Ain Kaalep
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
językoznawca, tłumacz, poeta, pisarz |
Odznaczenia | |
Ain Kaalep (ur. 4 czerwca 1926 w Tartu, zm. 9 czerwca 2020 tamże[1]) – estoński językoznawca, poeta, pisarz i tłumacz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczył się w gimnazjum w Tartu. Ochotniczo służył w fińskim pułku piechoty, w związku z czym 1946–1947 był więziony przez radzieckie władze okupacyjne[2]. W 1956 ukończył studia na Uniwersytecie w Tartu (studia z zakresu języków ugrofińskich)[3]. Następnie pracował na uniwersytecie, zajmując się tłumaczeniami. Zajmował się też filologią klasyczną. Od 1989 do 2001 był redaktorem naczelnym czasopisma „Akademia”. W 2002 został profesorem sztuk wyzwolonych na Uniwersytecie w Tartu. Pisał klasyczne w formie i refleksyjno-intelektualne wiersze, m.in. Samarkandi vihik (Samarkandzki zeszyt, 1962), Järvemaastikud (Jeziorne pejzaże, 1968), Klaasmaastikud (Szklane pejzaże, 1971), Kuldne Aphrodite ja teisi luuletusi (Złota Afrodyta i inne wiersze, 1986). Pisał również opowiadania i sztuki, m.in. Jumalatosin (Ojciec chrzestny, 2008), Minu silmad ja sinu silmad (Moje oczy i twoje oczy, 1965). Tłumaczył poezję światową od starożytności po współczesność (Peegelmaastikud - Lustrzane pejzaże, t. 1–2, 1976–1980), głównie z języka niemieckiego, francuskiego i hiszpańskiego na estoński. Przetłumaczył dzieła m.in. Sofoklesa, Goethego, Villona, Baudelaire'a, Hessego, Manna, Vallejo, Garcii Lorki, Pessoa, Hikmeta, Préverta, Dürrenmatta, Frischa, Paza, Eicha i innych. Opublikował zbiory esejów krytycznoliterackich Maavallast ja maailmakirjandusest (Maavalla i literatura światowa, 1984) i Kolm Lydiat (1997). Był członkiem Kongresu Estońskiego, a także Zgromadzenia Konstytucyjnego. Był honorowym obywatelem Elvy. W 1996 został odznaczony Orderem Herbu Państwowego III klasy. Otrzymał też wiele nagród literackich, m.in. nagrody im. Jaana Krossa (2010).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 94-aastasena suri Ain Kaalep. delfi.ee. [dostęp 2020-06-13]. (est.).
- ↑ Suri Ain Kaalep | Kirjandus | ERR [online], kultuur.err.ee [dostęp 2020-06-13] (est.).
- ↑ Ain Kaalep 1926 – 2020 – Estonian World Review [online], eesti.ca [dostęp 2020-06-13] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kaalep Ain, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-06-11] .