irreal

Occitan

Etimologia

De real amb lo prefix «-in»

Prononciacion

/ireˈal/, /ireˈal/

Lengadocian : escotar « irreal »

Sillabas

i|rre|al

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	irreal	irreals
	[ireˈal]	[ireˈals]
Femenin	irreala	irrealas
	[ireˈalo̞]	[ireˈalo̞s]

irreal (lengadocian)

1. Qu’es pas real, qu'es illusòri.
2. (per iperbòla) Que sembla èsser sortit de la realitat.
3. (filosofia) Qu’existís pas qu’a l’estat d’invencion imaginativa o de concepcion logica.
4. (gramatica) Se ditz del mòde subjontiu.

Variantas dialectalas

• irreau (provençau), (gascon)

Antonims

• real

Derivats

• irrealitat

Traduccions

alemand: unwirklich (de) anglés: unreal (en) basc: catalan: irreal (ca)

espanhòl: irreal (es) francés: irréel (fr) italian: irreale (it) portugués: irreal (pt)

Catalan

Etimologia

De real amb lo prefix «-in»

Prononciacion

/ireˈal/, /ireˈal/

Sillabas

i|rre|al

Adjectiu

irreal masculin o femenin, (plurals: irreals)

1. irreal ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De real amb lo prefix «-in»

Prononciacion

/ireˈal/, /ireˈal/

Sillabas

i|rre|al

Adjectiu

irreal masculin o femenin, (plurals: irreales)

1. irreal ^(oc)

Portugués

Etimologia

De real amb lo prefix «-in»

Prononciacion

Portugal /iʀjˈaɫ/, /iʀjˈaɫ/

Brasil /iɦiˈaw/, /iɦiˈaw/, /ixiˈaw/, /ixiˈaw/

Sillabas

i|rre|al

Adjectiu

irreal masculin o femenin, (plurals: irreais)

1. irreal ^(oc)