Abazyni

Abazyni
абаза
	; Abazyni
Populacja	50 tys.
Miejsce zamieszkania	Rosja: 34 800; Turcja: 10 000; Armenia: 400
Język	abazyński
Religia	sunnizm
	Multimedia w Wikimedia Commons

Abazyni, Abazowie, Abazyjczycy, Abazyńczycy (abaz. абаза, abaza; ros. абазины, abaziny) – rdzenna ludność (grupa etniczna) północnego Kaukazu, blisko spokrewniona z Czerkiesami. Zamieszkują północne stoki Kaukazu, głównie w Karaczajo-Czerkiesji (ok. 27,5 tys. osób), a także w niewielkich grupach w Adygei w okolicach Kisłowodzka. Około 60% to ludność wiejska^[2].

Ogólną liczbę Abazynów zamieszkujących Federację Rosyjską ocenia się na ok. 33 tys. osób (dane ze spisu w 1989). Niewielkie grupy zamieszkują także Turcję, Syrię, Jordanię i Liban (w sumie około 11 tysięcy osób), dokąd wyemigrowali w połowie XIX wieku, w okresie wojen kaukaskich (1817–1864)^[2].

Abazyni posługują się językiem abazyńskim, należącym do grupy abchasko-adygejskiej języków kaukaskich^[2].

Pod względem etnograficznym Abazyni dzielą się na dwie grupy: Tapanta i Szkaraua. Wyznają przede wszystkim islam sunnicki^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Abaza. Ethnologue. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Obyczaje, języki, ludy świata. Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN, 2007, s. 7. ISBN 83-01-14874-8.

[h-1] Abaza. Ethnologue. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).

[obyczaje...-2] Obyczaje, języki, ludy świata. Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN, 2007, s. 7. ISBN 83-01-14874-8.

[1]

[2]