, Władcy wyobraźni. Sławni bohaterowie filmowi, Kraków 2006, s. 175.
  17. ↑ Connie Rusk (2017-12-23): Tanya Roberts, 62, proves she’s still every inch the Bond Girl as she shows off her incredibly smooth complexion for luxury spa day... more than three decades on from A View to a Kill role. „Daily Mail”. [dostęp 2018-01-13]. (ang.).
  18. ↑ Bo Derek. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  19. ↑ Alexander Robertson (2016-02-26): 'I STILL don't forgive myself!'. „Daily Mail”. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  20. ↑ John Derek, 71, Actor Known As Wife's Svengali, Is Dead. „The New York Times”. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  21. ↑ Jacqueline Cutler (2016-02-26): Bo Derek ashamed she broke up Linda Evans and John Derek. „New York Daily News”. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  22. ↑ John Derek (1926-1998). Find A Grave Memorial. [dostęp 2016-11-25]. (ang.).
  23. ↑ Marc Malkin: Bo Derek Looks Back on Her Career, Past Relationships and Acting With Trump. „Variety”, 14 sierpnia 2020. [dostęp 2021-08-09]. (ang.).
  24. ↑ Rebecca Davison (2018-09-06): Bo Derek, 61, and her Sex And The City star beau John Corbett, 57, cosy up at Fight Night event in Florence. „Daily Mail”. [dostęp 2018-11-10]. (ang.).
  25. ↑ Ally Mauch: Surprise! John Corbett and Bo Derek Wed Last Year: 'After 20 Years We Decided to Get Married'. „People”, 3 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Złota Malina dla najgorszej aktorki
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bo_Derek&oldid=70826441”