sinus

Occitan

Etimologia

Del latin sinus « corba, replec »

Prononciacion

/ˈsinys/, /ˈsinys/ França (Bearn) : escotar « sinus »

Sillabas

si|nus

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sinus	sinuses
[ˈsinys]	[ˈsinyzes]

zenit masculin

Los sinuses paranasals. (1)

La foncion sinus. (2)

1. (anatomia) Cavitat irregulara d'unes òsses, d'unes canals. Se dich subretot de las cavitats dels òsses del crani.
2. (matematicas) Foncion trigonometrica egala al respècte de la longor del costat opausat a un angle donat per aquela de l’ipotenusa de tot triangle rectangle bastit sus aquel angle.

Derivats

• arc sinus
• cosinus
• sinusal
• sinusoíd
• sinusoïdal

Parents

• sinuós

Traduccions

alemand: Sinus (de), Nasennebenhöhle (de), Nebenhöhle (de) anglés: sinus (en) (anatomia), sine (en) (matematicas) basc: catalan: sinus (ca)

espanhòl: seno (es) francés: sinus (fr) italian: seno (it) portugués: seno (pt)