Eocèn

L'Eocèn es una epòca geologica de la Tèrra, la segonda del periòde Paleogèn en l'Èra cenozoïca. Compren lo temps entre la fin del Paleocèn (fa 55,8 ± 0,2 milions d'ans) e lo començament de l'Oligocèn (fa 33,9 ± 0,1 milions d'ans). Lo nom d'Eocèn, definit pel britanic Charles Lyell, proven dels mots grècs eos (ἠώς, 'alba') e kainos (καινός, 'nòu'), en fasent referéncia a l'aparicion dels òrdres modèrns de mamifèrs pendent aquesta epòca. Coma per fòrça autres periòdes geologics, los estrats que delimitan aqueste periòde son plan identificat, e mai qu'aguèssen pas pogut èsser datats amb totala precision.

Paleografia

Pendent aquesta epòca se formèron qualques unas de las cadenas de montanhas mai importantas del mond, coma los Alps o Imalaia

Clima

Pendent aquesta epòca aguèron luòc de cambiaments climatics importants coma lo maximal termic del Paleocèn-Eocèn, qu'aumentèt la temperatura de la planeta e marquèt lo començament d'aquesta epòca geologica, l'eveniment Azolla, un refrescament global que provoquèt las primièras glaciacions, L'Antartida comencèt lo periòde entornejat de bòsques tropicals, e o acabèt amb l'aparicion de las primièras calòtas polaras. Existisson una multitud de jaciments paleontologics en divèrses luòcs del mond que confirman aquestes faches, coma lo jaciment de Messel, en Alemanha, o la Formacion Green River, en America del Nòrd.

Vida animala

Las ausèls predominavan sus tèrŕa e los primièrs cetacèus comencèron son desvolopament en mar. En mai, l'espècia de sèrp mai granda qu'a existit data de l'Eocèn, e se produsiguèt una granda expansion e diversificacion de las formigas. D'eveniments d'escantiment massís coma la Grande Coupure, que marca la fin de l'Eocèn.