Textura (musica)

Vide etiam paginam discretivam: Textus (discretiva).

Introductio Ioannis Philippi Sousae "Washington Post March," mm. 1-7 Play info duplicationem octavorum (Benward & Saker 2009) et texturam homorhythmicam vehementius sicit^?.

"Pop Goes the Weasel," exemplo melodiae (Kliewer 1975: 270–301).

Textura in musica est quomodo res melodicae, rhythmicae, et harmonicae in compositione, coniunctae totum rei sonum constituant. Ad densitatem (vel crassitudinem) et coniectum, spatium inter summos infimosque tonos attinere ea describeretur (Benward & Saker 2003). Exempli gratia, crassa textura instrumentorum strata, alio strato fortasse chordarum, alio orichalcorum parte, textura satis levis, nimis stratis carens contineret. Crassitudo, numero et ubertate instrumentorum quae re canunt adfecta, inter naturas leves et crassas variatur. Moveatur praeterea rei textura a numero ingenioque vocum quae una canunt, colore instrumentorum vel vocibus quae his partibus canunt, et harmoniis, temporibus, ac rhythmis qui adhibentur.

Digerantur genera texturae secundum numerum et coniunctiones partium, per nomina primariorum texturae elementorum descripta: melodia primaria (MP), melodia secundaria (MS), parallela melodia sustinens (PMS), sustentaculum staticum (SS), sustentaculum harmonicum (SH), sustentaculum rhythmicum (SR), sustentaculum harmonicum et rhythmicum (SHR) (Benward & Saker 2009).

Simultaneitas fit cum plures totius texturae musicae simul fiant, contra nonnullas texturas ex ordine factas.

Recentioris generis textura, primum a Georgio Ligeti adhibita, est micropolyphonia. Inter alias magni momenti, texturae musicae sunt polythematicae, polyrhythmicae, onomatopoeicae, compositae, et mixtae (Corozine 2002: 34).

Nexus interni

• Bassus Albertianus
• Bassus figuratus
• Chorda aurorae borealis
• Dissimilitudo
• Eläkeläiset
• Heterophonia
• Homorhythmus
• Humppa
• Klangfarbenmelodie
• Monophonia
• Motetus
• Oom-pah
• Polyphonia
• Style brisé

Fontes

• Benward, Bruce, et Marilyn Saker. 2009. Music: In Theory and Practice. Ed. 8a. Bostoniae: McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-294262-0.
• Copland, Aaron. What to Listen for in Music. Novi Eboraci: Signet Classic, impressio New American Library, divisionis Penguin Group.
• Corozine, Vince. 2002. Arranging Music for the Real World: Classical and Commercial Aspects. Pacifici Missouriae: Mel Bay. ISBN 0-7866-4961-5. OCLC 50470629.
• Frobenius, Wolf. Polyphony. In Grove Music Online, ed. L. Macy. Situs venalis.
• Hanning, Barbara Russano. 1998. Concise History of Western Music. In A History of Western Music a Donald Jay Grout et Claude V. Palisca conditus. Ed. 5a. Novi Eboraci: W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-97168-6.
• Hyer, Brian. Homophony. In Grove Music Online, ed. L. Macy. Situs venalis.
• Kliewer, Vernon. 1975. Melody: Linear Aspects of Twentieth-Century Music. In Aspects of Twentieth-Century Music, ed. Gary Wittlich, 270-301. Englewood Cliffs Novae Caesareae: Prentice-Hall. ISBN 0-13-049346-5.
• "Monophony", Grove Music Online. L. Macy, ed. Situs venalis.

Nexus externi

• "A Guide to Musical Texture," www.uwosh.edu