iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://pl.wikipedia.org/wiki/Antônio_Carlos_Gomes
Antônio Carlos Gomes – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Antônio Carlos Gomes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antônio Carlos Gomes
ilustracja
Gomes w 1882
Pseudonim

Campinas

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1836
Campinas

Data i miejsce śmierci

16 września 1896
Belém

Zawód

kompozytor

Antônio Carlos Gomes (ur. 11 lipca 1836 w Campinas, zm. 16 września 1896 w Belém) – brazylijski kompozytor pochodzenia portugalskiego. Autor popularnych oper uznawany za twórcę brazylijskiej szkoły narodowej[1].

W jego twórczość brak jest większych związków z brazylijską muzyką ludową. Utwory fortepianowe (m.in. marsze i walce) i pieśni, ale również modinhas utrzymane są w stylistyce salonowej. Opery Il Guarany (jej uwertura traktowana była jako drugi hymn państwowy[1][2]) i Lo Schiavo mimo wykorzystania przez twórcę z motywów muzyki brazylijskich Indian oraz czarnoskórych niewolników zostały przekształcone „w duchu obiegowej stylistyki europejskiej”. Odwrotem od tego miała być opera Fosca (uznawana za jego największe dzieło), która nie zdobyła uznania publiczności, stąd kompozytor napisał drugą jej wersję[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego pierwszym nauczycielem muzyki był ojciec, który pełnił funkcję lokalnego kapelmistrza. W 1859 rozpoczął naukę kompozycji u J. Gianniniego w konserwatorium w Rio de Janeiro, podczas której został zachęcony do pisania oper w stylu włoskim. Sukcesy w tej dziedzinie sprawiły, iż otrzymał od cesarza Piotra II stypendium, które pozwoliło mu rozpocząć w 1865 naukę w Mediolanie u Laura Rossiego. Popularność we Włoszech opery Il Guarany (Giuseppe Verdi uznał ją za „dzieło geniusza”[3]) sprawiła, że zamieszkał w tym kraju na wiele lat. W tym czasie jego dzieła wystawiane były również w Brazylii, do której odbył w 1880 podróż przez Recife i Salvador. Jej efektem było stworzenie opery Lo Schiavo, której tematyka dotyczy brazylijskiego niewolnictwa. Upadek cesarstwa doprowadził do utraty przez Gomesa pozycji cesarskiego protegowanego. Zmarł niedługo po objęciu kierownictwa nad uczelnią muzyczną w Belém[1].

Lista oper

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1]:

Tytuł Autor libretta Miejsce premiery Data premiery
A noite do Castelo Fernando Reis Rio de Janeiro 1861
Joanna de Flandres Salvador de Mendonça Rio de Janeiro 1862
Se sa minga Antonio Scalvini Mediolan 1867
Nella luna ? Treść komórki 1868
Il Guarany Antonio Enrico Scalvini, Carlo d'Ormeville wg O Guarani José de Alencara Mediolan 1870
Fosca Antonio Ghislanzoni
  • pierwsza wersja: Mediolan
  • druga wersja: Mediolan
  • pierwsza wersja: 1873
  • druga wersja: 1878
Salvator Rosa Antonio Ghislanzoni Genua 1874
Maria Tudor Emilio Praga wg Victora Hugo Mediolan 1879
Lo Schiavo Rodolfo Raravicini Rio de Janeiro 1889
Condor Mario Canti Mediolan 1891

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]