verbieden

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
verbieden	verbiedend
verbod	verboden

Uitspraak

• Geluid:  verbieden    (hulp, bestand)
• IPA: /vɛɾ.'bi:.dǝ(n)/, /vǝɾ.'bi:.dǝ(n)/

Woordafbreking

• ver·bie·den

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘door een gebod ontzeggen’ voor het eerst aangetroffen in 1236
• Afgeleid van bieden met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verbieden	verbood	verboden
klasse 2	volledig

Werkwoord

verbieden

1. een bepaalde handeling strafbaar stellen.

   • De toegang is voor onbevoegden streng verboden. 

   ▸ Er is wel een oplossing volgens professor Bongers. Mensen moeten het regenwoud met rust laten. Het aansteken van branden moet dus verboden worden. Nu wordt er bijna niet gecontroleerd. Er moet dus ook beter gecontroleerd worden. Maar Bongers denkt dat de president van Brazilië dat niet gaat doen.

   ▸ Van lieverlede werd hij echter beschouwd als de 'vriend der kinderen'. In Nederland leest men over het St. Nicolaasfeest voor het eerst in het jaar 1360. De koorknaapjes in Dordrecht kregen er vrij voor. In optocht trokken zij door de stad en bedelden, met een smekend gebaar, hun bisschopsgeld bij elkaar. Maar in de zeventiende eeuw werd dit verboden!

Vertalingen

    1. een bepaalde handeling strafbaar stellen   

Duits: verbieten (de), untersagen (de) Engels: prohibit (en), forbid (en) Frans: interdire (fr), défendre (fr) Noors: bannlyse (no), forby (no) Nynorsk: bannlyse (nn), forby (nn)

Papiaments: proibí Roemeens: a interzice (ro) Russisch: заказывать (ru) заказать (ru) Spaans: prohibir (es), interdecir (es), proscribir (es)

Gangbaarheid

• Het woord verbieden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verbieden" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.