iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://nl.wikipedia.org/wiki/Viercontinentenkampioenschap_kunstschaatsen_2014
Viercontinentenkampioenschap kunstschaatsen 2014 - Wikipedia Naar inhoud springen

Viercontinentenkampioenschap kunstschaatsen 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Viercontinentenkampioenschap is een jaarlijks terugkerend evenement in het kunstschaatsen dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie (ISU) voor deelnemers uit landen buiten Europa, namelijk van de vier continenten Afrika, Amerika, Azië en Oceanië.

De editie van 2014 was het zestiende "4CK" dat werd georganiseerd. De wedstrijden vonden plaats van 22 tot en met 25 januari in Taipei, de hoofdstad van Taiwan. Het was de tweede keer dat dit evenement in Taiwan plaatsvond, in 2011 was Taipei ook gaststad voor deze kampioenschappen.

Het evenement stond kort voor de Olympische Winterspelen (6-20 februari) op de kalender. Mede hierdoor lieten vooral de toppers het toernooi aan hun voorbij gaan.

Medailles waren er te verdienen in de traditionele onderdelen: mannen individueel, vrouwen individueel, paarrijden en ijsdansen.

Programma
woensdag
22 januari
donderdag
23 januari
vrijdag
24 januari
zaterdag
25 januari
IJsdansen korte kür vrije kür Gala
Paren korte kür vrije kür
Mannen korte kür vrije kür
Vrouwen korte kür vrije kür

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]

Alle ISU-leden uit Afrika, Amerika, Azië en Oceanië hadden het recht om maximaal drie startplaatsen per categorie in te vullen. Deze regel is afwijkend ten opzichte van de overige ISU kampioenschappen waarbij extra startplaatsen kunnen worden verdiend door de prestaties van de deelnemers in het voorgaande jaar.

Vijftien landen schreven dit jaar deelnemers in voor dit toernooi. Zij vulden het aantal van 72 startplaatsen in. Alleen de Verenigde Staten vulde de maximale mogelijkheid van twaalf startplaatsen in. Hongkong maakte zijn rentree en Maleisië debuteerde op het "4CK".

(Tussen haakjes het aantal startplaatsen; respectievelijk: mannen, vrouwen, paren, ijsdansen)

Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (3-3-3-3)
Vlag van Canada Canada (3-3-2-3)
Vlag van China China (3-3-2-3)
Vlag van Japan Japan (3-3-0-1)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (3-3-0-1)
Vlag van Australië Australië (3-1-0-1)
Vlag van Filipijnen Filipijnen (3-1-0-0)
Vlag van Taiwan Taiwan (3-1-0-0)
Vlag van Kazachstan Kazachstan (2-0-0-1)
Vlag van Mexico Mexico (0-1-0-1)
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan (1-0-0-1)
Vlag van Hongkong Hongkong (1-0-0-0)
Vlag van India India (0-1-0-0)
Vlag van Maleisië Maleisië (1-0-0-0)
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika (0-1-0-0)

Medailleverdeling

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen won Takahito Mura voor de eerste keer de titel, het was ook zijn eerste podiumplaats. Het was de zesde Japanse titel, Takeshi Honda (1999, 2003), Nobunari Oda (2006) en Daisuke Takahashi (2008, 2011) veroverden de andere vijf. Zijn landgenoot Takahiko Kozuka nam de tweede plaats in, hij stond voor de tweede keer op het erepodium, in 2009 werd hij derde. De Chinees Song Nan op plaats drie behaalde zijn eerste medaille.

Bij de vrouwen veroverde Kanako Murakami haar eerste titel. Het was haar tweede podiumplaats, in 2013 werd ze derde. Voor Japan was het de negende titel, Fumie Suguri (2001, 2003 en 2005), Yukina Ota (2004), Mao Asada (2008, 2010, 2013) en Miki Ando (2011) veroverden de eerste acht. Haar landgenote Satoko Miyahara op plaats twee en de Chinese Li Zijun behaalden beide hun eerste medaille op het "4CK".

Bij de paren behaalde het paar Sui Wenjing / Han Cong bij hun tweede deelname hun tweede titel op dit kampioenschap, de eerste werd in 2012 behaald. Het was de twaalfde titel voor China. De drie paren Shen Xue / Zhao Hongbo (3x), Pang Qing / Tong Jian (5x) en Zhang Dan / Zhang Hao (2x) veroverden de eerste tien. De Amerikaanse koppels Tarah Kayne / Daniel O'Shea en Alexa Scimeca / Chris Knierim, respectievelijk als tweede en derde geëindigd, behaalden hun eerste medaille.

Bij het ijsdansen stonden net als bij de vorige vijftien edities enkel Amerikanen en Canadezen op het erepodium. Het paar Madison Hubbell / Zachary Donohue behaalden hun eerste titel. Voor Donohue was het ook zijn eerste medaille. Voor Hubbell was het haar tweede, in 2010 won ze de bronzen medaille met haar broer Keiffer. Het was de negende titel voor de Verenigde Staten. De paren Naomi Lang / Peter Tchernyshev (2000, 2001), Tanith Belbin / Benjamin Agosto (2004, 2005, 2006) en Meryl Davis / Charlie White (2009, 2011, 2013) veroverden de acht eerdere titels. Het Canadese paar Piper Gilles / Paul Poirier op plaats twee en het Amerikaanse paar Alexandra Aldridge / Daniel Eaton op plaats drie behaalde hun eerste medaille.

Onderdeel Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Japan Takahito Mura Vlag van Japan Takahiko Kozuka Vlag van China Song Nan
Vrouwen Vlag van Japan Kanako Murakami Vlag van Japan Satoko Miyahara Vlag van China Li Zijun
Paren Vlag van China Sui Wenjing / Han Cong Vlag van Verenigde Staten Tarah Kayne / Daniel O'Shea Vlag van Verenigde Staten Alexa Scimeca / Chris Knierim
IJsdansen Vlag van Verenigde Staten Madison Hubbell / Zachary Donohue Vlag van Canada Piper Gilles / Paul Poirier Vlag van Verenigde Staten Alexandra Aldridge / Daniel Eaton

Van de 29 ingeschreven mannen uit twaalf landen namen er 27 deel aan dit kampioenschap. Negen mannen namen voor de eerste keer deel. Met zijn zevende deelname nam de Kazach Abzal Rakimgaliev het vaakst deel.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Takahito Mura (2) Vlag van Japan 242.56 84.21 (1) 158.35 (2)
Zilver Takahiko Kozuka (4) Vlag van Japan 236.38 76.85 (4) 159.53 (1)
Brons Song Nan (5) Vlag van China 236.09 78.71 (3) 157.38 (3)
4 Denis Ten (5) Vlag van Kazachstan 226.37 76.34 (5) 150.03 (4)
5 Richard Dornbush (3) Vlag van Verenigde Staten 224.44 82.13 (3) 142.31 (7)
6 Joshua Farris Vlag van Verenigde Staten 221.00 74.85 (7) 146.15 (5)
7 Guan Jinlin (4) Vlag van China 214.26 71.06 (9) 143.20 (6)
8 Adam Rippon (4) Vlag van Verenigde Staten 213.20 72.90 (8) 140.30 (8)
9 Jeremy Ten (3) Vlag van Canada 208.51 75.21 (6) 133.33 (11)
10 Nam Nguyen Vlag van Canada 204.69 68.17 (10) 136.52 (10)
11 Elladj Balde (2) Vlag van Canada 201.45 64.33 (13) 137.12 (9)
12 Christopher Caluza (3) Vlag van Filipijnen 191.21 67.84 (11) 123.37 (13)
13 Misha Ge (4) Vlag van Oezbekistan 188.41 65.26 (12) 123.15 (14)
14 Lee June-hyoung (2) Vlag van Zuid-Korea 184.14 57.65 (19) 126.49 (12)
15 Abzal Rakimgaliev (7) Vlag van Kazachstan 184.13 62.25 (15) 121.88 (15)
16 Wang Yi Vlag van China 179.52 61.13 (17) 118.39 (16)
17 Keiji Tanaka Vlag van Japan 178.91 62.61 (14) 116.30 (17)
18 Chih-I Tsao Vlag van Taiwan 166.73 51.12 (22) 115.61 (18)
19 Lee Dong-won Vlag van Zuid-Korea 166.73 61.16 (16) 105.57 (19)
20 Brendan Kerry (4) Vlag van Australië 163.37 59.00 (18) 104.37 (20)
21 David Kranjec (2) Vlag van Australië 156.50 52.36 (20) 104.14 (21)
22 Jordan Ju (4) Vlag van Taiwan 152.46 52.17 (21) 100.29 (22)
23 Julian Zhi Jie Yee Vlag van Maleisië 137.56 49.29 (24) 88.27 (24)
24 Maverick Eguia (2) Vlag van Filipijnen 136.99 46.74 (24) 90.25 23)
Alleen korte kür
25 Jui-Shu Chen Vlag van Taiwan 46.13 (25)
26 Ronald Lam Vlag van Hongkong 45.59 (26)
27 Andrew Dodds Vlag van Australië 42.19 (27)
- Kim Jin-seo Vlag van Zuid-Korea t.z.t.
- Michael Christian Martinez Vlag van Filipijnen t.z.t.

Er namen 21 vrouwen uit elf landen aan het kampioenschap deel. Tien vrouwen debuteerden op het "4CK". Met hun zevende deelname waren Crystal Kiang, Amelie Lacoste en Lejeanne Marais degenen die het vaakst aan dit kampioenschap deelnamen.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Kanako Murakami (3) Vlag van Japan 196.91 64.73 (1) 132.18 (1)
Zilver Satoko Miyahara Vlag van Japan 186.53 60.27 (4) 126.26 (2)
Brons Zijun Li (2) Vlag van China 181.56 62.84 (3) 118.72 (3)
4 Haruko Imai (3) Vlag van Japan 175.40 62.72 (3) 112.68 (6)
5 Courtney Hicks Vlag van Verenigde Staten 169.99 56.36 (7) 113.63 (4)
6 Kim Hae-jin Vlag van Zuid-Korea 166.84 57.48 (5) 109.36 (7)
7 Alaine Chartrand Vlag van Canada 165.19 52.14 (15) 113.05 (5)
8 Samantha Cesario Vlag van Verenigde Staten 164.87 57.40 (6) 107.47 (8)
9 Park So-youn Vlag van Zuid-Korea 162.71 55.91 (8) 106.80 (9)
10 Mirai Nagasu (2) Vlag van Verenigde Staten 159.78 55.39 (9) 104.39 (10)
11 Zhang Kexin (3) Vlag van China 157.57 54.49 (12) 103.08 (11)
12 Amelie Lacoste (7) Vlag van Canada 156.17 55.19 (10) 100.98 (12)
13 Veronik Mallet Vlag van Canada 154.03 55.08 (11) 98.95 (13)
14 Brooklee Han (2) Vlag van Australië 150.17 52.55 (14) 97.62 (14)
15 Zhao Ziquan Vlag van China 142.32 53.82 (13) 88.50 (16)
16 Kim Tae-kyung Vlag van Zuid-Korea 132.84 38.91 (18) 93.93 (15)
17 Alisson Krystle Perticheto Vlag van Filipijnen 114.95 47.81 (16) 67.14 (19)
18 Ami Parekh (2) Vlag van India 110.66 41.10 (17) 69.56 (18)
19 Reyna Hamuj (4) Vlag van Mexico 110.26 32.49 (21) 77.77 (17)
20 Crystal Kiang (7) Vlag van Taiwan 103.26 36.30 (19) 66.96 (20)
21 Lejeanne Marais (7) Vlag van Zuid-Afrika 98.93 32.62 (20) 66.31 (21)

Er namen zeven paren uit drie landen deel aan het kampioenschap. Vijf paren debuteerden op dit kampioenschap, waaronder Alexa Scimeca en Chris Knierim die zich vorig jaar vooraf hadden teruggetrokken. Mervin Tran nam in 2010, 2011 en 2012 deel met Narumi Takahashi. Tran was ook diegene die met zijn vierde deelname het vaakst deel nam.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Sui Wenjing (2)
Han Cong (2)
Vlag van China 212.40 75.26 (1) 137.14 (1)
Zilver Tarah Kayne
Daniel O'Shea
Vlag van Verenigde Staten 181.45 62.05 (3) 119.40 (2)
Brons Alexa Scimeca
Chris Knierim
Vlag van Verenigde Staten 170.35 66.04 (2) 104.31 (4)
4 Haven Denney
Brandon Frazier
Vlag van Verenigde Staten 167.10 58.57 (4) 108.53 (3)
5 Natasha Purich
Mervin Tran (4)
Vlag van Canada 147.80 49.57 (7) 98.23 (5)
6 Margaret Prudy
Michael Marinaro
Vlag van Canada 139.99 51.97 (5) 88.02 (7)
7 Wang Wenting (2)
Zhang Yan (2)
Vlag van China 139.95 49.98 (6) 89.97 (6)

Er namen vijftien paren uit negen landen deel aan het kampioenschap. Acht paren maakte hun debuut op het kampioenschap. Hieronder twee deelnemers die met een nieuwe partner deelnamen. Daryn Zhunussov nam in 2012 deel met Cortney Mansour en Viktor Kovalenko nam in 2012 en 2013 deel met Anna Nagornyuk. Met hun zevende opeenvolgende deelname nam het Australische paar Danielle O'Brien / Gregory Merriman het vaakst aan dit kampioenschap deel.

# naam (deelname) land punten korte
kür
vrije
kür
Goud Madison Hubbell (3)
Zachary Donohue (2)
Vlag van Verenigde Staten 158.25 61.05 (2) 97.20 (1)
Zilver Piper Gilles (2)
Paul Poirier (4)
Vlag van Canada 153.71 62.38 (1) 91.33 (2)
Brons Alexandra Aldridge
Daniel Eaton
Vlag van Verenigde Staten 144.95 57.65 (3) 87.30 (3)
4 Kharis Ralph (2)
Asher Hill (2)
Vlag van Canada 137.03 53.97 (4) 83.06 (4)
5 Nicole Orford (2)
Thoms Williams (2)
Vlag van Canada 133.42 53.73 (5) 79.69 (6)
6 Lynn Kriengkrairut
Logan Giulietti-Schmitt
Vlag van Verenigde Staten 130.05 49.55 (6) 71.74 (5)
7 Danielle O'Brien (7)
Gregory Merriman (7)
Vlag van Australië 121.44 44.16 (10) 80.50 (5)
8 Zhang Yiyi
Wu Nan
Vlag van China 116.34 44.60 (9) 71.74 (8)
9 Wang Shiyue
Liu Xinyu
Vlag van China 115.66 46.81 (7) 68.85 (9)
10 Yura Min
Timothy Koleto
Vlag van Zuid-Korea 111.23 45.12 (8) 66.11 (10)
* Zhao Yue
Liu Chang
Vlag van China 99.84 41.45 (13) 58.39 (12)
11 Emi Hirai (2)
Marien dela Asuncion (2)
Vlag van Japan 99.82 44.11 (11) 55.71 (13)
12 Ksenia Korobkova
Daryn Zhunussov (2)
Vlag van Kazachstan 98.79 39.80 (13) 58.99 (11)
13 Pilar Maekawa Moreno (2)
Leonardo Maekawa Moreno (2)
Vlag van Mexico 97.11 43.22 (12) 53.89 (14)
14 Elizaveta Tretiakov
Viktor Kovalenko (3)
Vlag van Oezbekistan 91.76 35.68 (14) 56.08 (12)
* Later uit uitslag gehaald vanwege doping gebruik door Liu Chang.