iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://nl.wikipedia.org/wiki/Hautacam
Hautacam - Wikipedia Naar inhoud springen

Hautacam

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hautacam
Plaats in Frankrijk Vlag van Frankrijk
Hautacam (Frankrijk)
Hautacam
Situering
Departement Hautes-Pyrénées (65)
Gemeente Beaucens
Coördinaten 42° 58′ NB, 0° 0′ WL
Website www.hautacam.com
Foto's
Portaal  Portaalicoon   Frankrijk

Hautacam is een wintersportoord in de Pyreneeën. De plaats ligt in de gemeente Beaucens, departement Hautes-Pyrénées in de regio Occitanie. Het wintersportstation is nabij Argelès-Gazost en Lourdes en ligt op een middelhoge hoogte van 1.560 meter. Het station is ontwikkeld in 1972 door promotor Jean Labouly. Het langlaufgebied dateert uit 1990.

Zes keer is de klim naar Hautacam opgenomen geweest in de Ronde van Frankrijk als finishplaats. De klim begint in Argelès-Gazost (465 m), het is dan 15,8 km naar de top van Hautacam (1560 m). De Hautacam heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,8%.

Ronde van Frankrijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Hautacam werd voor het eerst opgenomen in de Ronde van Frankrijk van 1994.

1994: Leblanc win, Indurain versterkt leiding

[bewerken | brontekst bewerken]

De rit van 263 km van Cahors naar de Hautacam was de eerste bergrit van deze editie. Klassementsleider Miguel Indurain versterkte zijn leidende positie door de concurrentie op grotere achterstand te rijden. Alleen de Fransman Luc Leblanc kon de Spanjaard volgen en wist uiteindelijk zelfs de rit te winnen.

1996: 'Danish dynamite'

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1996 beëindigde Bjarne Riis op de Hautacam het de heerschappij van Miguel Indurain, door op de klim naar Hautacam op ongekende wijze toe te slaan: op de klim liet hij eerst zich terugzakken om zijn concurrenten te 'monsteren', waarna hij tot drie keer toe demarreerde en achtereenvolgens alle concurrenten (Jevgeni Berzin, Abraham Olano, Indurain en Richard Virenque) het nakijken gaf. Deze veelbesproken prestatie - Riis was tot dan toe geen uitgesproken klimmer - die hem de bijnaam 'Danish Dynamite' opleverde kwam in een ander licht te staan toen duidelijk werd dat Riis grootschalig Erytropoëtine (EPO) had gebruikt, welk gebruik hij in 2007 bekende. De spectaculaire metamorfose van Riis van volger tot topklimmer werd met deze wetenschap achteraf het tot de verbeelding sprekende schoolvoorbeeld van EPO-gebruik in de jaren'90.

2000: Armstrong

[bewerken | brontekst bewerken]

In navolging van Riis reed Lance Armstrong in 2000 zijn concurrentie op minuten - naar achteraf, in 2012, bleek, eveneens met gebruik van EPO. In slecht weer was de ritzege echter niet voor Armstrong. De Spanjaard Javier Otxoa wist na een vroege vlucht op de slotklim uit de greep van de Amerikaan te blijven.

2008: wederom geen onbesproken winnaar

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 was het een ware triomftocht voor Saunier Duval want Leonardo Piepoli en Juan José Cobo Acebo (beiden van Saunier Duval) kwamen tezamen over de streep. Later werd Piepoli wel betrapt op doping. Doordat Piepoli gediskwalificeerd werd, komt de rit op naam van zijn ploeggenoot.

In 2014 kwam Vincenzo Nibali solo in de gele trui als eerste over de streep, zijn vierde etappeoverwinning in deze door hem gewonnen tour.

In 2022 stond de Hautacam als slotklim geprogrammeerd in de 18e etappe op 21 juli. Op deze slotlklim bracht Sepp Kuss (Jumbo-Visma) zijn ploeggenoot Jonas Vingegaard en diens concurrent in het algemeen klassement Tadej Pogačar tot bij de nog enig overgebleven vluchter van het eerste uur Wout van Aert (Jumbo-Visma). Als gevolg van het kopwerk van Van Aert moest Pogačar lossen en won Vingegaard de etappe en de bolletjestrui. Vingegaard versterkte zijn leidende positie in het algemene klassement.

Jaar Etappe Winnaar Nationaliteit
1994 11 Luc Leblanc Vlag van Frankrijk Frankrijk
1996 16 Bjarne Riis Vlag van Denemarken Denemarken
2000 9 Javier Otxoa Vlag van Spanje Spanje
2008 10 Juan José Cobo Vlag van Spanje Spanje
2014 18 Vincenzo Nibali Vlag van Italië Italië
2022 18 Jonas Vingegaard Vlag van Denemarken Denemarken