Agramatyzm

Agramatyzm – rodzaj afazji ruchowej objawiający się zaburzeniami mowy polegającymi na naruszaniu formy gramatycznej wypowiadanych słów^[1]^[2].

Pojęcie agramatyzmu zaproponowane zostało przez Adolfa Kussmaula w 1887 roku: miało ono służyć wyjaśnieniu stanu niemożności formułowania gramatycznych zdań. Obecnie agramatyzm uważany jest za jeden z objawów afazji Broki (zob. Paul Broca).

Objawy agramatyzmu określane są jako agramatyzmy. Mogą one przybierać różny charakter i stopień nasilenia^[3]. Polegają one na nieuwzględnianiu w mowie form odmiany wyrazów, braku wzorca słuchowego wyrazów, wypowiadaniu słów w niewłaściwej formie gramatycznej. Sposób wyrażania może przyjmować postać mowy telegraficznej^[4]^[3].

Zobacz też

Przypisy

↑ Antoni Prusiński: Neurologia praktyczna. Wyd. III. Warszawa: Wydawnictwa Lekarskie PZWL, 2006, s. 149. ISBN 83-200-3125-7.
↑ Stuart Sutherland: The International Dictionary of Psychology. Wyd. II. New York: Crossroads, 1996, s. 14. ISBN 0-8245-2509-4. (ang.).
↑ ^a ^b JozefJ. Mistrík JozefJ., Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 56, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
↑ Jak rozwija się umiejętność mówienia. [dostęp 2015-02-23].

[prus-1] Antoni Prusiński: Neurologia praktyczna. Wyd. III. Warszawa: Wydawnictwa Lekarskie PZWL, 2006, s. 149. ISBN 83-200-3125-7.

[int-2] Stuart Sutherland: The International Dictionary of Psychology. Wyd. II. New York: Crossroads, 1996, s. 14. ISBN 0-8245-2509-4. (ang.).

[jm-3] JozefJ. Mistrík JozefJ., Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 56, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).

[tel-4] Jak rozwija się umiejętność mówienia. [dostęp 2015-02-23].

[1]

[2]

[3]

[4]