Того

Тогоанска Република
Тогоанска Република; République Togolaise
Знаме	Coat of Arms
	Гесло: "Travail, Liberté, Patrie" (француски); "Работа, Слобода, Татковина";
	Химна: Salut à toi, pays de nos aïeux (француски); "Поздрав за тебе, земјо на нашите предци";
	Местоположба на Того
Главен град; (и најголем)	Ломе; 6°7′N 1°13′E / 6.117° СГШ; 1.217° ИГД
Службен јазик	француски
Демоним	Тогоанци (Тогоанец/Тогоанка)
Уредување	Република
Независност
Површина
Население
БДП (ПКМ)	проценка за 2007 г.
БДП (номинален)	проценка за 2007 г.
ИЧР (2013)	▲ 0.473; низок · 166та
Валута	ЦФА франк (XOF)
Часовен појас	GMT (UTC+0)
НДД	.tg
Повик. бр.	228

Того (француски: Togo) или официјално Тогоанска Република (République Togolaise) — држава во Западна Африка. Того се граничи со Гана на запад, Бенин на исток и со Буркина Фасо на север. На југ државата излегува на Атлантскиот Океан преку Гвинејскиот Залив каде се наоѓа и главниот град Ломе. Вкупната површина на Того изнесува 57.000 км² со вкупно население од околу 6,7 милиони жители.

Того е тропска, потсахарска држава која е зависна од земјоделството со клима која е погодна за истото. Службен јазик во Того е францускиот јазик, но се зборуваат уште многу други јазици. Околу половина од населението живее во сиронаштија со 1.25 американски долари на ден.^[4]

Того својата независност ја стекнало од Франција во 1960 година.^[5] Во 1967 година, Гнасинбе Ејадема ја предводел војската и станал претседател на Того. До неговата смрт во 2005 година, тој бил африкански водач кој најдолго бил на таа функција, со период како претседател од 38 години.^[6]

Историја

За предколонијалниот период од историјата на денешен Того има малку информации. Познато е дека во период од 11 век и 16 век на овие простори живееле или минувале различни племиња. Поголемиот број од нив живееле или се населувале по бреговите. Во текот на XVIII век Того бил колонизиран од страна на Данска. По колонизацијата, населението било главно користено за трговија со робови. Того заедно со соседните региони бил познат под името “Робски брег“. Во 1884 година бил подпишан договор според кој Германија ги зазела териториите на Того под своја контрола, и како германски протекторат останал до крајот на Првата светска војна. Германски Того вклучувал територии од денешна Гана. По Версајскиот договор, Того станал француска колонија. Кон 1950-тите, африканските земји започнале да се припремаат за деколонизација. Француски Того успеал да издвои независност во 1960 година.^[5] Во 1963 година билизвршен државен удар во кој бил убиен претседателот Сулванус Олимпио. Во 1967 година, Гнасинбе Ејадема ја предводел војската и станал претседател на Того. До неговата смрт во 2005 година, тој бил африкански водач кој најдолго бил на таа функција, со период како претседател од 38 години.^[6]

Географија и клима

Того е мала и тесна западноафриканска држава. Таа граничи со Гана на запад, Бенин на исток и со Буркина Фасо на север. На југ државата излегува на Гвинејскиот Залив, односно Атлантскиот Океан.

Северниот дел од земјата е карактеристичен по своите савани, додека централниот дел од земјата е претежно ридско-планински. Исто како и северниот, така и јужниот дел е претежно со савани, додека пак приморјето е богато со лагуни и мали заливи. Вкупната површина на земјата е 56.785 km2 со густина на население од 98 жители на метар квадратен. Порано, регионот бил познат како Тоголанд.

Климата на Того е тропска со просечна температура од 27 степени целзиусови на брегот или 30 степени целзиусови во северните предели. Како резултат на тоа, климата е сува со тропски савани.

Политички систем

Политиките на Того се во рамките на претседателска република. Претседателот на Того е шеф на државата и шеф на владата. Извршната власт е во рацете на владата, додека законодавната е поделена помеѓу владата и собранието. Того е повеќепартиски систем со регуларни избори за претседател.

Административна поделба

Того, административно, е поделено на 5 региони, кои пак се поделени на 30 префектури и една општина.

Стопанство

Економијата не Того е доста зависна од трговијата и земјоделството, сектори кои вработуваат околу 65% од вкупното работоспособно население. Од извозот, 40 % заземаат памукот, кафето и какаото. Того е држава која може сама да произведе храна за населението кога природните услови се поволни. Во индустрискиот сектор, ископувањето фосфат не е веќе главна дејност бидејќи економијата се осврнала кон извоз на цемент во околните држави. Того е регионален комерцијален и трговски центар, со постојано промовирање за странски инвестиции.

Население, јазик и религија

Со население од 6.619.000 во 2009 година, Того е 107 држава во светот според бројот на население. Поголемиот дел од населението живее во рурални предели, односно 65% од населението.

Во Того живеат 40 различни етнички групи, од кои најбројни се Еве на југот од земјата и се 46% од населението. Во средината на земјата живеат Котоколи и Чамба, етничката група Кабје живее на север. Помали етнички групи се Мина, Моси и Аџа и потомци на Европејци кои живеат во државата.

Околу 29% од населението се Христијани, 20% се Муслимани и 51% се припадници на локални религии.^[7] Службен јазик во државата е францускиот јазик.

Христијани - 2,635,110
Муслимани - 844,200
Без Религија - 373,860
Народна Религија - 2,146,680
Други - 36,180

Верници во Того

Христијани			43,70 %
Муслимани			14,00 %
Без Религија			6,20 %
Народна Религија			35,60 %
Други			0,60 %

Култура

Културата на Того е доста богата поради различноста на етничките групи кои придонесуваат за тоа. Најмногу влијание се чувствува од етничките групи Еве, Мина, Тем, Чамба и Кабре. Иако има толку многу етнички групи, службен јазик е францускиот, но се зборуваат и јазиците на веќе споменатите етнички групи.

Половина од населението на Того негува традиционални религиски и културни вредности, иако другата половина се христијани или муслимани.

Наводи

↑ Rulers.org - September 2008
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 „Togo“. International Monetary Fund. Посетено на 2008-10-09.
↑ „2014 Human Development Report Summary“ (PDF). United Nations Development Programme. 2014. стр. 21–25. Посетено на 27 јули 2014.
↑ Human Development Indices, Table 3: Human and income poverty, p. 35. Посетено на 1 June 2009
↑ ^5,0 ^5,1 According to CIA world factbook on Togo: https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/to.html Архивирано на 31 август 2020 г.
↑ ^6,0 ^6,1 "Obituary: Gnassingbe Eyadema". (2005, February 5). BBC News. Retrieved May 22, 2007.
↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2020-08-31. Посетено на 2010-03-02.

Користена литература

Schnee, Dr. Heinrich, (former Governor of German East Africa), German Colonization, Past and Future - the Truth about the German Colonies, George Allen & Unwin, London, 1926.
Bullock, A.L.C., Germany's Colonial Demands, Oxford University Press, 1939.
BBC News Country Profile - Togo
Godfrey Mwakikagile, Military Coups in West Africa Since The Sixties, Huntington, New York: Nova Science Publishers, Inc., 2001.
Bordalo, Adriano A. Savva-Bordalo, Joana. The Quest for Safe Drinking Water: An Example From Guine-Bissau (West Africa). Water Research. Vol. 41. Iss. 13. Jul 2007. p. 2978-86.
Hirsch, Dean. Bringing "Water of Life" to Africa. Fund Raising Management. Feb 1989. p. 24 (3 pp.).
Mihindu-Ngoma, Prosper. Clean Water at Low Cost. World Health. Geneva: Jul 1992. p. 27 (1 pp.).
Smith, Craig C. Rural boreholes and wells in Africa-economics of construction in hard rock terrain. American Water Works Association. Journal. Denver: Aug 2003. Vol. 95, Iss. 8, p. 100.

Поврзано

Надворешни врски

Повеќе за Togo на збратимените проекти на Википедија
	Дефиниции и преводи на Викиречник ^?
	Податотеки на Ризницата ^?
	Образовни ресурси на Викиуниверзитет ^?
	Новинарски известувања на Викивести ^?
	Мисли на Викицитат ^?
	Изворни текстови на Викиизвор ^?
	Прирачници на Викикниги ^?
^?	Информации за патување во Википатување ^? ^?