Јујуан
| Јујуан Градина Ју | |
|---|---|
 | |
 | |
| Место | Шангај |
| Создаден | 1577 |
Јујуан[1] или Градина Ју[2] (упростен кинески: 豫,шангајски Yuyoe, во превод: Градина на среќата[3]) — голема кинеска градина сместена покрај Храмот на богот на градот во североисточниот дел на Стариот Град на Шангај во округот Хуангпу, Шангај. Граничи со Туристички трговски центар Јујуан, со чајџилницата Хусинтинг и со пазарот Јујуан.[4]
Оваа градина е достапна од станицата Јујуан на линиите 10 и 14 на Шангајското метро.[5]
Централно место е исклучителната карпа од жад (玉玲珑), порозен камен со висина од 3,3 метри и тежина од 5 тони. Според еднo од преданијата за нејзиното потекло, карпата била наменета за царот Хуејѕонг (Династија Северен Сунг од 1100 до 1126 г.н.е.) во царската градина во Бјенѓинг, и била извадена од реката Хуангпу откако потонал чамецот што ја превезувал.[6][7]
Историја
[уреди | уреди извор]Градината Јујуан првпат била изградена во 1559 година за време на династијата Минг од Пан Јундуан како место за одмор и опуштање за неговиот татко, министерот Пан Ен, во неговата старост. Пан Јундуан го започнал проектот откако паднал на еден од царските испити. Тој ја нарекол градината Ју Јуан, ју(豫) што значи „пријатна и задоволувачка за нечии родители“. Негов поттик да ја изгради оваа градина бил да покаже синовска побожност кон своите родители и да им овозможи да уживаат во староста.[8] Така, Ју градината е позната и како „Градина на мирот и удобноста“.[8] Меѓутоа, назначувањето на Јундуан за гувернер на Сечуан ја одложило изградбата за речиси дваесет години, до 1577 година.
Во својот првичен облик, градната Јујуан имала многу водни патишта, патеки, алпинеуми, растенија и градби. Теренот бил замислен да биде збир од различни градини во еден центар, Лешоу Танг.[9] Според записите на Пан, градината служела како средиште за многу општествени активности кога тој живеел таму, а тие настани влијаеле на шангајското општество.[9] Според записите во списанието на Пан Јудуан од 1586 до 1601 година, речиси три четвртини од нив се поврзани со разни јавни претстави што се одржувале во градината, при што Лешоу Танг било главното место на овие настани[9]. Градината била најголемата и најпрестижната во својата ера во Шангај, но на крајот трошоците за нејзиното одржување придонеле Панови да пропаднат.[10]
Градината подоцна била наследена од Џанг Џаолин, сопругот на внуката на Пан Јундуан, а потоа преминала на други сопственици. Еден дел бил накратко организиран од Џанг Шенгќу како „Академија за чистота и хармонија“ (清和書院, Кинг-Хе Шуѓуен ) и Линг Јуан (靈苑, во превод: „Духовен парк“), денешната Источна градина, била купена од група месни првенци во 1709 година. Група трговци ги обновиле сè потрошните терени во 1760 година, а во 1780 година Западната градина била отворена за пошироката јавност.[3]
Градините претрпеле оштетувања многупати во текот на 19 век. За време на Првата опиумска војна, британската армија ја користела чајџилницата Хусинтинг како база за операции неколку дена во 1842 година. За време на Тајпиншкото востание, Друштвото на мали мечеви свое седиште имало во салата Дјенчуен; до моментот кога трупите на Ќинг ја вратила градината, скоро сите изворни структури биле уништени. Повторно биле оштетени од Јапонците во 1942 година пред да бидат поправени од Љангшуен Хан (Рокери Хан [11] ) назначен од Шангајската влада од 1956 до 1961 година. Во 1961 година градините биле отворени за јавноста, а во 1982 биле прогласени за национален споменик.[3]
Опис
[уреди | уреди извор]
Денес, градината Јујуан зафаќа површина од 2 хектари (5 акри). Пристапот до градината е преку деветкривински мост што поминува низ мало езерце со чајџилница. Влезот е надвор од дворот на крајот на мостот.[12] Градината Јујуан го одразува стилот на архитектурата на градината Ѓангнан од династиите Минг и Ќинг.[13] Совршено ги спојува декоративните сали, елаборираните павилјони, блескавите езерца, цик-цак мостовите, сводовите и извонредните алпинеуми.
Градината Ју е поделена на шест дела поставени во стилот на Суџоу :
- Сала Сансуи (三穗堂, Сан Суи Танг, лит. „Сала со три ресни“) – ја опфаќа Големата карпа (大假山, Dà Jiǎshān ), карпа висока 12 метри, направена од камен хуангши, со врвови, гребени, кривулести пештери и клисури. Овој предел веројатно го создал Џанг Нанјанг за време на династијата Минг.
- Соба Ванхуа (万花楼, Wàn Huā Lóu, лит. „Соба на десетте илјади цвеќиња“) – ги опфаќа Wanhua Chamber, Yule Pavilion, Double Lane Corridor и дрво гингко старо 400 години, кои се провлекуваат низ предниот двор.[13]
- Сала Дианчун (点春堂, Diǎn Chūn Táng, лит. „Пролетна сала за навестување“) – изградена во 1820 година, првата година на царот Даогуанг ; служеше како основа на Друштвото за мали мечеви од септември 1853 до февруари 1855 година
- Сала Хујинг (会景楼Хуи Џунг Лоу ) – вклучува воден коридор од жад, мост со три кривини, студија за девет лавови.[13]
- Сала Јухуа (玉华堂, Yù Huá Táng, осветлена. „Џејд величественост сала“) – Опремен со парчиња розово дрво од династијата Минг, го дели своето име со планина во близина на Ксинје во Жеџијанг .
- Внатрешна градина (内园, Неи Јуан ) – алпинеуми, езерца, павилјони и кули; првпат поставен во 1709 година, а неодамна пресоздаден во 1956 година со комбинирање на неговите источни и западни градини.[3]
Секој дел е одвоен од другите со „змејски ѕидови“ со брановидни сиви гребени, од кои секој завршува во глава на змеј.
Околина и забелешка
[уреди | уреди извор]Градината е опкружена со храмот на градскиот бог и чаршијата Јујуан.[12] Чаршијата Јујуан се наоѓа веднаш до градината Јујуан, со прекрасна кинеска архитектура и дизајн заедно со стотици продавници кои продаваат парчиња накит, свила, антиквитети, уметност, занаетчиски изработки, сувенири и месни закуски.[13] Низ годините, градината Јујуан одржувала деликатна рамнотежа помеѓу научната елеганција и раскошниот консумеризам уште од најраните денови. Служела како сцена на која била изведена драмата на семејството Пан и драмата на шангајците.[9]
Галерија
[уреди | уреди извор]-
Изградена во 1855 година, чајџилницата Хусинтинг во езерцето, во употреба во 2018 година -
Продавач во чаршијата Јујуан во близина на градината Јујуан, 2018 -
Искривен мост и заоблена порта -
Кои во големото езерце -
Еден од завршните делови на ѕидот на змејот -
Исклучителната карпа од жад -
Една од алпинеумите -
Вратата на ѕидот на змејот
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Yuyuan Tourist Mart. Official Website. "Yu Garden." Accessed 12 Mar 2012.
- ↑ Shanghai Municipal Government. Official Website Архивирано на 12 март 2012 г.. "Garden Celebrations Set to Light up City Архивирано на 2 ноември 2013 г.". 6 Feb 2012. Accessed 12 Mar 2012.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 上海豫园介绍. 欣欣旅游. Посетено на 31 October 2013.
- ↑ „Huxinting Teahouse in Shanghai China“.
- ↑ Shanghai Metro. Official Website Архивирано на 28 април 2012 г.. "Yuyuan Garden Station Map Архивирано на 7 март 2016 г.". Accessed 12 Mar 2012.
- ↑ „7 Things You Didn't Know About the Yu Garden of Shanghai“. 15 November 2017.
- ↑ Pitts, Christopher & al. City Guide Series: Shanghai. Lonely Planet, 2010. ISBN 1741792835. Accessed 12 Mar 2012.
- ↑ 8,0 8,1 Liau, Monica (2017-11-15). „7 Things You Didn't Know About the Yu Garden of Shanghai“. Culture Trip (англиски). Посетено на 2023-02-26.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Bryant, Shelly (2016). The Classical Gardens of Shanghai (англиски). Hong Kong University Press. стр. 103–120. ISBN 9789888313983.
- ↑ Owyang, Sharon (2011). Frommer's Shanghai. New Jersey: Wiley Publishing Inc. стр. 160. ISBN 978-0-470-64377-8.
- ↑ 山石韩,Rockery Han, http://www.rockeryhan.com Архивирано на 10 октомври 2018 г.
- ↑ 12,0 12,1 Henderson, Ron (2012). The Gardens of Suzhou (англиски). University of Pennsylvania Press. стр. 130–139. ISBN 9780812207255.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 „Yu Garden, Yuyuan Garden & Bazaar - Things to Do in Shanghai“. www.chinadiscovery.com. Посетено на 2023-02-26.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- „Yu Yuan map“. Shanghai Cultural International Exchange Base.
- „Yu Yuan Area“. Shanghai Travel Guide. Архивирано од изворникот на 2014-04-16. Посетено на 2023-04-07.
- Geographic data related to Yu Garden at OpenStreetMap