ego

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ego    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈeɣo / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• ego

Woordherkomst en -opbouw

• [1] via Engels ego van Latijn ego, in de betekenis van ‘ik-gevoel’ aangetroffen vanaf 1843
• [2] uit het werk van de Zwitserse 20e eeuwse psycholoog C.G. Jung

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ego	ego's
verkleinwoord	egootje	egootjes

Zelfstandig naamwoord

het ego o

1. (psychologie) gevoel van eigenwaarde

   • De grote salarisverhoging was heel goed voor haar ego. 
   • De jonge honkballer had een veel te groot ego. 

   ▸ Het was alsof er meerdere mensen in mijn hoofd meeliepen, iedere stem met een eigen motivatie: soms vanuit mijn ego, soms vanuit mijn verstand en soms vanuit pure angst. Zo alleen was ik dus eigenlijk niet.

2. (psychologie) In de jungiaanse psychologie de organisatie van het bewustzijn waardoor de persoonlijkheid haar identiteit verkrijgt

Verwante begrippen

• [2] ik
• [2] Ik

Hyponiemen

• [1] (intensivering) superego

Afgeleide begrippen

   

ego-integriteit ego-psychologie egocentriciteit egocentrisch egocentrisme egocratie egodocument egomaan egosurfen egotisme egotist egotrip egoïsme egoïst

Verwante begrippen

• ik-activiteit, ik-betrokken
• [2] superego

Vertalingen

    1.   

Spaans: ego (es) m, yo (es) m

Gangbaarheid

• Het woord ego staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ego" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Latijn

	enkelvoud	meervoud
nominatief	ego	nōs
accusatief	mē
genitief	mei	nostri
datief	mihi	nōbis
ablatief	mē

Persoonlijk voornaamwoord

ĕgo

1. ik (nominatief van de eerste persoon enkelvoud)