iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: https://mk.wikipedia.org/wiki/Кортни_Лав
Кортни Лав — Википедија Прејди на содржината

Кортни Лав

Од Википедија — слободната енциклопедија
Кортни Лавe
Кортни Лав во 2014
Роден(а)Кортни Мишел Харисон
9 јули 1964(1964-07-09) (60 г.)
Сан Франциско, Калифорнија, САД
Други имињаКортни Родригес[1]
Кортни Менели[1]
Кортни Лав Кобејн
Занимање
  • Пејачка
  • музичар
  • текстописец
  • актерка
Активен период1981–денес
Сопружник
ДецаФренсис Бин Кобејн

Кортни Мишел Лав [б 1] (моминско Харисон; родена на 9 јули 1964 година) е американска пејачка, гитаристка, текстописец и актерка. Била активна во алтернативната и гранџ музиката во 1990-тите, а нејзината кариера трае четири децении. Се прославила како главен вокал и ритам гитарист на алтернативниот рок бенд Hole, кој го основала во 1989 година. Голем публицитет стекнала со нејзиниот брак со фронтменот од Нирвана, Курт Кобејн. Во 2020 година, NME ја прогласил за една од највлијателните пејачки во алтернативната музика во последните 30 години.

Живот и кариера

[уреди | уреди извор]

1964–1982: Детство и образование

[уреди | уреди извор]

Кортни Мишел Харисон е родена на 9 јули 1964 година во Сан Франциско.[3] Кортни Лав има кубанско, англиско, германско, ирско и велшко потекло. Од следните бракови на мајка ѝ, Лав има две помали полусестри, тројца помлади полубраќа (од кои едниот починал во детството) и еден посвоен брат. [3] [4]

Кортни Лав детството го поминала во Хејт-Ешбери, Сан Франциско, додека нејзините родители не се развеле во 1970.[5] [6] Во 1970 година, со мајка ѝ се преселила во руралната заедница Маркола, Орегон[4] каде што мајка ѝ се премажила со учителот Френк Родригес, кој законски ја посвоил Кортни.[4] Кортни посетувала училиште во Монтесори во Јуџин, Орегон.[7] [8] На деветгодишна возраст, еден психолог забележал дека покажува знаци на аутизам.[9] [7] [3]

Во 1972 година, мајка ѝ се развела од Родригес, и повторно се омажила за спортскиот новинар Дејвид Менели и се преселиле во Нелсон, Нов Зеланд.[3] Кортни се запишала на колеџот за девојки во Нелсон,[10] но набрзо била избркана поради недолично однесување.[7] Во 1973 година, Керол ја испратила Кортни назад во Портланд, Орегон,[9] за да ја одгледа нејзиниот поранешен очув и други семејни пријатели.[11] [12] На 14-годишна возраст, Лав била уапсена за кражба во стоковна куќа во Портланд [13] и била задржана во младинскиот поправен дом Хилкрест во Салем. [14] Додека била во Хилкрест, почнала да слуша музика од Пети Смит, Runaways и Pretenders, кои подоцна ја инспирирале да основа свој бенд.[15] Кон крајот на 1979 променила неколку згрижувачки семејства,[16] [7] по што целосно се отуѓила од нејзината мајка.[17] Во 1980, Кортни Лав поминала два месеци во Јапонија каде што работела како топлес танчерка, но била депортирана и ѝ бил одземен пасошот.[7] Се вратила во Портланд и почнала да работи во стриптиз клуб,[18] [19] каде што го зела презимето Лав (Love) за да го скрие својот идентитет; а подоцна го усвоила Лав како свое презиме.[4] Работела чудни работи, како на пример диџеј во геј диско.[7] Лав рекла дека ѝ недостигаат социјални вештини,[20] но ги научила додека посетувала геј клубови и поминувала време со траветисти.[7] Во овој период, се запишала на Државниот универзитет во Портланд, и почнала да студира англиски јазик и филозофија.[7]

Во 1981 година, Кортни наследила пари што ѝ го оставиле баба ѝ дедо ѝ по мајка, кои ги искористила за да замине во Даблин каде што живеел нејзиниот биолошки татко.[7] Таму на Тринити колеџот два семестри посетувала курсеви по теологија.[7] [21] Во Даблин, Кортни Лав го запознала музичарот Џулијан Коуп.[5] На Коуп му се допаднала Лав и ѝ понудил да седи во неговиот дом во Ливерпул во негово отсуство.[5] Отпатувала за Лондон, каде ја пречекал нејзиниот пријател и иден колега од бендот, Робин Барбур, од Портланд.[7] Потсетувајќи се на понудата од Коуп, Лав и Барбур се преселиле во домот на Коуп заедно со неколку други уметници.[5] [7][7]

Во јули 1982 г., Кортни Лав се вратила во САД.[5] Кон крајот на 1982 година, присуствувала на концертот на Faith No More во Сан Франциско и ги убедила членовите да ѝ дозволат да им се придружи како пејачка.[15] [22] Групата снимила материјал со Лав како вокал, но ја отпуштил поради тоа што бендот сакал „машка енергија“.[15] Кортни Лав повторно почнала да работи како еротска танчерка, прво во Тајван, а потоа во Хонгконг.[7] [23] Според кажувањата на Лав, таа првпат користела хероин додека работела во Хонгконг, бидејќи мислела дека е кокаин.[7] Додека сè уште била издрогирана, богат машки клиент побарал од неа да замине со него на Филипините и ѝ дал пари за да купи нова облека.[7] Таа ги искористила парите за да купи авионска карта за САД.[7]

1983–1987: Рани музички проекти и филм

[уреди | уреди извор]

На 19-годишна возраст, преку мајката на нејзиното тогашно момче, Кортни Лав се вработила во студиото Парамаунт како чистачка на одделот за гардероба.[24] Потоа, се вратила во Портланд, каде што со нејзините пријатели Урсула Вер и Робин Барбур работела на краткотрајни музички проекти.[9] По средбата со Кет Бјеланд во ноќниот клуб Сатирикон во 1984 г., заедно ја формирале групата Pagan Babies.[15] Во јуни 1985 се преселиле во Сан Франциско каде што им се придружиле басистката Џенифер Финч и тапанарот Џенис Танака.[25] Групата свирела на неколку хаус журки и снимила едно демо од 4 песни, а кон крајот на 1985 се распаднала. [18] [25] Кортни заминала за Минеаполис каде што работела како промотор на концерти а потоа се вратила во Калифорнија.[8]

A woman posed for a photo staring into the camera
Кортни Лав во филмот Straight to Hell, 1986 година

Откако одлучила повеќе да се насочи на актерство, Кортни Лав се запишала на Уметничкиот институт во Сан Франциско [26] и студирала филм кај експерименталниот режисер Џорџ Кучар,[27][28] а се појавила во еден од неговите кратки филмови, Клуб Ватикан.[29][30][31] Таа посетувала и експериментални театарски курсеви во Оукленд, каде била подучувана од Вупи Голдберг.[32] Во 1985 година, Лав поднела снимка на аудицијата за улогата на Ненси Спунген во биографскиот филм Сид Вишос - Сид и Ненси (1986), и добила мала споредна улога.[33][34] По снимањето на Сид и Ненси во Њујорк, работела на едно шоу на Тајмс Сквер и сквотирала во социјалниот центар ABC No Rio и Pyramid Club во Ист Вилиџ.[35] [7] Истата година, Кокс ѝ ја доделил главната улога во неговиот филм Директно во пеколот (1987),[36] шпагети вестерн со Џо Страмер, Денис Хопер и Грејс Џонс во главните улоги, снимен во Шпанија во 1986 година.[7] Филмот бил слабо оценет од критичарите,[37] но го привлекол вниманието на Енди Ворхол кој ја повикал Кортни Лав да глуми во епизода од Енди Ворхоловите Петнаесет минути.[38] Таа, исто така, се појавила на музичкото видео на Рамонс од 1988 година за „I Wanna Be Sedated“, како невеста меѓу десетиците гости на забавата. [39] [40]

Кортни Лав ја напуштила својата актерска кариера во 1988 година и продолжила да работи како стриптизерка во Орегон, каде што била препознаена од клиентите во еден бар во малиот град МекМинвил. [15] Ова ја поттикнало Лав да се изолира, и се преселила во Енкориџ каде што живеела три месеци а за да ги плати сметките работела во стриптиз-клуб што го посетуваат локални рибари.[41]

1988–1991: Почетоците на Hole

[уреди | уреди извор]
Woman in dress playing guitar, with a man in background
Кортни Лав на настап со Hole, 1989 година

Кон крајот на 1988 година, Кортни Лав научила да свири гитара и се преселила во Лос Анџелес,[41] каде објавила оглас во еден локален музички весник: „Сакам да основам бенд. Врз мене влијаеа Биг Блек, Соник Јут и Флитвуд Мек.“[7] Во 1989 година, на Лав и се придружиле гитаристот Ерик Ерландсон; басистката Лиза Робертс, нејзината соседка; и тапанарката Керолин Ру, која ја запознала на концерт на Гвар.[42] Кортни Лав бендот го нарекла Hole по реченица од Медеја од Еврипид [43] („Има дупка што пробива право низ мене“) и разговор во кој нејзината мајка ѝ рекла дека не може да живее „со дупка што минува низ неа“. [11] На 23 јули 1989 година, во Лас Вегас Лав се омажила за вокалот на Leaving Trains Џејмс Мореланд; бракот бил поништен истата година.[44] Подоцна изјавила дека Мореланд бил травестит и дека се венчале „на шега“. [7] По формирањето на Hole, Лав и Ерландсон имале романтична врска која траела повеќе од една година.[45]

Во почетните фази на Hole, Лав продолжила да работи во стриптиз клубови низ Холивуд[7] и заштедила пари за да купи опрема за бендот и комбе за турнеи,[46] а во тоа време вежбала во холивудско студио кое ѝ го позајмиле Red Hot Chili Peppers.[47] Hole првиот концерт го имала во ноември 1989 во рок клуб во централен Холивуд.[7] Нивниот деби-сингл, „Retard Girl“, бил издаден во април 1990 година.[8] Hole се појавила на насловната страница на Flipside, панк фанзин со седиште во Лос Анџелес.[42] На почетокот од 1991 година, го издале својот втор сингл, " Dicknail ".[48]

Првиот студиски албум на Hole, Pretty on the Inside бил објавен во септември 1991 година.[49]

Pretty on the Inside добил генерално позитивен критички прием од инди и панк-рок критичарите [7] и од Spin бил прогласен за еден од 20-те најдобри албуми на годината. Феминистичката наклонетост на албумот навела многумина да го означат бендот како дел од движењето riot grrrl.[50] Бендот за да ја поддржи плочата направил турнеја за поддршка на плочата, како предгрупа на Mudhoney во Европа; и Smashing Pumpkins во Соединетите Американски Држави.

За време на турнејата, Кортни Лав накратко се забавувала со фронтменот на Smashing Pumpkins, Били Корган [41] а потоа со фронтменот на Нирвана, Курт Кобејн.[51] Според Лав, таа за прв пат го запознала Кобејн на концерт на Dharma Bums во Портланд, [52] [41] Некаде кон крајот на 1991 година, Лав и Кобејн повторно се запознале преку Џенифер Финч, една од долгогодишните пријатели на Лав и поранешни колешки од бендот.[52] [41] Лав и Кобејн во 1992 година станале пар.[53][54]

1992-1995: Брак со Курт Кобејн, Живеј низ ова и пробив

[уреди | уреди извор]

Набргу по завршувањето на турнејата за Pretty on the Inside, Лав се омажи за Кобејн на плажата Ваикики во Хонолулу, Хаваи, на 24 февруари 1992 година.[55] Таа носеше фустан од сатен и тантела порано во сопственост на актерката Френсис Фармер, а Кобејн носел карирани пижами.[7] За време на бременоста на Лав, Hole ја снимил насловната нумера за „Over the Edge“ посветена на Wipers, и го снимиле нивниот четврти сингл, „Beautiful Son“, издаден во април 1993 година. На 18 август, во Лос Анџелес се на парот им се родило единственото дете, ќерката Френсис Бин Кобејн. Тие се преселиле во Карнејшн, Вашингтон, а потоа и во Сиетл.[56] [7]

Првото големо медиумско појавување на Кортни Лав било во септември 1992 година кога магазинот Vanity Fair објавил статија за Курт Кобејн насловена како „Чудна Љубов“. [41] Кобејн станал многу популарен по големиот успех на албумот од Нирвана Nevermind.[57] Претходната година, Лав и Кобејн станале зависни од хероин; магазинот ги прикажал во лошо светло, наведувајќи дека Лав била зависна од хероин за време на бременоста.[41] Одделот за деца и семејство од Лос Анџелес го истражувала случајот, а старателството на Френсис привремено ѝ било доделено на сестрата на Кортни Лав, Џејми.[7] Лав тврдела дека погрешно ја цитирале и дека се откажала од хероин во текот на првиот триместар, веднаш откако открила дека е бремена.[41] [58] Лав подоцна рекла дека статијата имала сериозни последици за нејзиниот брак и менталната состојба на Кобејн,[15] [41] [59] наведувајќи дека тоа било фактор за неговото самоубиство две години подоцна.[41] [60]

Woman playing guitar and screaming into microphone
Кортни Лав на настап со Hole во Мелбурн, 1995 година

Во октомври 1993 година, Hole го снимила нивниот втор албум, Live Through This, во Атланта. Албумот бил објавен на 12 април 1994 година, една недела по смртта на Кобејн кој се самозастрелал во заедничкиот дом со Лав во Сиетл, додека таа била на рехабилитација во Лос Анџелес.[15] Следните месеци, Лав ретко се појавувала во јавноста, поминувајќи го времето во нејзиниот дом со пријателите и членовите на семејството. Посмртните останки на Кобејн биле кремирани, а неговата пепел Лав ја поделила на делови; некои ги чувала во плишано мече, а некои во урна.[61] Во јуни 1994 година, отишла во будистичкиот манастир Намгјал во Итака, Њујорк и будистичките монаси церемонијално ја благословиле неговата пепел. Друг дел бил измешан со глина и од неа биле направени спомен-скулптури.[61] На 16 јуни 1994 г., басистката на Hole, Кристен Фаф, починала од предозирање со хероин во Сиетл.[62] За следната турнеја на бендот, Лав ја повикала канадската басистка Мелиса Ауф дер Маур.[11]

Live Through This имал комерцијален и критички успех, [63] [64] добил платинест RIAA сертификат во април 1995 година и добил бројни критички признанија.[39] Успехот на плочата задно со самоубиството на Кобејн на Кортни Лав и донел голем публицитет, и во 1995 година новинарката Барбара Волтерс ја ставила на списокот на 10 најфасцинантни луѓе. [7] Истовремено, нејзиното непредвидливо однесување на сцената и разните правни проблеми за време на светската турнеја на Hole од 1994 до 1995 година ја зголемиле нејзината медиумска присутност.[65]

Во јануари 1995 година, Лав била уапсена во Мелбурн затоа што го попречила летот на Квантас откако се скарала со стјуардеса.[66] На 4 јули 1995 година, на фестивалот Лолапалуза во Џорџ, Вашингтон, Лав фрлила запалена цигара кон музичарката Кетлин Хана а потоа ја удрила со тупаница во лице, тврдејќи дека Хана се пошегувала на сметка на нејзината ќерка. Обвинителството ја прогласило за виновна за напад и била осудена на посетување часови за управување со гнев.[67][68] Во ноември 1995 година, обвинителството го отфрлило случајот кога двајца тинејџери ја тужеле Лав за наводно удирање со тупаници за време на концерт на Hole во Орландо во март 1995 година.[69] Подоцна Лав рекла дека малку се сеќава на 1994-1995 година,[47] бидејќи користела големи количини хероин и рохипнол во тоа време.[47] [15]

1996–2002: Успех како актерка

[уреди | уреди извор]

По завршувањето на светската турнеја на Hole во 1996 година, Кортни Лав повторно почнала да се занимава со актерство, прво во мали улоги во биографскиот филм за Жан-Мишел Баскијат Баскијат и драмата Feeling Minnesota (1996),[7] а потоа во главна улога како сопруга на Лери Флинт, Алтеа во филмот од Милош Форман од 1996 година, познат како „Народот против Лери Флинт. Кортни Лав завршила со рехабилитацијата и на инсистирање на Форман престанала да користи хероин.[70] [23] За нејзината изведба добила номинација на Златен глобус за најдобра актерка,[7] и награда од Њујоршките филмски критичари за Најдобра споредна женска улога.[71] Во овој период, Лав се појавила во рекламните кампањи за Версаче [72][73] и во пробивот на Vogue Italia.[74] По објавувањето на Народот против Лери Флинт, таа се забавувала со нејзиниот колега Едвард Нортон, со кого останала до 1999 година [75][76]

Кон крајот на 1997 година, Hole ги објавила компилациите My Body, the Hand Grenade и The First Session, на кои се наоѓал претходно снимен материјал. Во септември 1998 година, Hole го издала својот трет студиски албум, Celebrity Skin, кој се одликувал со остар моќен поп звук кој бил во спротивност со нивните претходни панк нумери.[77] Лав рекла дека била под влијание на Нил Јанг, Флитвуд Мек и My Bloody Valentine при компонирањето на албумот. [78] Фронтменот на Smashing Pumpkins, Били Корган, се јавува како ко-текстописец на неколку песни. <i id="mwA1M">Celebrity Skin</i> бил добро прифатен од критичарите; Ролинг Стоун го нарече „пристапен, огнен и интимен - најчесто истовремено ... обична плоча со гитара која е сѐ само не обична.“ Celebrity Skin бил на врвот на листите за „Најдобар на годината“ од Spin и The Village Voice.[39] Биле номинирани за три Греми награди на 41-та церемонија.[79]

Во 1999 година, Лав ја добила наградата Орвил Х. Гибсон за најдобар женски рок гитарист.[80] Тогаш, глуми како партнерка на Џим Кери во биографскиот филм за Енди Кауфман Човекот на Месечината (1999), а потоа имала улога на сопругата на Вилијам С. Бароуз, Џоан Волмер во Beat (2000) заедно со Кифер Сатерленд.[81] Лав била избрана да ја толкува главната улога во научно-фантастичниот хорор филм од Џон Карпентер, Духовите од Марс, но се повлекла откако го повредила стапалото.[82] Ја тужела поранешната сопруга на нејзиното тогашно момче, Џејмс Барбер, за која Лав тврдела дека ѝ ја нанела повредата прегазувајќи ѝ го стапалото со нејзиното Волво. Следната година, глумела во филмот Џули Џонсон (2001)[83] Потоа добила улога во трилерот „ Заробена “ (2002), заедно со Кевин Бејкон и Шарлиз Терон.[84]

2003–2008: Соло кариера и правни проблеми

[уреди | уреди извор]

Во февруари 2003 година, Лав била уапсена на аеродромот Хитроу поради попречување на летот.[85] Во октомври, била уапсена во Лос Анџелес откако скршила неколку прозорци од домот на нејзиниот продуцент и тогашен партнер Џејмс Барбер, и била обвинета дека била под дејство на контролирана супстанција;[86] ова резултирало со тоа што привремено го изгубила старателството над нејзината ќерка.[87]

По распадот на Hole, Лав започнала да компонира со текстописецот Линда Пери, а во јули 2003 година потпишала договор со Virgin Records.[88] Набргу потоа, во Франција, започнала да го снима својот дебитантски соло албум, America's Sweetheart.[15] Virgin Records го издала America's Sweetheart во февруари 2004 година.[89] Албумот бил продаден во помалку од 100.000 примероци.[39] Лав подоцна изразила жалење за плочата,[90] и дека смета нејзините проблеми со дрогата во тоа време се виновни за слабата продажба.[91]

На 17 март 2004 година, Лав се појави на Шоуто со Дејвид Летерман за да го промовира American's Sweetheart.[92] Го привлекла вниманието на медиумите откако повеќепати ја подигнала кошулата,[93] истрчала пред Летерман и седнала на неговото биро.[92] Неколку часа подоцна, во раните утрински часови на 18 март, Лав била уапсена на Менхетен затоа што наводно удрила фан со држач за микрофон за време на концерт во Ист Вилиџ.[94] Била ослободена за неколку часа и настапила на закажаниот концерт следната вечер.[94] Четири дена подоцна, неколку пати се јавила во Шоуто на Хауард Стерн, и во разговорите со Стерн пренесувани во живо рекла дека немало инцидент и дека на актерката Наташа Лион, која била на концертот, наводната жртва ѝ рекла дека ѝ платиле 10.000 долари за да поднесе лажна тужба за да ја уапсат на Лав.[95][96]

На 9 јули 2004 г., нејзиниот 40-ти роденден, Лав била уапсена затоа што не се појавила на суд за обвиненијата од март 2004 г., и била однесена во болницата Белви, наводно некохерентна, каде што била ставена под 72-часовен надзор. Според полицијата, се сметало дека е потенцијално опасна за себе, но се установило дека е ментално здрава и два дена подоцна била пуштена во установа за рехабилитација.[97][98] Кортни Лав била прогласена за виновна во октомври 2004 година за лошо однесување за инцидентот во Ист Вилиџ.[99]

Woman in corset holding microphone onstage
Кортни Лав на настап во Лондон, 2007 година

Откако Кортни Лав се појавила на комично шоу во кое се потсмевала на Памела Андерсон во август 2005 г., каде се појавила пијана и разбушавена, привлекла дополнително медиумско внимание.[100] Една рецензија вика дека Лав „се однесува како да припаѓа во институција“.[100] Шест дена по емитувањето, Лав била осудена на 28-дневна програма за рехабилитација поради тоа што била под влијание на контролирана супстанција, со што ја прекршила нејзината условна казна. За да избегне затворска казна, ја прифатила дополнителната казна за рехабилитација од 180 дена во септември 2005 година.[101] Во следните интервјуа, Лав рекла дека била зависна од супстанции, како лекови на рецепт, кокаин и крак кокаин.[102][103] Таа рекла дека откако ја завршила рехабилитацијата во 2007 година била постојано трезна и ја навела будистичката практика Сока Гакаи (која ја започнала во 1988 година) [104][105] како составен дел на нејзината трезвеност.[106] [23]

Среде правните проблеми, Лав ја напишала полуавтобиографската манга, Принцезата Аи (јапонски : プリンセス·アイ物語), со Сту Леви, издадена во три тома во Соединетите Американски Држави и Јапонија во периодот од 2004 до 2006 година.[107] [108] Во 2006 година, Лав ги објавила мемоарите, Dirty Blonde, и започнала со снимање на нејзиниот втор соло албум, How Dirty Girls Get Clean.[20] Песните и демо снимките за албумот протекле на интернет во 2006 година, а документарниот филм, Враќањето на Кортни Лав, со детали за изработката на албумот, се емитувал на британската телевизиска мрежа More4 есента истата година.[109]

2009–2012: Повторно обединување на Hole и визуелна уметност

[уреди | уреди извор]
Two women facing an audience, holding microphones
Лав со Пети Шемел на премиерата на Hit So Hard во Музејот на модерна уметност, 2011 година

Во март 2009 г., модната дизајнерка Даун Симоранкир покренала тужба за клевета против Лав во врска со објава на Лав на нејзиниот профил на Твитер,[110] која на крајот била подмирена за 450.000 долари.[111] Во јуни 2009 година, NME објавил статија во која детално го опишува планот на Лав повторно да го обедини Hole и да издаде нов албум, Nobody's Daughter.[112] Nobody's Daughter бил издаден на 27 април 2010 како албум Hole. За новата постава, Лав ги повикала гитаристот Мицко Ларкин, Шон Дејли (бас гитара) и Сту Фишер (тапани). Nobody's Daughter содржи материјали напишани и снимени за незавршениот соло албум на Лав, How Dirty Girls Get Clean, вклучувајќи ги „Pacific Coast Highway“, „Letter to God“, „Samantha“ и „Never Go Hungry“.[113] Албумот претежно бил насочен на бурниот живот на Лав помеѓу 2003 и 2007 година, и имал полиран фолк рок звук и повеќе акустична гитара од претходните албуми на Hole.[114]

Woman with hands on hips, with a guitar, speaking into a microphone
Лав на настап со Hole во Москва, 2011 година

Првиот сингл од Nobody's Daughter „Skinny Little Bitch“ бил објавен за промоција на албумот во март 2010 година. Албумот доби мешани критики.[115] Лав и бендот биле на меѓународна турнеја од 2010 до крајот на 2012 година, промовирајќи ја плочата.[90] Во 2011 година, Лав учествувала во Hit So Hard, документарец за времето кој колегата од бендот Шемел го провел во Hole.[116]

Во мај 2012 година, Лав ја претставила својата прва уметничка колекција во Њујорк со наслов „А таа не е ни убава“,[117] која содржела преку 40 цртежи и слики од Лав.[118][119] Истата година, соработувала со Мајкл Стајп на песната „Рио Гранде“ за албумот на Џони Деп „Son of Rogues Gallery“,[120] а во 2013 година, била ко-текстописец и вокално придонела за албумот на Fall Out Boy, Save Rock and Roll, каде исто така се појавува во спотот на песната.[121]

2013–2015: Враќање кон актерството; тужби за клевета

[уреди | уреди извор]

Откако се откажала од името Hole, настапувајќи како соло изведувач од крајот на 2012 година,[122] Лав пролетта 2013 година се појавила во рекламите за Ив Сен Лоран заедно со Ким Гордон и Ариел Пинк.[123] Лав ја завршила својата соло турнеја низ Северна Америка кон средината на 2013 година.[124]

Во јануари 2014, Лав била повторно тужена за клевета преку интернет од нејзината поранешна адвокатка Ронда Холмс, барајќи отштета од 8 милиони долари.[125] Тоа бил прв случај за наводна клевета на Твитер во историјата на САД која завршил на суд.[126] Поротата, сепак, застанала на страната на Лав.[125] Но тужбата за клевета поднесена од модниот дизајнер Симоранкир во февруари 2014 година, резултираше со тоа што на Лав ѝ било наложено да плати 350.000 долари како надомест.[111]

На 22 април 2014 година, Лав на BBC Radio 6 премиерно ја објавила песната „You Know My Name“ за да ја промовира својата турнеја низ Обединетото Кралство.[127] Во интервју за Би-Би-Си, Лав открила дека таа и поранешниот гитарист на Hole, Ерик Ерландсон се смириле и заедно со поранешната басистка Мелиса Ауф дер Маур и тапанарот Пети Шемел вежбале нов материјал, иако не го потврдила повторното обединување на бендот.[128]

Woman onstage, holding guitar and looking down, smiling
Лав на настап во Вентура, Калифорнија, 2015 година

Лав била избрана да глуми споредна улога во неколку телевизиски серии во текот на 2014 година, како што се сериите Синови на анархијата,[129] Одмазда,[130] и Империја.[131] Песната „Walk Out on Me“, снимена заедно со Лав, била вклучена во албумот Empire: Original Soundtrack from Season 1, кој дебитирал на прво место на Billboard 200.

Во јануари 2015 г., Лав глумела во сценската продукција на Њујорк Сити, Kansas City Choir Boy, „поп опера“ од Тод Алмонд и заедно со него.[132] Во април 2015 година, новинарот Ентони Боза ја тужел Лав, затоа што наводно го прекршила договорот за ко-пишување на нејзините мемоари.[133] Лав настапила како воведен пејач на турнејата од Лана Дел Реј на Западниот брег во мај и јуни 2015 година. Тогаш, Лав го објавила синглот „ Miss Narcissist “.[134] Била избрана и за споредна улога во филмот од Џејмс Франко „Долгиот дом“, заснован на романот од Вилијам Геј. Ова било нејзина прва филмска улога по повеќе од десет години;[135] до 2022 година, филмот сѐ уште не е објавен.[136]

2016 – денес: Мода и следна музика

[уреди | уреди извор]
Лав во 2016 година

Во јануари 2016 година, Лав објавила модна линија во соработка со Софија Аморусо, „Лав, Кортни“, со 18 парчиња што го одразуваат нејзиниот личен стил.[137] Во ноември 2016 година, таа започнала да ја снима пилот програмата „Кошмар на летната ноќ “, антологиска Шекспирова драма, адаптирана за Lifetime.[138] Таа ја глуми Кити Менендез во Менендез: Крвни браќа, биографски телевизиски филм заснован на животите на Лајл и Ерик Менендез, кој премиерно бил прикажан на Lifetime во јуни 2017 година.[139]

Истата година, Лав добила улога во биографскиот филм на Џастин Кели, JT LeRoy.[140] Во март 2018 година, се појавила во музичкото видео за „Tattooed in Reverse“ на Мерлин Менсон,[141] а во април се појавила како судија на Руполовата дрег трка.[142] Во декември, на Лав ѝ била одобрена забрана за приближување на Сем Лутфи, кој бил нејзин менаџер во претходните шест години, поради наводна вербална злоупотреба и вознемирување.[143] Нејзината ќерка Френсис и сестрата Џејми, исто така, добиле забрана за приближување против Лутфи.[143] Во јануари 2019 година, судија од округот Лос Анџелес ја продолжил тригодишната наредба на пет години, наведувајќи ја тенденцијата на Лутфи да „пленува луѓе“.[144]

На 21 ноември 2019 година, Лав ја снимила песната „Mother“, напишана и продуцирана од Лоренс Ротман, како дел од саундтракот за хорор филмот The Turning (2020).[145] Во јануари 2020 година, ја добила наградата икона на наградите <i id="mwBYM">NME</i> ; NME ја опиша како „една од највлијателните пејачки во алтернативната култура во последните 30 години“.[146] Во март 2021 година, Лав потврдила дека била хоспитализирана поради акутна анемија во август 2020 година, и дека целосно закрепнала.[147]

Во август 2022 година, Лав објавила де ги завршила нејзините мемоари, Девојката со најмногу торта, по речиси десетгодишно пишување.[148]

Дискографија

[уреди | уреди извор]

Дискографија со Hole

[уреди | уреди извор]
  • Pretty on the Inside (1991)
  • Live Through This (1994)
  • Celebrity Skin (1998)
  • Nobody's Daughter (2010)

Соло дискографија

[уреди | уреди извор]
  • America's Sweetheart (2004)

Филмографија

[уреди | уреди извор]
  • Сид и Ненси (1986)
  • Право во пеколот (1987)
  • Народот vs. Лери Флинт (1996)
  • 200 цигари (1999)
  • Човек на Месечината (1999)
  • Џули Џонсон (2001)
  • Заробени (2002)

Библиографија

[уреди | уреди извор]
  • Levy, Stu; Love, Courtney (2004). Princess Ai: Destitution. 1. Tokyopop [Japan: Shinshokan]. ISBN 978-1-59182-669-9.
  • Levy, Stu; Love, Courtney (2005). Princess Ai: Lumination. 2. Tokyopop [Japan: Shinshokan]. ISBN 978-1-59182-670-5.
  • Levy, Stu; Love, Courtney (2006). Princess Ai: Evolution. 3. Tokyopop [Japan: Shinshokan]. ISBN 978-1-59182-671-2.
  • Love, Courtney (2006). Dirty Blonde: The Diaries of Courtney Love. Faber & Faber. ISBN 978-0-86547-959-3.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 Brite 1998, стр. 24.
  2. ↑ „Courtney M. Harrison, Born 07/09/1964 in San Francisco County, California“. California Birth Index. California Office of Health Information and Research. Архивирано од изворникот на July 8, 2013. Посетено на July 8, 2013.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Carroll 2005.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Appelo, Tim (October 9, 2006). „Courtney's Family Curse“. Seattle Weekly. Архивирано од изворникот на March 3, 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Haslam, David (May 25, 2020). „Courtney Love in Liverpool: the Scousers who taught the grunge icon how to rock“. The Guardian. Архивирано од изворникот на May 29, 2020. Посетено на May 30, 2020.
  6. ↑ Jung 2010.
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 7,12 7,13 7,14 7,15 7,16 7,17 7,18 7,19 7,20 7,21 7,22 7,23 7,24 7,25 7,26 7,27 7,28 7,29 Brite 1998.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Courtney Love.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Marks 1995.
  10. ↑ Kara, Scott (January 10, 2007). „Courtney Love: Dirty Blonde – The Diaries of Courtney Love“. The New Zealand Herald. Архивирано од изворникот на June 14, 2018.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Reisfeld 1996.
  12. ↑ Error on call to Template:Cite interview: Parameter subject (or last) must be specified
  13. ↑ Iley, Chrissy (October 22, 2006). „Courting disaster“. The Times. Архивирано од изворникот на February 27, 2007.
  14. ↑ Love 2006.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 15,6 15,7 15,8 Behind the Music 2010.
  16. ↑ Ladd-Taylor & Umanski 1998.
  17. ↑ Starr, Karla (January 17, 2006). „Linda Carroll, Unplugged“. Willamette Week. Архивирано од изворникот на June 22, 2020. Посетено на June 19, 2020.
  18. ↑ 18,0 18,1 Evans 1994.
  19. ↑ Sessums, Kevin (June 1995). „Love Child“. Vanity Fair. Архивирано од изворникот на January 12, 2012.
  20. ↑ 20,0 20,1 Yapp 2006.
  21. ↑ Yahoo Staff (October 19, 2011). „Courtney Love receives honorary university award“. Yahoo. Архивирано од изворникот на August 10, 2017. Посетено на May 7, 2016.
  22. ↑ Sutton, Michael. „Courtney Love Biography“. AllMusic. Архивирано од изворникот на September 30, 2018. Посетено на September 29, 2018.
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Roshan 2012.
  24. ↑ Wilson, Eric (November 7, 2010). „Courtney Love: 'I'd Like to be Trusted Again'“. The New York Times. Архивирано од изворникот на April 11, 2021. Посетено на April 11, 2021.
  25. ↑ 25,0 25,1 Garis, Mary Grace (July 9, 2014). „The Evolution of Courtney Love“. Elle. Архивирано од изворникот на September 10, 2016.
  26. ↑ Grow, Kory (May 7, 2012). „Inside Courtney Love's 'And She's Not Even Pretty' Art Exhibit“. Spin. Архивирано од изворникот на October 4, 2015.
  27. ↑ Korn, Jon (September 7, 2011). „Prolific, Profane and Profound: George Kuchar (1942–2011)“. The Bay Citizen. Архивирано од изворникот на December 3, 2013.
  28. ↑ „Rest in peace, George Kuchar“. Harvard Film Archive Collections. Harvard University. September 7, 2011. Архивирано од изворникот на November 22, 2011.
  29. ↑ „Club Vatican (1984)“. Internet Movie Database. Посетено на July 16, 2013.
  30. ↑ Krahn, Angelina (April 8, 2010). „Corruption of the damned: A conversation with George Kuchar“. The A.V. Club. Архивирано од изворникот на November 5, 2013. Посетено на October 31, 2013. Courtney Love and Devendra Banhart appeared in Kuchar's class pictures before they were famous.
  31. ↑ Lamble, David (April 15, 2010). „Beyond the Planet of the Kuchars“. Bay Area Reporter. Архивирано од изворникот на June 29, 2012. Посетено на November 11, 2011.
  32. ↑ Fitzsimons, Amanda (September 21, 2018). „Whoopi Goldberg Really, Really Doesn't Care“. Glamour. Архивирано од изворникот на September 24, 2020. Посетено на May 30, 2020.
  33. ↑ „Courtney Love: Force of Nature“. BBC News Worldwide. February 4, 2003. Архивирано од изворникот на March 6, 2016.
  34. ↑ „It Came From Kuchar“. The A.V. Club. June 15, 2010. Архивирано од изворникот на November 4, 2013.
  35. ↑ Scordelis, Alex (September 1, 2014). „Courtney Love Brings Anarchy to Hollywood“. Paper. Архивирано од изворникот на October 8, 2015.
  36. ↑ Davies 2003.
  37. ↑ IndieWire Staff (March 4, 2011). „Why Alex Cox Returned 'Straight to Hell'“. IndieWire. Архивирано од изворникот на August 27, 2022. Посетено на August 27, 2022.
  38. ↑ The New York Times Staff (February 22, 1991). „Warhol: Where and When“. The New York Times. стр. 9.
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 39,3 Mitchell & Reid-Walsh 2007.
  40. ↑ „Courtney Love blasts UK music scene and slags off 'America's Sweetheart' during Oxford Union speech“. NME. February 13, 2010. Архивирано од изворникот на June 23, 2016.
  41. ↑ 41,00 41,01 41,02 41,03 41,04 41,05 41,06 41,07 41,08 41,09 Yarm 2011.
  42. ↑ 42,0 42,1 Al & Gus (September 1990). „Hole“. Flipside.
  43. ↑ Raphael 1996.
  44. ↑ Apter, Jeff. „Courtney Love: The Life of Love“. NY Rock. Архивирано од изворникот на February 9, 1998.
  45. ↑ Erlandson 2012.
  46. ↑ Lecaro, Lina (August 26, 2013). „Courtney Love Talks About Her L.A. Stripper Days, and Her Brawl with a Weekly Writer“. LA Weekly. Архивирано од изворникот на December 18, 2018.
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 Error on call to Template:Cite interview: Parameter subject (or last) must be specified
  48. ↑ „Hole: Dicknail/Burn Black“. Sub Pop Records. Архивирано од изворникот на March 2, 2016.
  49. ↑ „Sonic Youth: 11/01/90 – Los Angeles, California at The Whiskey“. Sonic Youth Official Website. Архивирано од изворникот на March 17, 2016.
  50. ↑ Bogdanov, Erlewine & Woodstra 2002.
  51. ↑ Cross, Charles (April 5, 2014). „The Moment Kurt Cobain Met Courtney Love“. The Daily Beast. Архивирано од изворникот на June 9, 2017.
  52. ↑ 52,0 52,1 Green 2003.
  53. ↑ McCarthy, James (June 29, 2017). „The night Kurt Cobain and Courtney Love came to Newport - told by the people who were there“. Wales Online. Архивирано од изворникот на October 4, 2018.
  54. ↑ „Kurt Cobain and Courtney Love in Newport“. BBC. July 6, 2010. Архивирано од изворникот на April 10, 2019.
  55. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име encore.
  56. ↑ Seminara, Dave (March 25, 2014). „Chasing Kurt Cobain in Washington State“. The New York Times. Архивирано од изворникот на August 28, 2015.
  57. ↑ Freedland, Jonathan (April 5, 2014). „Kurt Cobain: an icon of alienation“. The Guardian (англиски). Посетено на August 23, 2018.
  58. ↑ Barton, Laura (December 11, 2006). „Love me do“. The Guardian. Архивирано од изворникот на March 4, 2016.
  59. ↑ Raphael 1995.
  60. ↑ Car, Erin (May 26, 2011). „Courtney Love Blames Lynn Hirschberg For Kurt Cobain's Death“. Yahoo!. Архивирано од изворникот на October 8, 2017. Посетено на October 8, 2017.
  61. ↑ 61,0 61,1 Dickinson, Amy (February 1996). „Kurt Cobain's Final Tour“. Esquire.
  62. ↑ Празен навод (help)
  63. ↑ Levy 2005.
  64. ↑ Schippers 2002.
  65. ↑ Strauss, Neil (February 18, 1995). „Critic's Notebook; A Singer Spurns The Role Of Victim“. The New York Times. Архивирано од изворникот на September 27, 2016.
  66. ↑ Ceasar, Jennifer (January 8, 2015). „The 8 worst rock-star airplane freakouts“. New York Post. Архивирано од изворникот на December 21, 2015.
  67. ↑ MTV News Staff (July 9, 1995). „Lollapalooza Back Biting: Thurston Squeals on Courtney“. MTV. Архивирано од изворникот на February 6, 2017.
  68. ↑ Frankel, Daniel (May 29, 1998). „Writer Sues Courtney Love for Alleged Attack“. E! Online. Архивирано од изворникот на February 14, 2019. Посетено на February 13, 2019.
  69. ↑ Salamone, Debbie (November 7, 1995). „Case Against Courtney Love Thrown Out“. Orlando Sentinel. Архивирано од изворникот на June 14, 2018.
  70. ↑ „Milos Forman (The People vs Larry Flynt)“. Industry Central. Архивирано од изворникот на July 9, 2015.
  71. ↑ „The People Vs. Larry Flynt“. Rotten Tomatoes. 2011. Архивирано од изворникот на October 25, 2011. Посетено на November 1, 2011.
  72. ↑ Persad, Michelle (July 9, 2013). „Courtney Love Is Fashion's Biggest Badass“. The Huffington Post. Архивирано од изворникот на March 27, 2017.
  73. ↑ O'Neill, Anne-Marie (November 2, 1998). „Altered States“. People. 50. Архивирано од изворникот на March 17, 2018.
  74. ↑ „Courtney Love“. Vogue Italia. Архивирано од изворникот на June 3, 2016.
  75. ↑ Moran, Caitlin (November 9, 2006). „Love, actually“. The Times. Архивирано од изворникот на March 13, 2007.
  76. ↑ Rush & Molloy (March 14, 2010). „Courtney Love Says Edward Norton is Mediator Between her and Daughter Frances Bean“. New York Daily News. Архивирано од изворникот на November 5, 2013.
  77. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име int.
  78. ↑ Hole et al. 1999.
  79. ↑ „1999 Grammy Awards – The Big Picture“. CNN. February 24, 1999. Архивирано од изворникот на May 14, 2001.
  80. ↑ „Brian Setzer, Courtney Love, John Fogerty, Lisa Loeb Honored at 1999 Gibson Guitar Awards“. MTV. February 24, 1999. Архивирано од изворникот на February 14, 2016.
  81. ↑ Hemmer 2006.
  82. ↑ The Guardian Staff (February 2, 2001). „Will Courtney Love find time for Paula Yates?“. The Guardian. Архивирано од изворникот на May 9, 2014.
  83. ↑ Kowalski, Eileen (July 23, 2001). „Outfest fetes 'G-d,' 'L.I.E.'“. Variety. Архивирано од изворникот на February 2, 2016.
  84. ↑ Holden, Stephen (September 21, 2002). „Trapped (2002) Film Review; When a Perfect Scheme Doesn't Work Perfectly“. The New York Times. Архивирано од изворникот на March 6, 2016.
  85. ↑ BBC Staff (February 5, 2003). „Love blames 'potty mouth' for arrest“. BBC News. Архивирано од изворникот на October 3, 2016.
  86. ↑ Smolowe, Jill (November 3, 2003). „When Love Isn't Enough“. People. Архивирано од изворникот на March 21, 2016.
  87. ↑ Kaufman, Gil (October 24, 2003). „Courtney Love Trades Blows With Kurt Cobain's Mom, Admits to Oxycontin OD“. MTV. Архивирано од изворникот на October 23, 2011. Посетено на May 26, 2011.
  88. ↑ Vineyard, Jennifer (July 11, 2003). „'A Lot of God and a Lot of Sex' on Courtney Love Solo Album“. MTV. Архивирано од изворникот на April 3, 2018.
  89. ↑ „Reviews for America's Sweetheart by Courtney Love“. Metacritic. Архивирано од изворникот на March 15, 2016.
  90. ↑ 90,0 90,1 Bozza, Anthony (April 15, 2010). „Courtney Love's Music Therapy“. The New York Times. Архивирано од изворникот на April 18, 2010.
  91. ↑ McCormick, Neil (April 5, 2014). „Courtney Love interview: 'There will be no jazz hands on Smells Like Teen Spirit'“. The Telegraph. Архивирано од изворникот на October 8, 2015.
  92. ↑ 92,0 92,1 Sanneh, Kelefa (March 20, 2004). „Rock Review; Love Lives Through This, Rasping 'Take Care of Me'“. The New York Times. Архивирано од изворникот на February 10, 2017.
  93. ↑ „Courtney Love Arrested in New York“. MSNBC. March 25, 2004. Архивирано од изворникот на July 2, 2012. Посетено на August 2, 2010.
  94. ↑ 94,0 94,1 Dewan, Shaila K. (March 19, 2004). „From Flashing Letterman to Seeing a Flash of the Badge“. The New York Times. Архивирано од изворникот на March 24, 2018.
  95. ↑ Error on call to Template:Cite interview: Parameter subject (or last) must be specified
  96. ↑ Mercer, Mark (January 25, 2006). „For the week of 3/22/2004 to 3/26/2004“. Marks Friggin. Howard Stern. Посетено на October 3, 2016.
  97. ↑ Chung, Jen (July 10, 2004). „Courtney Love Finally Goes to Bellevue“. The Gothamist. Архивирано од изворникот на October 18, 2011.
  98. ↑ Chonin, Neva (October 25, 2004). „Nothing stops Courtney Love – she's been arrested, hauled off to Bellevue, but she hasn't quit speaking her mind“. San Francisco Chronicle. Архивирано од изворникот на December 8, 2015.
  99. ↑ Tavernise, Sabrina (October 21, 2004). „Courtney Love Enters Plea, and Nobody Else Gets Hurt“. The New York Times. Архивирано од изворникот на August 29, 2015.
  100. ↑ 100,0 100,1 Heffernan, Virginia (August 13, 2005). „Roast of Pamela Anderson – Review“. The New York Times. Архивирано од изворникот на June 14, 2018.
  101. ↑ „Courtney Love sentenced to 180 days in rehab“. Today. September 16, 2005. Архивирано од изворникот на June 14, 2018.
  102. ↑ „Courtney Love Says 'Letterman Years' Were Caused By Cocaine“. MTV. April 28, 2010. Архивирано од изворникот на March 8, 2012.
  103. ↑ Gustini, Ray (May 26, 2011). „Courtney Love Has a Very Clear Memory of Being on Drugs“. The Atlantic. Архивирано од изворникот на April 9, 2018. Посетено на April 9, 2018.
  104. ↑ Sevinc, Bihter (June 23, 2023). „Courtney Love Explains Why She Isn't Worried For Kurt Cobain“. RockCelebrities.net.
  105. ↑ Catarinella, Alex (October 13, 2017). „What Courtney Love Can't Live Without“. New York Magazine.
  106. ↑ US Weekly Staff (June 25, 2013). „Courtney Love: Stop calling me a 'drug freak'“. US Weekly. Архивирано од изворникот на October 1, 2012.
  107. ↑ Balog, Kathy (July 15, 2004). „Courtney Love: Cartoon character“. USA Today. ISSN 0734-7456. Архивирано од изворникот на August 14, 2009.
  108. ↑ Yadao 2009.
  109. ↑ Ulaby, Neda (May 15, 2007). „Rebuilding Courtney Love, One Song at a Time“. NPR. Архивирано од изворникот на September 8, 2016.
  110. ↑ „Simorangkir v. Love“. Digital Media Law Project. Berkman Klein Center for Internet & Society of Harvard Law School. March 26, 2009. Архивирано од изворникот на February 14, 2019. Посетено на February 14, 2019.
  111. ↑ 111,0 111,1 Grebey, James (August 31, 2015). „Courtney Love Pays $350,000 to Settle Twitter-Based Defamation Lawsuit“. Spin. Архивирано од изворникот на January 4, 2016. Посетено на January 29, 2016.
  112. ↑ Martin, Dan (June 17, 2009). „The Return Of Hole – Courtney Love's In-The-Studio Video Diary“. NME. Архивирано од изворникот на October 12, 2012.
  113. ↑ „New releases from Courtney Love, Nick Cave and others“. The Star-Ledger. April 23, 2010. Архивирано од изворникот на September 30, 2018.
  114. ↑ Caldwell, Michael (June 12, 2010). „Nobody's Daughter“. San Diego Reader. Архивирано од изворникот на June 2, 2016.
  115. ↑ „Reviews for Nobody's Daughter by Hole“. Metacritic. Архивирано од изворникот на August 18, 2018.
  116. ↑ Cooper, Leonie (March 24, 2011). „10 Things We Learn About Kurt Cobain And Courtney Love From Hit So Hard“. NME. Архивирано од изворникот на March 4, 2016.
  117. ↑ Cruz, Araceli (May 3, 2012). „An Impromptu Interview With Courtney Love On The Occasion Of Her Debut Art Show“. Архивирано од изворникот на July 9, 2015.
  118. ↑ Yaeger, Lynn (May 1, 2012). „"And She's Not Even Pretty"; Courtney Love's Autobiographical Art Show Opens Tomorrow“. Vogue. Архивирано од изворникот на December 26, 2012.
  119. ↑ Ng, David (April 30, 2012). „Courtney Love attempts her first gallery show“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на June 14, 2018.
  120. ↑ McGovern, Kyle (December 5, 2012). „Johnny Depp Ropes Tom Waits, Courtney Love, Iggy Pop for Pirate-Themed Album“. Spin. Архивирано од изворникот на January 8, 2015.
  121. ↑ Kaufman, Gil (March 22, 2013). „Fall Out Boy Joined By Courtney Love On 'Save Rock And Roll'“. MTV. Архивирано од изворникот на February 21, 2015.
  122. ↑ Marikar, Sheila (January 25, 2013). „In a Cloud of Crazy, Courtney Love Rocks On“. ABC. Архивирано од изворникот на June 14, 2018.
  123. ↑ Alexander, Ella (April 3, 2013). „Saint Laurent Unveils Music Project“. Vogue UK. Архивирано од изворникот на March 4, 2016.
  124. ↑ Adams, Gregory (May 21, 2013). „Courtney Love Extends North American Tour, Adds Vancouver Date“. Exclaim!. Архивирано од изворникот на October 8, 2016.
  125. ↑ 125,0 125,1 Knoll, Corina (January 24, 2014). „Singer-actress Courtney Love wins landmark Twitter libel case“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на June 17, 2016.
  126. ↑ McCoy, Kevin (January 25, 2014). „Courtney Love tweets after Twitter trial win“. USA Today. Архивирано од изворникот на December 19, 2018.
  127. ↑ „Steve Lamacq, 22/04/2014“. BBC Radio 6 Music. BBC. Архивирано од изворникот на November 27, 2018.
  128. ↑ Error on call to Template:Cite interview: Parameter subject (or last) must be specified
  129. ↑ Johns, Nikara (July 8, 2014). „Courtney Love Joins 'Sons of Anarchy' for Final Season“. Variety. Архивирано од изворникот на September 30, 2018.
  130. ↑ Bricker, Tierney (March 11, 2015). „Courtney Love's TV Takeover Continues on Revenge and You Won't Believe Who She's Playing“. E!. Архивирано од изворникот на July 8, 2018.
  131. ↑ O'Connell, Michael (October 23, 2014). „Courtney Love Joins Fox's 'Empire'“. The Hollywood Reporter. Архивирано од изворникот на February 1, 2017.
  132. ↑ Kozinn, Allan (October 2, 2014). „Forget Neterbko. Here's an Opera With Courtney Love“. The New York Times. Архивирано од изворникот на June 14, 2018.
  133. ↑ Garvey, Marianne; Niemietz, Brian; Coleman, Oli; Maresca, Rachel (August 4, 2015). „Courtney Love denies owing biographer Anthony Bozza any money for upcoming book“. New York Daily News. Архивирано од изворникот на December 18, 2015.
  134. ↑ Camp, Zoe (May 18, 2015). „Courtney Love Releases 'Miss Narcissist' on Wavves' Ghost Ramp Label“. Pitchfork. Архивирано од изворникот на December 26, 2018.
  135. ↑ Празен навод (help)
  136. ↑ Serben, Brandy Lynn (2021-12-22). „James Franco speaks on sexual misconduct allegations 4 years later“. MovieWeb (англиски). Посетено на 2022-01-21.
  137. ↑ McKenzie, Lesley (January 14, 2016). „Courtney Love, Sophia Amoruso Fete Their Nasty Gal Collab“. The Hollywood Reporter. Архивирано од изворникот на December 5, 2019. Посетено на April 16, 2020.
  138. ↑ Wagmeister, Elizabeth (November 3, 2016). „Courtney Love Joins Lifetime's Shakespeare Anthology 'A Midsummer's Nightmare'“. Variety. Архивирано од изворникот на October 8, 2017. Посетено на December 9, 2017.
  139. ↑ Wagmeister, Elizabeth (January 31, 2017). „Lifetime Orders Menendez Brothers TV Movie Starring Courtney Love“. Variety. Посетено на March 11, 2017.
  140. ↑ D'Nuka, Amanda (August 1, 2017). „Kelvin Harrison Jr., Courtney Love & James Jagger Board 'JT' Biopic“. Deadline. Посетено на October 4, 2017.
  141. ↑ Празен навод (help)
  142. ↑ Празен навод (help)
  143. ↑ 143,0 143,1 Burks, Tosten (December 18, 2018). „Courtney Love Alleges Ex-Manager Sam Lutfi Told Her to "Choke on Opiates and Die"“. Spin. Архивирано од изворникот на February 14, 2019. Посетено на February 14, 2019.
  144. ↑ Празен навод (help)
  145. ↑ Kerrang! Staff (November 21, 2019). „Listen to Courtney Love's New Song, "Mother," from The Turning Soundtrack“. Kerrang!. Архивирано од изворникот на November 22, 2019.
  146. ↑ Trendell, Andrew (January 29, 2020). „Courtney Love to receive Icon Award at the NME Awards 2020“. NME. Архивирано од изворникот на January 30, 2020.
  147. ↑ Day, Nate (March 15, 2021). „Courtney Love says she 'almost died' in the hospital from anemia“. Fox News. Архивирано од изворникот на March 16, 2021.
  148. ↑ Murray, Tom (August 5, 2022). „Courtney Love announces she's finished her memoir after 'decade' of writing: 'F*** an untrue narrative'“. The Independent. Архивирано од изворникот на August 17, 2022.

Извори

[уреди | уреди извор]

 

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]


Грешка во наводот: Има ознаки <ref> за група именувана како „б“, но нема соодветна ознака <references group="б"/>.

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Кортни_Лав&oldid=5234018“